معاهده آلمانی

آلمان‌ها به عنوان تیم صدرنشین صعود می‌کنند و آمریکا هم به خواسته‌اش که صعود از این گروه سخت بود، می‌رسد. بیسکوتو پیش از این هم اتفاق افتاده است. در جام جهانی 1982 معاهده‌ای که به نام «پیمان غیرتهاجمی گیجون» شهرت یافت، آلمان و اتریش را که می‌دانستند با پیروزی یک بر صفر یا 2 بر صفر آلمان هر دو راهی مرحله بعد می‌شوند، به خواسته دلخواهشان رساند و الجزایر را به خاطر تفاضل گل به خانه فرستاد. آلمان‌ها در آن بازی در دقیقه 10 به گل رسیدند و 80 دقیقه باقیمانده توپ را، فقط به شکل متظاهرانه‌ای در زمین چرخاندند. این کار آنقدر نفرت‌انگیز بود که آنهایی که درگیر جام جهانی هم نبودند از آن باخبر شدند. حتی ابراز شرمساری سرمربی وقت اتریش، هانس تشاک که چندی پس از آن بازی صورت گرفت، برای الجزایری‌ها ثمری نداشت و این تیم آفریقایی وداع تلخی با جام 82 داشت. آن بازی زمینه برگزاری همزمان دیدارهای پایانی گروه‌ها را فراهم کرد. اکنون بازی آخر تیم‌ها در هر گروه به شکل همزمان انجام می‌شود تا هیچ شبهه‌ای وجود نداشته باشد، گرچه هنوز هم می‌توان راهی برای تکرار حادثه تلخ آن جام جهانی پیدا کرد.

در یورو 2004 سوئد و دانمارک دست به دست یکدیگر دادند تا ایتالیا را از مسابقات کنار بزنند. هر دو تیم 4 امتیازی بودند، اما ایتالیا فقط با 2 امتیاز به سراغ بازی نهایی‌اش رفت. رقابت برای صعود میان این سه تیم بود و چنانچه همه چیز به تساوی می‌کشید، سکه شانس تیم صعودکننده را معرفی می‌کرد. ایتالیا یک گل زده و یک گل خورده داشت. آن به این معنا بود که دو کشور منطقه اسکاندیناوی باید مقابل هم تن به تساوی 2ـ2 بدهند تا بدون توجه به این که ایتالیا در برابر بلغارستان چه نتیجه‌ای به دست می‌آورد، بر حسب گل زده هر دو به دور بعد راه پیدا کنند. سوئد و دانمارک پیش از بازی این ایده را در سر پروراندند، اما هیچ یک از این اتفاقات رخ نداد. اگرچه در آن گروه هیچ اتفاق عجیبی رخ نداد، اما این ذهنیت برای همیشه در تاریخ فوتبال اروپا باقی ماند.

چنین شرایطی سال 2012 نیز برای ایتالیا پیش آمد. به نحوی که اسپانیا و کرواسی می‌توانستند با یک تساوی 2ـ2 ایتالیا را از دور رقابت‌ها حذف کنند، اما اسپانیا آن بازی را با یک گل برد تا ایتالیا بتواند به دور بعد صعود کند و حتی خودش را تا فینال بالا بکشد. در جام جهانی 2010 و در گروه اول رقابت‌ها، شرایط مشابهی با آنچه اکنون در گروه هفتم جام جهانی 2014 وجود دارد، هست. اروگوئه و مکزیک 4 امتیاز جمع کرده بودند و می‌توانستند با یک تساوی برنده بازی فرانسه و آفریقای جنوبی را کنار بزنند. در نیمه اول لوییز سوارس با یک گل اروگوئه را پیش انداخت و در نیمه دوم هیچ گاه مکزیک نتوانست گل تساوی را به ثمر برساند. با این حال مکزیک به علت تفاضل گل بهتر راهی دور بعد شد. آیا اکنون که چنین شرایطی پیش آمده، آلمان و آمریکا هر دو رنگ و بویی آلمانی دارند تن به این معاهده می‌دهند؟ آیا یک معاهده آلمانی امشب انجام می‌شود؟ تساوی هیچ مزیتی برای آلمان‌ها ندارد. با وجود تفضل گل مثبت 8 نسبت به پرتغال و مثبت 5 نسبت غنا هیچ خطری آنها را تهدید نمی‌کند، اما آنها دوست دارند با پیروزی از گروه خود خارج شوند، اما پس از تساوی در بازی دوم مقابل غنا، اگر نتوانند تیم جوان و مستعد یورگن کلینزمن را شکست دهند ،ممکن است تحت فشار قرار بگیرند. احتمالا یک پیروزی 3 بر صفر شیرین‌ترین نتیجه برای شاگردان یواخیم لوو خواهد بود. بعید است آمریکا و آلمان بخواهند تن به یک معامله غیرورزشی بدهند و به نظر نمی‌رسد حتی نشستن یواخیم لو و یورگن کلینزمن روی نیمکت مربیگری آلمان 2006 روی این مساله تاثیری داشته باشد، اگرچه در ورزشی چیزی دور از ذهن نیست. اینها کارهایی نیست که بشود با پنهان کاری و تلفن‌های مخفیانه انجام داد. اگر دو تیم علاقه‌ای به این کار داشته باشند هر دو به سمت آن متمایل می‌شوند. هر دو تیم می‌دانند تساوی برای آنها چه معنایی خواهد داشت با این حال اگر دیدید کلینت دمپسی و فیلیپ لام در میانه میدان به هم چشمکی زدند، بدانید دو تیم برای تساوی راضی هستند و سناریوی ثبت نتیجه‌ای که به نفع دو طرف باشد، کلید خورده است!

منبع: بیگ لید