مردی برای فصل پاییز

او نقش تامس مور را بسیار هم زیبا و به شیوه کلاسیک و انگلیسی بازی کرد، اما من هم قاعدتا شبیه خودم بازی می‌کنم.

این بازیگر ادامه داد: به نظرم این خیلی خوب است وقتی یک بازیگر بزرگ نقشی را بازی می‌کند، بازیگران دیگری هم آن را بازی کنند تا همه بگویند چه جالب، این هم روایت رضا کیانیان از این نقش است. من هیچ ترسی از بازی در این نقش ندارم، حتی دوست داشتم آقای اسکافیلد زنده بود، به ایران می‌آمد و این نمایش و بازی‌ام را می‌دید و درباره آن با هم حرف می‌زدیم.

کیانیان بازیگر محبوب، بزرگ و توانایی است و این مساله را با بازی‌های زیبا و تاثیرگذار در طول دوران فعالیتش نشان داده است. مهم‌تر از این، او بازیگری اهل مطالعه، کنکاش و تحلیل است و جزو انگشت‌شمار سینماگران دست به قلم و صاحب‌نظری است که یافته‌ها و تجربیاتش را در زمینه بازیگری مکتوب و به علاقه‌مندان جوان این عرصه منتقل می‌کند.

با این حال و ضمن اذعان به برخی نکات مثبت در این اظهارنظر کیانیان و تحسین اعتماد به نفس و شجاعت او به‌خاطر بازی در نقشی که پیشتر نمونه‌ای درخشان از آن ارائه شده، باید گفت که این بازیگر با وجود درک درست از شخصیت تامس مور (حقوقدان و فیلسوف قرن شانزدهمی که در مقابل زورگویی هنری هشتم سرخم نکرد و در این راه جانش را فدا کرد) در نهایت نمی‌تواند بازی ماندگاری ارائه کند و بازی او در این نمایش راهی به نقش‌های برجسته کارنامه او نمی‌یابد.

نمایش «مردی برای تمام فصول» به دلیل اقتباسی بودن، ناخودآگاه با آن فیلم مشهور و تماشایی فرد زینه‌مان مقایسه می‌شود و در بسیاری از جنبه‌ها بازی را به آن اثر بزرگ واگذار می‌کند. بازی کیانیان نیز که ایفاگر شخصیت اصلی است، با وجود تلاش و اندک شوخی‌ها و ظرافت‌های همیشگی او، واجد ویژگی خاصی نیست.

مضاف بر این‌که او به‌قدری برای نمایش ایستادگی و سماجت به خرج می‌دهد که از آن سوی بام می‌افتد؛ او در پایان نمایش و در صحنه‌های زندان و دادگاه همان‌قدر با صلابت و با طراوت سخن می‌گوید که انگار هیچ رنج و مشقتی را متحمل نشده است.

خود کیانیان عزیز شاید به‌خاطر بازی‌های خوب و به‌یادماندنی‌اش بازیگری برای تمام فصول باشد، اما سِرتامس موری که در نمایش «مردی برای تمام فصول» ارائه کرده، فقط مردی برای فصل پاییز است و بس. در ضمن چه خوب که آقای اسکافیلد دیگر زنده نیست تا به ایران بیاید و...

علی رستگار - گروه فرهنگ و هنر