ابوحمیظه قربانگاه 50 روستایی بی دفاع + عکس

شهر سوسنگرد در همان روزهای ابتدایی جنگ مورد تجاوز نیروهای بعثی قرار گرفت و بعد از سه بار تلاش عراقی ها برای اشغال این شهر و مقاومت شدید مردم آن، روز هفت مهرماه سال 59 سوسنگرد به محاصره کامل ارتش عراق درآمد.

ارتش عراق از دو محور هویزه و ارتفاعات الله اکبر به سمت سوسنگرد پیش روی می کرد چرا که از این راه در صدد رسیدن به اهواز از طریق جاده حمیدیه به اهواز بود.

عراق در شهر سوسنگرد نیروهای زیادی را که شامل یک لشکر زرهی با سه تیپ، یک گردان نیروهای مخصوص، پیاده، کماندو و شناسایی و 900 نفر از ارتش مردمی این کشور را در سوسنگرد مستقر کرد.

این در حالی بود که ایران با تیپ سوم لشکر 92 زرهی، گروه های جنگ های نامنظم که توسط شهید چمران سازماندهی شده بودند، نیروهای ژاندارمی شهرستان و تعدادی از رزمندگان سپاه برای بیرون کردن نیروهای عراقی آماده شده بود.

قتل عام بی رحمانه روستائیان ابوحمیظه

روستای ابوحمیظه از توابع شهر سوسنگر در اولین روزهای جنگ بارها مورد تهاجم نیروهای بعثی قرار گرفت که در نهایت مردم روستا مجبور به ترک خانه های خود شدند.

پس از اشغال این روستا توسط ارتش عراق، تانک های این رژیم بی رحمانه به سمت خانه ها، کودک و جوان شلیک می کردند. بار حملات نیروهای بعثی به قدری زیاد بود که مردم این روستا به سمت اطراف شهر رفتند تا از رگبار دشمن متجاوز در امان باشند.

زهرا جلالی یکی از بانوانی است که در آن زمان در این روستا زندگی می کرد. او به خوبی آن روزهای سخت را به یاد دارد و می گوید: هنوز هم با وجود گذشت سال ها از اشغال این شهر و قتل عام مردم این روستا، خاطرات تلخ حملات هوایی و زمینی ارتش عراق در ذهن و خاطر مردم است. زمانی که پیکر های خونین دوست و همسایه و فامیل را بر روی زمین می دیدم ما را مجبور کرد که از روستا فاصله بگیریم وخود را به امن ترین نقطه ای که در حمایت نیروهای کشور بود، برسانیم.

وی افزود: با اینکه در آن زمان کودکی بیش نبودم ولی رعب و وحشت آن لحظه ها را از خاطر نمی برم. نیروهای بعثی بدون توجه به بی دفاع بودن مردم روستا به سمت آنها شلیک می کردند.

سقوط سوسنگرد در ابتدای جنگ عزم رزمندگان را از بین نبرد و مردم سوسنگرد نیز پا به پای نیروهای بسیج و سپاه در مقابل آنها مقاومت کردند و بعد از انجام چندین عملیات در این شهر توانستند این شهر مرزی را از دشمن بعثی باز پس بگیرند.

بعد از دو ماه مقاومت مردم این شهر و نیروهای مسلح کشور، سوسنگرد از حضور بعثی ها در 26 آبان همان سال آزاد شد و نقشه ارتش عراق برای اشغال مرکز استان خوزستان از طریق سوسنگرد با رشادت های مردم منطقه دشت آزادگان و شهدای نیروهای مسلح کشور از بین رفت.

حال بعد از سال ها آزاد سازی این شهر و جنگ تحمیلی، مردم در امنیت و آسایش و به دور از هرگونه ترسی در کنار هم زندگی می کنند ولی دغدغه های موجود بازسازی این شهر بعد از هشت سال جنگ مستمر است.

وضعیت عمرانی و بازسازی شهرهای مرزی که در جنگ خسارت های مادی و معنوی زیادی به آنها وارد شد با روند بسیار کندی در حال انجام است.

