کاپیتانی به تمام معنا چون سوریان

این قهرمانی در شرایطی برای کشتی فرنگی ایران به دست آمد که حواشی قبل از رقابت‌ها به دنبال جدایی غیرمترقبه محمد بنا و قهر چند روزه چند نفر از قهرمانان سرشناس این رشته، فضایی غبارآلود را بر این رشته حاکم کرده بود، اما خوشبختانه با تدبیر خوب رئیس فدراسیون کشتی، این بحران بخوبی مدیریت شد تا با آفتابی شدن روزهای کشتی فرنگی و بازگشت قهرمانان به اردو، تیم ملی در راه کسب افتخاری دیگر همدل و متحد شود.

در حقیقت انتظار این بود که با وجود تمام اختلاف‌نظرها، وقتی بحث میزبانی یک تورنمنت بین‌المللی مطرح بود، همه اختلاف‌ها را کنار بگذارند که چنین نیز شد تا منهای محمد بنا که اخلاق بخصوص خود را دارد و معمولا نیز عادت کرده که با کوچک‌ترین مشکلی جا خالی داده و رفتن را به ماندن ترجیح دهد، همه‌ آنانی که به وجودشان نیاز بود به پیشقراولی کاپیتان حمید سوریان به تمرینات تیم‌ملی بازگشتند تا در مسابقه‌ای که روس‌ها برای کسب جام قهرمانی در آن دندان‌تیز کرده بودند، تیرشان در مقابل اراده پولادین قهرمانان کشتی ایران زمین به سنگ بخورد.

پیروزی بر تیم‌های جمهوری آذربایجان، کره‌جنوبی، فنلاند، ارمنستان و بویژه روسیه‌ای که با تمام قوا به میدان آمده بود تا یک بار دیگر در تهران ما را از کسب جام قهرمانی باز دارد، نتایج قابل توجه و ارزشمندی بود که در سایه دلاوری و فعل خواستن اعضای تیم ملی برای کشتی ایران رقم خورد. آن هم در شرایطی که به دنبال حواشی ایجاد شده و گسستی که در تمرینات ایجاد شده بود، کشتی‌گیران سرشناس ایران از شرایط مطلوب خود به دور بودند.

نابغه ایران مطابق انتظار عمل کرد

حمید سوریان، بزرگ ستاره کشتی فرنگی ایران و جهان با وجود تمام ارادتش به محمد بنا، در جام‌جهانی تهران پرچمداری بزرگ و کاپیتانی گره‌گشا برای تیم ملی کشتی فرنگی بود. نابغه کشتی فرنگی ایران با وجود این که انتظارات مضاعفی را متوجه خود می‌دید، اما مرد و مردانه در رقابتی پا به میدان گذاشت که هر لحظه امکان لغزشش بود. با این حال سوریان به عنوان کاپیتانی بزرگ با پیروزی‌های خود در مسابقه‌های حساس، راه‌ پیروزی را پیش روی دیگر اعضای تیم قرار داد. در نظر بگیرید که اگر حمید سوریان در مبارزه اول مقابل روس‌ها و نماینده تند و تیز و فنی آنها به پیروزی نمی‌رسید، معادلات قهرمانی می‌توانست به گونه دیگری رقم بخورد، اما پیروزی تعیین‌کننده او، تیم ما را در موقعیت بهتری قرار داد تا حتی شکست امید نوروزی نیز نتواند در روند مسابقه تاثیر زیادی بگذارد.

