به من بگو زیبا هستم

این اطلاعات ممکن است بخشی از انگیزه روکا برای قتل‌ها را مشخص کند. این قاتل سریالی قربانیان خود را به صورت اتفاقی انتخاب می‌کرد و معیار خاصی در این ارتباط نداشت. انتشار اعترافات متهم باعث ایجاد رعب و وحشت در جامعه برزیل شده است. پلیس گفته این مرد به قتل چندین بی‌خانمان نیز اعتراف کرده است.

دست روکا پس از آن رو شد که پلیس او را یک بار به اتهام دزدیدن موتورسیکلت و بار دیگر به اتهام راندن یک موتورسیکلت با پلاک تقلبی بازداشت کرد.

آلت قتاله در این جنایت‌ها یک سلاح رولور 38 است که از خانه‌ای که او در آن با مادرش زندگی می‌کرد، کشف شده است. پلیس همچنین در این جستجو چند موتورسیکلت با پلاک‌های تقلبی پیدا کرده و احتمال می‌رود قاتل هنگام ارتکاب جنایت‌ها سوار این موتورها شده است. او از زمان بازداشت در زندان به سر می‌برد و تحقیقات از وی در شرایط امنیتی ویژه‌ای انجام می‌شود. روزنامه‌های محلی گزارش داده‌اند روکا به پلیس گفته قتل‌ها را در حالت خشم و عصبانیت زیاد انجام داده است.

رئیس پلیس گفته است: روکا به قتل 16 زن اعتراف کرده است. من فکر می‌کنم او ابتدا به صورت اتفاقی آدم می‌کشت، اما بعد از مدتی برای خودش سیستمی تعریف و بر اساس آن قربانیان را انتخاب می‌کرد.

فرماندار جوئیانا نیز در این‌باره گفته است: من اخبار خوبی درباره بازداشت قاتل سریالی که مسئول قتل زنان و افراد بی‌خانمان است، دارم. او به جرایمش اعتراف کرده است. من شک نداشتم که تحقیقات در نهایت به دستگیری عامل این قتل‌ها منجر خواهد شد. مطمئنا این اتفاق باعث تسلی خاطر بازماندگان و جامعه خواهد شد.

در چند هفته اخیر پلیس تحت فشار افکار عمومی بود و چندین تظاهرات نیز در این زمینه تشکیل شده بود. بازماندگان با در دست داشتن عکس‌های قربانیان خواستار رسیدگی سریع پلیس به این موضوع شده بودند.

مقام اول در فهرست بزرگ‌ترین قاتلان سریالی جهان به مردی کلمبیایی به نام لوئیس گاراویتو تعلق دارد. او بیش از 400 کودک را که بیشترشان خیابانی بودند، به قتل رسانده بود که از این تعداد 138 نفر از قربانیان او شناسایی شدند.

مخوف‌ترین قاتل سریالی برزیل نیز پدرو فیلو نام دارد که بیش از صد نفر را به قتل رساند و به جرم قتل 71 نفر حکم قطعی دریافت کرد. او اولین قتل خود را در چهارده سالگی انجام داده و پدر خود را کشته و قلب او را خورده بود.

روکا 39 قربانی خود را که بیشتر زنان جوان بی‌خانمان بودند، در طول مدت هفت ماه به قتل رسانده است. بیشتر قربانیان این مرد به ضرب گلوله‌ای که او از روی موتور به سمت‌شان شلیک کرده، کشته شده‌اند. همچنین بیشتر قتل‌ها در طول شب اتفاق افتاده است. قاتل مخوف در مصاحبه با تلویزیون برزیل گفت انگیزه اصلی‌اش از قتل «خشم بسیار زیاد» او بوده که با کشتن آدم‌ها از آن رها می‌شد.

او گفت: سعی کردم برای کنترل خشم خود، کارهای دیگری انجام بدهم، اما نتوانستم و
در نهایت قتل‌ها را شروع کردم.

او گفته تعداد واقعی قتل‌هایی که تاکنون انجام داده، می‌تواند بسیار بالاتر از حدس اولیه پلیس باشد. او همچنین توضیح داد اگرچه 39 قربانی در هفت ماه گذشته کشته شده‌اند، اما او قتل‌های سریالی را از بیست‌ودو سالگی آغاز کرده، یعنی سه سال پیش از آن‌که پلیس به وجود او پی ببرد. این مرد گفته «نمی‌دانم دقیقا چند نفر، اما فکر می‌کنم حدود 41 نفر را کشته‌ام. آمار درست را به خاطر نمی‌آورم.»

روکا می‌گوید: بعد از اولین قتلی که انجام دادم، ترسیدم اما کار دیگری نمی‌توانستم بکنم. وقتی زمان انجام کاری می‌رسد، باید آن کار را انجام بدهید. نمی‌توان در این مساله تردید کرد.