مشکل آب سوسنگرد را حل کنید

امام جمعه سوسنگرد در خصوص مشکلات پیش آمده برای این شهر به خصوص بعد از جنگ تحمیلی گفت: قبل از جنگ تحمیلی مردم این شهر معیشت خود را از راه زمین های کشاوزری و ماهیگیری تامین می کردند که وضعیت کنونی آب و کمبود آن بسیاری از کشاورزان و ماهیگران را خانه نشین کرده است. این در صورتی است که تمام قدرت مالی و معیشتی این مردم از این دو راه تامین می شود.

حجت الاسلام احمد ساری افزود: در رفع مشکلات بیکاری و از بین بردن فقر، کارگزاران در این منطقه باید همچون زمان جنگ که فرماندهان ما به خوبی توانستند در شرایط بحرانی جبهه های نبرد را اداره کنند در این زمینه هم با اخلاص عمل کنند و نتیجه این صداقت در کار را بگیرند.

وی با غنی خواندن سوسنگرد از تمام جهات، گفت: این شهر در سطح الارض و تحت الارض غنی و ثروتمند است ولی به همان اندازه هم مورد بی توجهی واقع شده است. اینجا هیچگونه کمبودی در نیروهای انسانی و طبیعی وجود ندارد ولی با این حال، هنوز شاهد این هستیم که نیروی کار برخی ادارات و شرکت های اینجا غیر بومی هستند.

امام جمعه سوسنگرد با انتقاد از به کار گیری نیروهای غیر بومی، افزود: در شرکت های نفتی سوسنگرد و هویزه با وجود نیروی تحصیلکرده و کارآمد، ما شاهد استخدام تعداد کثیری از نیروهای غیربومی و بعضا غیرتخصصی نیز هستیم. که این دغدغه های ما را در جوانان بیکار و جامعه ای مملو از بزهکاری و مشاغل کاذب دو چندان کرده است.

از بین رفتن زمین های کشاورزی و ماهیان

وی گفت: علاوه بر مشکل بیکاری که یک از مشکلات بزرگ این شهرستان است، مسئله کمبود آب شرب در بعضی مناطق و همچنین عدم امکان آبیاری مزارع و در نتیجه از بین رفتن بخش عظیمی از درآمدهای شهرستان در سالهای اخیر مطرح است. بسیاری از زمین های کشاورزی در اثر نبود آب کافی برای آبیاری در چند سال اخیر کشت نمی شوند و صاحبان این اراضی با مشکلات بیکاری و فقر مواجه هستند. این شایسته شهروندان ما بعد از هشت سال دفاع و مقاومت از مرزهای کشور نیست.

ساری افزود: بعد از سدسازی های فروانی که بر مسیر رودخانه ها صورت گرفته است؛ مشکل زهکش ها و آبیاری اراضی کشاورزی دو چندان شده به طوری که آب در پائین دست رودخانه های ما شور است که جریان آب شور زمین های کشاورزی را از بین می برد. همچنین گونه های مختلف ماهیان ساکن در آب این منطقه را با خطر روبرو می کند به همین دلیل ما از تمامی مسئولان درخواست می کنیم این مشکل را حل کنند.

امام جمعه سوسنگرد گفت: در صورت حل مشکلات آب، بیکاری و جاده های پرخطر این منطقه، ما دیگر کمتر حرف گرفتن حقمان از نفت را می زنیم چرا که استان ما با داشتن تمام این ثروت ها هنوز در فقر و نقص های عمرانی به سر می برد.

بی تدبیری در عمران مناطق جنگ زده

وی در رابطه با اثرات جبران ناپذیر جنگ بر شهر سوسنگرد، گفت: بعد ازجنگ تحمیلی خسارت های فروانی بر خانواده ها خوزستانی وارد آمد که این خسارت ها تاکنون از رنج ها و دردهای مردم ما به شمار می روند. در بسیاری از شهرها و روستاها هنوز آثار حملات نیروهای بعثی بر دیوارها باقی است و این نشان می دهد که در زمینه عمران حرکت خوب و قابل قبولی انجام نگرفته است. اگر سری به برخی شهرهای جنگ زده بزنیم،می بینیم که هنوز خانه های ویران شده ای از دوران حضور نیروهای بعثی در این شهر باقی مانده که جلوه های نازیبایی در شهر ایجاد کرده است.

