امروز روز روستاست

ای کاش من هم پرنده بودم، با شادمانی پر می‌گشودم، می‌رفتم از شهر به روستایی، آنجا که دارد آب و هوایی، این شعر را تا به حال هزاران بار خوانده‌ایم و هزاران بار وقتی دلمان از شلوغی شهر و آرامش از دست رفته‌اش گرفته، زیر لب زمزمه کرده‌ایم چون دوست داشته‌ایم هر چه زودتر روی شهر را ببوسیم و ترکش کنیم و به روستا برویم.

کد خبر: ۷۲۵۱۴۴

در روستا آسمان به زمین خیلی نزدیک است چون حائل آلودگی میان آسمان و زمین نیست، در روستا می‌شود راحت نفس کشید، می‌شود شانه به شانه طبیعت ایستاد و فکر و ذهن را مهمان سکوت کرد.

همین‌هاست که روستا را جذاب می‌کند، اما این که چرا بیشتر روستانشین‌ها دست از این فضا می‌کشند و شلوغی شهرها و مشکلات رنگارنگ‌شان را به آرامش روستا ترجیح می‌دهند، داستان خودش را دارد.

روستا آرام و خوش آب و هواست، اما اگر مردمانش شغل نداشته باشند نه آن آرامش که این بیکاری به چشم می‌آید. روستا پر از چشم‌اندازهای دلفریب است، اما اگر ساکنان آن همچنان روی جاده‌های خاکی قدم بزنند و پرده‌ای از غبار جلوی چشمشان باشد فریبنده‌ترین چشم‌اندازها را نمی‌بینند.

روستا محل تولید است و اگر نباشد شهری‌ها برای گذران زندگی لنگ می‌مانند، اما اگر روستا درگیر خشکسالی و کم‌آبی باشد یا در جدال با شن‌های روان و بادهای نمکی، توان تولیدی‌اش کم می‌شود. بسیاری از روستاهای کشور هنوز درگیر این مشکلات است.

این روزها گرچه روستاهای پیشرفته نیز در کشور کم نیست، ولی واژه روستا همچنان مترادف با محرومیت است.

هنوز برخی روستاها آب آشامیدنی بهداشتی، لوله‌کشی گاز و جاده آسفالته و راه‌های ارتباطی ایمن ندارد.

با این که سطح سواد در کشور نسبت به دهه‌های قبل بالاتر رفته اما هنوز در روستاها سطح سواد پایین است.

بیشتر جوان‌ها روستا را می‌گذارند و می‌روند، به کشاورزی پشت می‌کنند و دنبال شغل‌های کاذب می‌روند.

روستاهایی که اکنون متروکه شده‌اند همین مسیر را رفته‌اند، در حالی که می‌شد وجهه روستا را حفظ کرد و اصالتش را پاس داشت.

امروز روز روستاست، یک روز در تقویم کشور که یادمان می‌اندازد واژه شهر وقتی معنا دارد که روستاهای آباد و سرشار از زندگی اطرافش باشد.