وقتی از این قاتل پرسیدند منظور او از «کار» چیست، گفت: نمی‌توانم دقیق توضیح دهم، ولی وقتی بشدت عصبانی می‌شوم، باید خشمم را خالی کنم. من خیلی فکر کرده‌ام. برای من فرقی نمی‌کند قربانی زن باشد یا مرد. من هیچ‌کدام از آدم‌هایی را که کشته‌ام، نمی‌شناسم.موضوع مهم برای من خود قتل بود نه این‌که چه کسی کشته می‌شود.

روکا گفته در کودکی همیشه در مدرسه مسخره می‌شد: من از نظر جسمی و روانی در مدرسه مورد خشونت قرار می‌گرفتم. نمی‌توانم بگویم دقیقا به این دلیل قاتل شدم، اما این اتفاقات از درون، انسان را می‌خورد.

او همچنین گفته وقتی یازده ساله بود، یک همسایه به او تجاوز کرد: آن مرد به من گفت اگر به کسی درباره این اتفاق حرفی بزنم، مرا خواهد کشت. من هم از ترس به هیچ کس چیزی نگفتم.

او اضافه کرد: من یک بیماری دارم. دلم می‌خواهد بدانم این بیماری چیست و آیا درمان دارد یا خیر. من دلم می‌خواهد تقاضای بخشش کنم، اما فکر می‌کنم اکنون تقاضای بخشش کار سختی باشد.

اعضای خانواده روکا گفته‌اند از بازداشت و اعتراف تلویزیونی او شوکه شده‌اند. خاله او که نخواسته نامش ذکر شود، گفته هنوز هم باور نمی‌کند خواهرزاده خوب و مودبش مسبب مرگ آن همه انسان بی‌گناه باشد.

او گفته است: روکا بدون پدر، بزرگ شد و چون مادرش مجبور بود کار کند، پدربزرگ و مادربزرگش از او نگهداری می‌کردند. او همیشه کار می‌کرد. با هیچ دختری دوست نبود و در مهمانی‌ها شرکت نمی‌کرد. او دوستان زیادی هم نداشت. روکا بعد از این‌که مدرسه را تمام کرد، یک دوره آموزش نگهبانی گذراند و به عنوان نگهبان استخدام شد. من فکر نمی‌کنم او گناهکار باشد. به نظر من، پلیس مسئولیت قتل‌ها را به گردن او می‌اندازد؛ چرا که فشار افکارعمومی و خانواده قربانیان زیاد است. پدر هفتاد و دو ساله‌ام بعد از شنیدن این خبر از شدت فشار عصبی دو بار در بیمارستان بستری شده است. ما نمی‌توانیم اتفاقی را که افتاده است، باور کنیم. همه تحت فشار هستیم و از شدت ناراحتی گریه می‌کنیم و نمی‌توانیم سر کار برویم. این اتفاق زندگی ما را هم مختل کرده است. او خیلی مهربان بود و نمی‌تواند انسان‌های بی‌گناه را بی‌دلیل بکشد.

مادر روکا هم گفته است: من مطمئن هستم پسرم بی‌گناه است و چنین چیزی را باور نمی‌کنم. برای من باور کردن این‌که او حتی یک نفر را کشته باشد، محال است، چه برسد به کشتن 39 نفر.

بجز اعضای خانواده، افراد دیگری که روکا را می‌شناختند، می‌گویند اگر چه از شنیدن خبر شوکه شده‌اند، اما خبر برایشان غیرقابل باور نبود.

زنی که روکا را می‌شناخت، در این‌باره گفت: من و او مدتی با هم دوست بودیم. زمانی که خواستم رابطه را خاتمه دهم، روکا دیوانه شد. در ابتدای رابطه چیز خاصی در مورد او نمی‌دیدم. او حتی از بچه‌های من مراقبت می‌کرد و مرد مهربانی بود، اما زمانی که خواستم رابطه را به هم بزنم، چهره واقعی خودش را نشان داد. او به پشت خانه من اسباب‌کشی کرد و دائم و بدون دعوت به خانه ما می‌آمد و پنهانی وارد اتاق خواب من می‌شد به طوری که بعضی وقت‌ها در آینه او را می‌دیدم که پشت سرم ایستاده است. کارهایش مرا به وحشت می‌انداخت.

مرد دیگری که دوست روکا بود نیز گفت: من با او بزرگ شده‌ام. در مدرسه او را مسخره می‌کردند چون لاغر و بلند قد بود. در خیابان هم او را مسخره می‌کردند و با نام‌های زشتی صدا می‌زدند.

تحقیقات از این قاتل مخوف هنوز به پایان نرسیده و احتمال دارد اسرار تازه‌ای از جنایات او فاش شود. (ضمیمه تپش)

مترجم: سارا لقایی

منبع: دیلی میرور