«امروز» را همین امروز ببینید

بازی ها به ویژه بازی پرویز پرستویی همانی است که برای فیلم «امروز» باید باشد.آرامش با شکیبایی و بردباری او را، در فیلم «امروز» شاید هر شخصی نداشته باشد. اصلا در این چالش های شهرنشینی، گوهر نایابی است که آنگونه آرامش داشته باشی.

حتی نسبت به شکسته شدن آینه تاکسی خود بی تفاوت از کنارش می گذرد، بی آن که توهینی کند به موتوری، یا ناسزایی به او بگوید، تنها پاسخ او این است؛ مهم نیست!

او درباره اطرافیان خود هیچ قضاوتی نمی​کند، حتی آن زنی که در تاکسی او می نشیند و در باره زندگیش فراوان می​گوید. راست و دروغش را هم کاری ندارد. قضاوت نمی کند، سعی می کند غیرمنصفانه تصمیم نگیرد.

داستان بسیار ساده و روان پیش می​رود، اما عمق و معنای زیادی را با خود دارد. راننده تاکسی (پرویز پرستویی) یک زندگی ساده دارد، سایه خانواده علیرغم این که هیچ دیده نمی​شود، اما در فیلم و قلب راننده تاکسی به خوبی نمایان است. عشق او به خانواده موج می​زند.حتی اتفاقاتی که هم برای او می افتد، او را وادار به خشم نمی کند.

اتهامات و افتراهایی که به او زده می​شود، او را حتی بر تصمیم خود قوی تر می​سازد. می رود اما باز می​گردد. او تاوان صداقت خود را برای یاری به یک انسان می​دهد. در این دنیا حتی کار خیر کردن هم تاوان دارد.سخت و سنگین، اما «یونس» همان راننده تاکسی، همه آنها را به جان می​خرد.

دم بر نمی آورد.او آینه تمام نمای هر انسانی می تواند باشد.حتی داستان می​توانست بر عکس آنچه میرکریمی نشان می​هد، باشد اما تأثیر کدام یک از داستان ها بیشتر خواهد بود؟ یونسی که در «امروز» می بینیم یا یونسی که 180 درجه با یونس اول تفاوت داشته باشد؟

یونس اما همه آن رفتارهای ناخوشایندی که از سوی خیلی ها به او حواله می​شود، به جان می خرد و سرانجام معامله​ای که با خدا کرده، به نتیجه می​رسد.

او ایمان دارد که کار و نیت خیر، بی​پاسخ نمی ماند. آن «زن» با آبرو از این دنیا می​رود. اما یونس آبروی دو چندان مقابل پروردگار می​یابد.

کودک آن زن تنها، صاحب پدر و مادر می​شود که فرزندی هم ندارند و این عدالت الهی است.

«امروز» میرکریمی را هر چه زودتر ببینید. با دقت نگاهش کنید.عمیق به آن فیلم ساده فکر کنید و زود از یادتان نرود، درنگ نکنید.

محمد صفری-جام جم آنلاین