ابعاد جدید از روابط تهران- کاراکاس

روابط ایران و ونزوئلا در دو قالب قابل تعریف است. نخست روابط دو جانبه است. ایران و ونزوئلا در طول سالهای اخیرروابط همه جانبه ‌ای را تجربه کرده‌اند که دستاوردهای بسیاری برای طرفین داشته است. کشور در حال توسعه ونزوئلا از ظرفیت‌های فنی، علمی و تخصصی ایران برای بهبود شرایط اقتصادی و رفاهی مردم بهره گرفته و از سوی دیگر ونزوئلا برای ایران به منزله پل ارتباطی با کشورهای آمریکای لاتین بوده است.

این حقیقت را نمی‌توان نادیده گرفت که آمریکایی لاتین از قطب‌های اصلی اقتصادی و سیاسی جهان است چنانکه کشورهای اروپایی و آمریکا، چین و روسیه یکی از اهداف و برنامه‌های خود را نفوذ در این منطقه قرار داده‌اند. روابط ایران با آمریکای لاتین چنان اهمیت دارد که شورای روابط خارجی کنگره آمریکا در گزارش‌های متعددی بر لزوم مقابله با جایگاه ایران در این منطقه تأکید کرده است.بسیاری از ناظران سیاسی بر این عقیده‌ هستند که یکی از اهداف آمریکا از رویکرد به کوبا مقابله با این جایگاه بوده است.

دوم تعاملات دو کشور در حوزه انرژی است که در قالب اوپک تعریف شده است. تهران- کاراکاس از تولید کنندگان اصلی نفت جهان در هستند که عملکردهای آنها بر بازار جهانی تاثیرگذار خواهد بود. در ماه‌های اخیر بهای نفت به کمتر از 50 دلار کاهش یافته است.هر چند که در ظاهر چنان وانمود می شود که عربستان محور کاهش بهای نفت است اما حقیقت امر آن است که عربستان به تنهایی توان این کار را ندارد و پشتوانه‌ای به نام آمریکا و انگلیس را در این عرصه می‌توان مشاهده کرد. ایران و ونزوئلا همواره از پیشگامان مبارزه با نظام سلطه بوده‌اند که برای هر دو کشور دستاوردهای بسیاری داشته است.

در شرایط کنونی به صراحت می توان گفت که نظام سلطه به دنبال ضربه زدن به اقتصاد هر دو کشور است بر این اساس همگرایی و اتفاق نظر دو کشور در مقابله با امپریالیسم امری ضروری است.

سفر مادورو به تهران و تقویت همکاری دو کشور در عرصه تولید نفت و وضعیت اوپک می‌تواند براقتصاد دو کشور و نیز ظرفیت‌های سیاسی و جهانی آنها تأثیرگذار باشد و شکستی دیگر را بر دشمنان آنان وارد سازد.

قاسم غفوری - جام جم آنلاین