رسوایی آمریکا در لبنان

این رویکرد بشر دوستانه جمهوری اسلامی ایران به لبنان پیامی مهم برای کل منطقه بود و آن پیام این بود که جمهوری اسلامی همه کشورهای منطقه را که به برقراری امنیت دسته‌جمعی تلاش کنند مورد حمایت قرار می‌دهد. چنانکه همواره از گروه‌های مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی حمایت کرده که نمود آن را در جنگ‌های 33 روزه لبنان، 22 روزه، 8 روزه و 51 روزه غزه می‌توان مشاهده کرد.

مواضع حمایتی ایران در قبال ارتش لبنان، با استقبال گسترده طیف‌های مختلف سیاسی لبنان همراه شد به گونه‌ای که بسیاری از آنها تحقق این مهم را از اولویت‌های ضروری دولت کشورشان عنوان کردند.

نکته قابل توجه در این عرصه دخالت آشکار آمریکا و تهدیدات آن علیه ارتش و دولت لبنان است. آمریکا رسماً لبنان را درباره همکاری نظامی با ایران تهدید و حتی از قطع روابط سخن گفته است. این اقدام آمریکا، نخست طرحی برای جلوگیری از آگاهی منطقه از توان دفاعی ایران و فراهم بودن زمینه همگرایی دفاعی منطقه‌ای به جای وابستگی به آمریکا و نیز الگو شدن «ما می‌توانیم» ایران برای منطقه در حوزه دفاعی است در مرحله دوم تحرک علیه لبنان است که چند حقیقت را آشکار می‌سازد.

نخست آنکه برای آمریکا صرفاً منافعش اهمیت دارد و امنیت و ثبات دیگر کشورها اهمیتی ندارد چنانکه در قبال لبنان نه حاضر به فروش تسلیحات به این کشور است و نه اجازه می‌دهد که لبنان تسلیحات خود را از سایر کشورها تأمین کند. آمریکا با استمرار بحران امنیتی به دنبال سلطه بر ارتش و نظام لبنان است.

دوم آنکه اقدام آمریکا علیه تسلیح لبنان نشان می‌دهد آمریکا طرحی برای مبارزه با تروریسم و امنیت منطقه ندارد چرا که ضعف ارتش لبنان یعنی تقویت تروریسم که استمرار بحران در منطقه را به همراه دارد.

سوم آنکه آمریکا با دخالت در امور داخلی لبنان در اصل استقلال و آزادی این کشور را هدف قرار داده که تهدیدی بزرگ برای آینده لبنان است که می‌تواند به الگویی منفی برای کل منطقه مبدل گردد. در اصل می‌توان گفت که آمریکا حیثیت و آبروی لبنان به عنوان یک کشور مستقل را هدف قرار داده که تسلیم شدن لبنان و عقب‌نشینی از پذیرش کمکهای نظامی ایران تحقق‌بخش نیت شوم آمریکا علیه این کشور است که مسلماً نارضایتی لبنانی‌ها از دولتمردانشان را به همراه خواهد داشت.

قاسم غفوری - جام جم آنلاین