البته سوریان برای آن که همچنان افتخارات خود را در جهان کشتی تداوم بخشد، نیاز دارد قدرت بدنی خود را با وزن جدید 59 کیلو متناسب کند. قطعا همین که حمید دیگر کیلوهای زیادی را از وزن بدن خود کم نمی‌کند، این مساله امتیازی بزرگ برای او به حساب می‌آید، اما این دلیلی نمی‌شود که سوریان از افزایش قدرت بدنی خود غافل شود. در مبارزه اولی که او با کشتی‌گیر آذربایجانی برگزار کرد، نشان داد که هنوز قدرتش متناسب وزن جدید نیست و باید اهتمام ویژه‌ای را در این جهت به خرج دهد. با همه اینها سوریان بدون ترس از باخت در این رقابت‌ها با تمام وجود حاضر شد تا در راه کسب عنوان قهرمانی نقش اساسی را ایفا کند. محمد نوربخش در این رقابت‌ها نیز نشان داد که می‌تواند جانشین مطمئنی برای سوریان به حساب آید. او در دیدار با کره‌جنوبی که مجال کشتی گرفتن یافت بخوبی پاسخ اعتماد کادر فنی و پدرش در مقام مربی ارشد تیم ملی را داد و نشان داد که در صورت میدان دادن بیشتر می‌تواند وزنه‌ای قابل اتکا در وزن 59 کیلو باشد.

2 کشتی‌گیر خوب در 66 کیلو

در وزن 66 کیلو نیز کشتی فرنگی ایران از وجود دو کشتی‌گیر خوب برخوردار است؛ امید نوروزی و افشین بیابانگرد. نوروزی که بسان سوریان از شر وزن کم‌کردن‌های غیر متعارف رهایی یافته تا به نوعی تولدی دوباره در عرصه قهرمانی یافته باشد، گرچه به آدام کوراک کشتی‌گیر ششدانگ و فنی روس‌ها در فینال باخت، اما او نیز نشان داد که در مسیر افتخارات تازه اسب خود را زین کرده است. دستان قدرتمند و پرکار او هرچند در مبارزه بخوبی به کارش می‌آید، اما او باید بیش از پیش سطح توانمندی‌های فنی خود را افزون سازد تا بویژه در مصاف با کشتی‌گیران زبده روس قافیه را نبازد. حضور کشتی‌گیر فنی همچون افشین بیابانگرد نیز که باید ضعف قدرت بدنی‌اش را پوشش دهد، می‌تواند ما را در این وزن امیدوار راهی مسابقه‌های جهانی و بازی‌های آسیایی پیش‌رو کند.

عبدولی، مبارزی به تمام معنا

سعید عبدولی، این جوان خونگرم اندیمشکی در 71 کیلو با مبارزات در خور توجه خود در جام جهانی تهران، یک‌بار دیگر نشان داد که در عرصه مبارزه اگر اسیر قضاوت بحث‌انگیز داوران نشود (مثل آنچه در المپیک لندن برایش رقم خورد)‌ می‌تواند برای سال‌ها خیال همه را از حضور یک کشتی‌گیر مطمئن و ششدانگ در این وزن راحت کند.

عبدولی که در مبارزه لحظه‌ای گام به عقب نمی‌گذارد، با دستان پرکار خود اجازه هر عکس‌العملی را از حریفانش می‌گیرد تا در خاک نیز با سالتو باراندازهای خود، رقبا را به تسلیم وادارد. برومند اصلان نیز در دو کشتی که مجال کشتی گرفتن یافت، نشان داد می‌تواند روزهای روشنی را پیش‌روی خود ببیند.

خلأ موجود در 75 کیلو

کشتی فرنگی ایران برخلاف دیگر اوزان در 75 کیلو با خلأ بزرگی مواجه است و فرشاد علیزاده به‌عنوان نفر اول تیم‌ملی، آن کشتی‌گیری نیست که بتوان با آرامش خیال نشست و مبارزاتش را تماشا کرد. فرشاد که بیشتر از هر چیز به قدرت بدنی‌اش می‌نازد، باید به این نکته توجه کند که اگر فن و بند کشتی را چاشنی کارش نسازد، نمی‌تواند شرایط بهتری را به نسبت گذشته پیش‌روی خود قرار دهد.

هادی علیزاده پورنیا شرایط بهتری از فرشاد ندارد و او نیز با ضعف‌های خاص خود مواجه است که باید دید کادر فنی تیم ملی کشتی فرنگی برای عبور از خلأ موجود در این وزن چه تفکری را مورد توجه قرار می‌دهند.

