به امید روزهای بهتر

برای توضیح بیشتر خوب است مثالی بزنم. شما اگر نویسنده یکی از روزنامه‌های شاخص اصلاح‌طلب باشید، در هر موقعیتی به نسبت فاصله‌ای که یک رخداد سیاسی با خط‌مشی حاکم بر جریان متبوع شما دارد می‌توانید دست به قلم شوید و در نقد یا حمایت از آن بنویسید و همچنین است اگر در یک روزنامه یا خبرگزاری اصولگرای دوآتشه کار کنید، اما در جام‌جم، شما باید از برخی رویدادها که شاید از نگاه بعضی‌ها، لقمه‌ای چرب و نرم برای کار رسانه‌ای باشد بگذرید و به‌عنوان مثال نه زمانی که احمدی‌نژاد، فیلم در جیب به مجلس می‌رود و آن یکشنبه معروف را خلق می‌کند می‌توانید هیجاناتتان را تخلیه کنید و نه زمانی که رئیس قوه قضاییه در پی اصرار رئیس‌جمهور پیشین برای بازدید از زندان اوین او را تلویحا متوهم می‌خواند.

در طول این 4000 شماره، قانون نانوشته‌ای در جام‌جم شکل گرفته است مبنی بر این‌که نباید بر تنش‌ها در جامعه افزود و مردم را نسبت به آینده نگران و ناامید کرد و در عین حال باید وظیفه اطلاع‌رسانی و دیگر کارکردهای تعریف شده برای یک رسانه را نیز انجام داد.

البته هیچ کس منکر این نیست که در دنیای امروز و وجود شبکه‌های مختلف صوتی و تصویری و رسانه‌های مکتوب فراوان و شبکه‌های اجتماعی و سایت‌های مختلف، هر مخاطبی می‌تواند متناسب با سلیقه‌اش، رسانه‌ای را گیر بیاورد و رویدادها را از دریچه آن رسانه نظاره کند، اما جام‌جم در همین فضای کثرت رسانه‌ای تلاش کرده به سهم خود از دامن زدن به تنش‌ها در جامعه بپرهیزد و وظیفه اطلاع‌رسانی را در چارچوب منافع ملی دنبال کند.

باور کنید کار سختی است که بخواهید ضعف‌ها و قوت‌ها را در کنار یکدیگر ببینید و راحت‌تر آن است که خود را در یک طرف ماجرا قرار دهید و مثلا به بهانه برخی دلواپسی‌ها، دستاوردهای دولت را نادیده بگیرید و هر روز به بهانه‌ای، عملکرد مسئولان را زیر سوال ببرید، ولی ما در گروه سیاسی تلاش می‌کنیم از افتادن به این سو و آن سو پرهیز کنیم؛ چه الان که دولت اعتدال بر سر کار است و چه در گذشته که مسئولان دولت، خط‌مشی دیگری را دنبال می‌کردند.

گروه سیاسی جام‌جم در سال‌های گذشته تلاش کرده بر خط اعتدال حرکت کند و اکنون تاکید مسئولان بر اعتدال، نوید روزهای بهتری را در گروه سیاسی می‌دهد.

حسین نیک‌پور ‌/‌ دبیر گروه سیاسی