روایتی از رنگواره موسیقایی آذربایجان

در این کنسرت موسیقایی که شب گذشته دوم اسفند ماه با استقبال قابل توجه آذری های مقیم پایتخت برگزار شد، گروه موسیقی «دالغا» 18 قطعه موسیقایی متشکل از ترانه ها و ملودی های فولکلور منطقه آذربایجان به همراه قطعاتی منتخب از ساخته عای چنگیز مهدی پور را برای مخاطبان اجرا کردند.

ملودی فولکلور «جلیلی» با شعر علی جوادپور و خوانندگی عاشیق جواد محرمی، ملودی فولکلور «گویچه گولو» با شعر ذلمیخان یعقوب و خوانندگی عاشیقی جواد محرمی، شعر فولکلور «بایاتی گولو» به آهنگسازی چنگیز مهدی پور و خوانندگی علی نوروزی، «سنوه چه یم من سنی» با شعر ستار گلمحمدی، آهنگسازی چنگیز مهدی پور و خوانندگی بهنام ملکی، موسیقی فولکلور «پاشا گوچدو» با شعر ائلدار موغائلی و خوانندگی بهنام ملکی، «صلح ماهنیسی» با شعر حبیب فرشباف، آهنگسازی چنگیز مهدی پور و علی نوروزی، موسیقی فولکلور «اورتا دوراخانی» با شعری از ده ده عاشیق علسگر و خوانندگی عاشیق جواد محرمی و علی نوروزی، ترانه فولکلور «سئوگی بایاتیسی» به آهنگسازی چنگیز مهدی پور و خوانندگی علی نوروزی به همراه تکنوازی استاد چنگیز مهدی پور از جمله قطعاتی بودند که در بخش اول کنسرت برای علاقمندان اجرا شد.
در بخش اول کنسرت این تکنوازی چنگیز مهدی پور بود که با تسلط مثال زدنی خود بر ردیف موسیقی مقامی آذربایجان و نوازندگی قوپوز از سازهای عاشیق های منطقه آذربایجان تماشاگران را به وجد آورد. البته در این میان نمی توان از تلاش سایر نوازندگان گروه برای اجرایی قابل قبول از قطعه ها یادی نکرد اما با توجه به ترکیب بندی سازی که برای کنسرت انجام شده بود پیش بینی می شد که سازهایی چون نقاره و گارمون نیز در فضای ساز بندی کنسرت بنا به پیشینه تاریخی این سازهای بومی وجود داشته باشد. اما گویا مهدی پور تصمیم گرفته بود که این بار متفاوت تر از گذشته عمل کند به طوری که در ترکیب سازی کنسرت به جای ساز نقاره در اتفاقی عجیب از ساز دف استفاده کرد به طوری که هنگام اجرای آثار شنونده همیشگی آثار مبتنی بر موسیقی آذربایجان نمی توانست به لحاظ شنیداری انطباقی میان این ساز با ترکیب بندی کلی سازی کنسرت پیدا کند.
به هر ترتیب بعد از پایان بخش اول کنسرت بود که گروه با استراحتی چند دقیقه ای روی صحنه آمد و بخش دوم کنسرت را که از حال و هوای حماسی تر، عاشقانه تر و ریتمیک تری برخوردار بود برای مخاطبان اجرا کرد.(مهر)