اخلاقی؛ اتکا به قدرت و نفس چاق

حبیب‌الله اخلاقی در 80 کیلو اگر همپا با قدرت بالا و نفس چاقش، تکنیک و فنون بنداز این رشته را نیز علاوه بر بارانداز چاشنی کار خود کند، می‌‌تواند در دنیای این رشته بیش از پیش به موفقیت رسیده و صاحب افتخار شود. او با اتکاء به این سلاح در فینال حریف روس خود را از رمق و نفس انداخت تا با کسب امتیازهای لازم و یک پیروزی دلچسب، خیال مربیان تیم ملی را از بابت غلبه بر روس‌ها راحت کند. مهدی محمدی ذخیره اخلاقی در این وزن در دو مسابقه‌ای که به میدان آمد نشان داد می‌تواند حرف‌های بیشتری را برای گفتن داشته باشد. تسلط او به فنون پرتابی کشتی فرنگی، از وی کشتی‌گیری قابل بحث می‌سازد که اگر قدرت خود را نیز همپای هوش و توانایی‌های تکنیکی و فنی‌اش کند، می‌تواند خود را از سایه اخلاقی به‌در آورد.

اقتدار طالب

طالب نعمت‌پور، کشتی‌گیر کوهدشتی کشتی فرنگی ایران که سال گذشته در بوداپست مجارستان قهرمان جهان شد،‌ در وزن 85 کیلو اقتدار خود را در جام‌جهانی نشان داد تا این اطمینان را به همگان بدهد که نمی‌خواهد حالا حالاها از جایگاه خود در وزن ششم عقب‌نشینی کند. فیزیک و قدرت خوب جسمانی و غنای فنی و تکنیکی از طالب کشتی‌گیری قابل اتکا و مطمئن می‌سازد که می‌توان با او روی طلا‌های جهانی امسال و بازی‌های آسیایی حساب کرد.

علیاری در ابتدای راه

مهدی علیاری در وزن 98 کیلو با آن یال و کوپال مناسب خود می‌تواند برای سال‌ها خیال ما را از وجود یک کشتی‌گیر خوب راحت سازد. البته علیاری باید قدری بیشتر روی افزایش قوای جسمانی خود کار کند تا در مصاف با کشتی‌گیران درجه یک این وزن به مشکل نخورد. داوود عابدین‌زاده نیز که با وجود سال‌ها تلاش هنوز نتوانسته است به حق خود در کشتی برسد، در دو مبارزه‌ای که به عنوان نفر ذخیره به میدان آمد صاحب دو پیروزی شد تا او هم نشان دهد که نمی‌خواهد به این زودی‌ها میدان را خالی کند.

نوید سنگین‌وزنی طلایی

گرچه در جــام‌جهانی بشیر باباجانزاده در 130 کیلوگرم نفر اصلی بود و بهنام مهدی‌زاده جوان به عنوان نفر ذخیره این وزن عمل کرد،‌ اما یقینا مهدی‌زاده با مبارزاتی که ارائه کرد نشان داد راه و رسم بزرگی در این وزن را بخوبی فراگرفته است. او که چندی پیش با طلای آسیا به کشتی‌فرنگی ایران معرفی شده، در صورت فاصله نگرفتن از میدان تلاش و کوشندگی می‌تواند در مدت‌‌کوتاهی خود را به عنوان نفر اول سنگین‌وزن ایران معرفی کند. این درست که بشیر باباجانزاده نیز با کسب مدال برنز جهان نمی‌خواهد به این سادگی‌ها از جایگاه خود عقب‌نشینی کند، اما یقینا رقابت این دو جوان می‌تواند در چشم‌انداز خود، طلای جهانی سنگین‌وزن را برای کشتی‌‌فرنگی ایران به همراه داشته باشد؛ هدفی که البته بسادگی نیز به دست نمی‌آید و باید با هدف و برنامه در این جهت به جلو قدم برداشت.

کبرآبادی ‌/‌ گروه ورزش