تأخیر پرواز را به خاطر بسپار

شعر نامربوط:

ما نبودیم و تقاضامان نبود

لطف تو ناگفته ‌ما می‌شنود

انسان وقتی پرواز را اختراع کرد، تاخیر اولیه برادران رایت به‌دلیل ترسی بود که از پرواز داشتند. برای اولین بار می‌خواستند بپرند، خب ترس داشت.

جگر شیر می‌خواست و مغزی هشیار و هوشمند. فلذا باید حق بدهید که پروازشان با تأخیر صورت گرفته باشد. اما الان با این همه امکانات و با توجه به این‌که ترس بشر ریخته؛ دیگرهیچ عذر و بهانه‌ای پذیرفته نیست.

با این حال، بارها و بارها هر وقت که بلیت هواپیما گرفتید و گرفتیم که لذت زود رسیدن به مقصد را ببرید و ببریم؛ با تأخیری که هواپیما داشته و با معطلی‌ای که در فرودگاه نصیب‌مان شده، شیرینی لذت پرواز تا حدودی در کاممان کم شده است.

اگر عصبانی نشویم و نگوییم تلخ شده است و چون غالبا لبخند زده‌ایم و چیزی هم نگفته‌ایم، به مرور که چشم باز کردیم، دیدیم که تبدیل به یک پدیده خیلی طبیعی در پرواز شده که گاهی اگر نباشد و پرواز سر وقت انجام شود، ملت همه تعجب می‌کنند. و ای بسا اعتراض!

خبر تازه: «براساس گزارش منتشره از سوی سازمان هواپیمایی کشوری، میانگین تأخیر پروازهای شرکت‌های هوایی داخلی، طی خردادماه سال جاری، به 85 دقیقه افزایش یافته است.»ــ به نقل از جراید

عرض نکردیم؟... نه‌فقط موضوعی به نام تأخیر پرواز از بین نرفته، که دچار افزایش هم شده. ما خیال می‌کردیم که با انواع بهانه ـ و اخیرا به بهانه آزادسازی قیمت‌ها ـ فقط بهای بلیت هواپیما فزایش یافته؛ نگو که تأخیر پرواز هم زیاد شده و ما احتمالا از حالا با دو نوع پرواز مواجه خواهیم شد؛ یکی پرواز با تأخیر معمولی، دیگری پرواز با تأخیر بیشتر. و احتمالا با قیمت‌های متفاوت!

بسته پیشنهادی: از آنجا که همه ما بالاخره اگر نه همیشه، لااقل یک چند بار در طول عمر خود سوار هواپیما می‌شویم و پیاده می‌شویم(با عنایت به این که یک بارهم قبل از پرواز و هنگام خرید بلیت پیاده شده‌ایم!)؛ لازم است که هر چه سریع‌تر و علنی‌تر، مراتب ناراحتی خود را نسبت به افزایش تاخیر در پروازهواپیماها اعلام کنیم و در این راستا رهنمود هم بدهیم:

1 ـ تغییر ساعت بلیت: هر پروازی که قرار است با تأخیر انجام شود، از همان اول مثلا نیم یا یک ساعت روی ساعت بلیت کشیده شود. عین جلو کشیدن ساعت رسمی کشور. یعنی پرواز ساعت 9 صبح در حقیقت همان پرواز ساعت 8 صبح باشد. منتهی این‌طوری، همه تکلیف خودشان را می‌دانند و مسافرها خیلی سرگردان و علاف نمی‌گردند. مثل بعضی‌ها که همیشه یکی دو قاشق از غذایشان در بشقاب می‌ماند؛ خب اگر همان اول که غذا می‌کشند، آن یکی دو قاشق اضافه را از روی آن بردارند، این اتفاق نمی‌افتد. اگر دولت قبل بود، الان بنده را جذب می‌کرد!

2 ـ مواد ضدتأخیری: برای پرواز بموقع هواپیماها از ابزار و موادی استفاده کنند که باعث ایجاد تأخیر نشود. نوبودن کل هواپیما و قطعات یدکی آن، از جمله‌ این مواد ضدتأخیری لازم است. خدا بگویم این آمریکای بی‌انصاف را چه کار کند که در یک موضوع انسانی و بشری مثل سفر هوایی نیز اغراض سیاسی خودش را وارد کرد و تحریم‌های بین‌المللی را شامل هواپیما و قطعات آن هم کرد. هر چه ما می‌گوییم که بنی آدم اعضای یک پیکرند؛ آنها ظاهرا ساز‌مخالف می‌زنند و سر یک دلاری به هم می‌پرند!

3 ـ آزادسازی بیشتر: قیمت بلیت هواپیما از اینی هم که هست، بیشتر آزادسازی شود. از امروز قیمت بلیت این‌گونه تعیین شود: الف ـ بدون تأخیر؛ ب ـ با تأخیر معمولی؛ ج ـ با تأخیر زیادی. در نتیجه، دهک‌های مختلف جامعه، بلیت‌های مختلف و متناسب با قدرت خرید خود خواهند داشت. دهک‌های پایین جامعه، عموما با تأخیر رابطه خوبی دارند.

4 ـ بازخواست شرکت‌ها: حالا که تأخیر پرواز یک امر معمولی و جاافتاده به حساب می‌آید که ملت هم به آن خوگرفته‌اند و جدایی از آن برای آنها سخت است؛ فلذا مسئولان هواپیمایی نسبت به تخلفات برخی شرکت‌های هواپیمایی که بدون توجه به روحیه مردم و مسافران، اقدام به انجام پروازهای بموقع و بدون تأخیر می‌نمایند، واکنش لازم را نشان دهند و آنها را مورد بازخواست قرار دهند. الکی که نیست!

رضا رفیع