زورخانه به سرنوشت چوگان مبتلا نشود

حواشی فدراسیون بین المللی ورزش های زورخانه ای که برای نیل به رهنمود مقام معظم رهبری در خصوص فراملی و جهانی کردن این ورزش تاسیس شده، چندی است نقل محافل ورزشی و رسانه ای است، ماجرایی که از تعلیق غیرقانونی دبیرکل توسط محسن مهرعلیزاده رییس این فدراسیون و اعلام خبر آن به کشورهای عضو رنگ و بوی جهانی به خود گرفت.

سید امیر حسینی دبیرکل این فدراسیون با «غیر قانونی» و «خارج از اختیارات» خواندن این کار به رییس فدراسیون واکنش نشان داد و گفت: نگاه آقای مهرعلیزاده به فدراسیون نگاه شرکتی است. از آن جایی که دبیرکل از مجمع عمومی رای اعتماد دارد، مجمع می تواند او را عزل کند.

محسن مهرعلیزاده نیز با اظهاراتی متناقض گفت: «نمی دانم چرا ایشان عصبانی است... او می تواند به ما مشاوره بدهد.» او در اقدامی دیگر سعی کرد با آوردن محمدرضا یزدانی خرم چهره اصولگرای نزدیک به موتلفه و یارکشی به اقدام خود مشروعیت ببخشد.

البته نویسنده قصد ورود به این اتفاقات تامل برانگیز غیر اخلاقی و به دور از منافع ملی و ارزیابی آن را ندارد اما نکته ای که به نظر می رسد این است که اگر فدراسیون بین المللی ورزش های زورخانه ای به دنبال جهانی سازی این رشته است می بایست از ظرفیت های نظام جمهوری اسلامی بیشترین استفاده را ببرد، اتفاقی که عملا با حضور محسن مهرعلیزاده در راس این فدراسیون در ۸ سال گذشته محقق نشد.

البته نگاه دولت محمود احمدی نژاد هم همین بود که می خواست با حضور محمد علی آبادی رییس وقت سازمان تربیت بدنی در راس فدراسیون جهانی زورخانه این اتفاق بیفتد اما این مهرعلیزاده بود که این موضوع را رد کرد.

سید امیر حسینی در این خصوص در کنفرانسی خبری گفت: «آقای علی آبادی از من خواستند تا شرایطی فراهم شود تا آقای مهرعلیزاده کنار رود و خودشان ریاست فدراسیون بین المللی را برعهده بگیرند. ایشان قول همه گونه حمایت را از طرف دولت دادند. اما آقای مهرعلیزاده این موضوع را نپذیرفتند.»

تجربه ۸ سال عملکرد فدراسیون بین المللی ورزش های زورخانه ای به ریاست محسن مهرعلیزاده نشان می دهد به دلیل عدم اطمینان و اعتماد مجموعه نظام و دولت وقت و تعارضات سیاسی با او، این فدراسیون نتوانسته است از ظرفیت های نظام به نحوه مطلوب استفاده کند و مشخص است دولت تدبیر و امید نیز روی چندان خوشی به ایشان ندارد.

با حاشیه های جدید این تنها فدراسیون جهانی ایرانی به نظر می رسد یک بار برای همیشه باید همانند ورزش هایی مثل کوراش که به تازگی جهانی شده اند تکلیف این فدراسیون نیز روشن شود.

تجربه جهانی نشان می دهد کشوری که به دنبال جهانی کردن ورزش سنتی خود است باید تشکیلات ورزشی اش از حمایت دولت اش بهره مند باشد. کوراش نیز با حمایت اسلام کریم اف رییس جمهور که رییس افتخاری این فدراسیون است توانست وارد ورزش های مورد حمایت شورای المپیک آسیا شود و به جمع بازی های آسیایی بپیوندد.

برای نیل به اهداف مورد نظر مقام معظم رهبری مبنی بر جهانی کردن ورزش های زورخانه ای بهتر است دولت و وزارت ورزش از انفعال خارج شوند و با برگزاری مجمع و تغییر اساسنامه فدراسیون بین المللی ورزش های زورخانه ای یک مقام عالی رتبه و مورد وثوق دولت بر مسند این فدراسیون قرار گیرد.

تجربه تلخ چوگان نشان می دهد اگر وزارت ورزش و نهادهای مسول از انفعال خارج نشوند و دولت حساسیت لازم را به خرج ندهد دور نیست که ریاست این تنها فدراسیون جهانی ایرانی را نیز یک خارجی بر عهده بگیرد.

صادق حسینی