ساری با در خواست رسیدگی استانداری خوزستان به این مناطق، افزود: ما به عنوان متولیان امور این شهرستان از استانداری خواستار بازدید از مناطق جنگ دیده و روستاهای محروم این شهرستان داریم تا از نزدیک با دردهای این مردم آَشنا شوند و قدری از کمبودها را لمس و فکری را برای حل این بحران ها چاره اندیشی کنند.

جاده های خطرناک و نا امن سوسنگرد

امام جمعه سوسنگرد با انتقاد از وضعیت جاده های منطقه دشت آزداگان که سالانه جان افراد زیادی را به خطر می اندازد و قربانیانی را هم در پی داشته است، افزود: بعد از جنگ و خسارت هایی که نیروهای متجاوز بر زیربناهای شهرها و ساختمان و جاده های آن وارد کردند در جبران این ضررها حرکت های خوبی شاهد بودیم ولی این امر در شهر سوسنگرد هنوز احساس می شود و باید در این زمینه تلاش های بیشتری صورت گیرد. متاسفانه 14 سال است نا امنی جاده سوسنگرد، مشکلات عدیده ای را برای مردم ایجاد کرده به خصوص در جاده 30 کیلومتری بستان وضعیت حادتری نسبت به بقیه مسیرها دارد،

ساری افزود: این کم توجهی ها صرفا در جاده های ناامن خلاصه نمی شود. در تخصیص اعتبارات نیز شهرداری سوسنگرد برای پرداخت حقوق کارمندان و کارگران خود به چالش افتاده است.

همچنین در ارائه خدمات درمانی هم مردم سوسنگرد از عقب افتادگی های فروانی رنج می برند که این امر آنها را برای انجام هرچه بهتر درمان مجبور می کند که به مرکز استان بروند.

وی افزود: بعد از گذشت 27 سال از عمر مفید بیمارستان این شهر، هنوز ساختمان آن تکمیل نشده است و جای کار فراوانی دارد چرا که این شهر نیازمند یک بیمارستان مجهز و مناسب برای پاسخ گویی به مردم است.

امام جمعه سوسنگرد گفت: شهر ما با مشکلات فراوانی روبرو است اگر چه نمی توان تلاش های صورت گرفته برای جبران کمبودها را فراموش کرد ولی از انعکاس نقش ها و نداشته های شهر هم نباید گذشت.

سوسنگرد قدمگاه یک سوم شهدا

همچنین در این رابطه عباس حیادر، سخنگوی شورای شهر سوسنگرد گفت: باتوجه به اینکه شهر سوسنگرد قدمگاه یک سوم شهدای دوران دفاع مقدس است هر ساله در این شهر به سبب یادآوری رشادت های جنگ تحمیلی و مقاومت های مردمی در این مکان حضور می یابند.

وی افزود: سوسنگرد یکی از جبهه های مقاوم و نفود ناپذیر در برابر هجوم وحشیانه دشمن بعثی بوده است. این مقاومت و ایثارگری مدیون حماسه سازی های مردم سوسنگرد است.

سخنگوی شورای شهر سوسنگرد با تاکید بر لزوم نگه داشتن یاد شهدا و ایثاگران این شهرستان، خواستار خدمت رسانی هرچه بیشتر مسئولان به مردم این شهرستان شد و گفت: مردم همیشه در صحنه سوسنگرد نیاز به توجه بیشتر دولت دارند چرا که این شهر بعد از جنگ به عمران و آبادانی شایسته ای نرسیده است.

سوسنگرد بعد از جنگ، شهری با هزار دغدغه

سال هاست از جنگ تحمیلی می گذرد و کشورمان به لطف مقاومت های مرزنشینان در کمال آرامش و امنیت زندگی می کنند این در حالی است که شهرهای مرزنشین هنوز جراحت هشت سال جنگ را بر پیکر خود تحمل می کنند و صبورانه همچنان پاسدار مرزهای کشورمان ایران هستند.

اما هنوز سوسنگرد در کنار شهرهای مرزی دیگر استان خوزستان از محرومیت های زیادی رنج می برد و دغدغه های زیادی چون بیکاری، فقر، نبود آب شرب و کشاورزی مناسب، نداشتن فضای سبز و امکانات رفاهی مردم این شهر را آزار می دهد.(مهر)