گهر نگینی در دل اشترانکوه+عکس

یکی از جاذبه های گردشگری این شهرستان دریاچه گهر است که در میان رشته کوه اشترانکوه لرستان و در ارتفاع ۲۳۵۰ متر از سطح دریا واقع شده است.

این دریاچه در منطقه حفاظت شده اشترانکوه بین بخش «زز» و «ماهروی» الیگودرز و دورود قرار دارد. این دریاچه که به نگین اشترانکوه معروف است به سبب نداشتن راه ماشین رو تا حد زیادی از خرابی و آلودگی به دست انسان به دور مانده‌است.

انواع بوته ها، درختان تنومند بید، گیاهان و گل های زیبای اطراف، دریاچه گهر را به صورت یک پارک طبیعی شگفت انگیز در آورده است.

دریاچه گهر در واقع مانند آبگیری است که از چشمه ها، آبشارها و سراب های اشترانکوه پر شده و آب آن در تابستان و زمستان ثابت است.

زیبایی خیره کننده و چشم اندازهای بدیع دریاچه سبب شده سالانه در حدود ۷۰ هزار گردشگر از سراسر کشور به این منطقه زیبا بیایند.

تاریخچه:
اغلب اروپاییان و جهان گردان این دریاچه را به نام دریاچه ایران می‌شناسند که این شناخت حاصل معرفی یک زن انگلیسی بنام ایزابلالوسی بیشوپ است که در سال ۱۸۹۰ میلادی توانست مدت ۳ماه در این منطقه تحقیق کرده و هزار کیلومتر راهپیمایی کند ولی باتوجه به اسناد معتبر تاریخی اولین کسی که موفق به کشف دریاچه گهر شد یک زمین شناس اتریشی به نام (آ-رودلر) بود که در سال ۱۸۸۸ میلادی موفق شد نام خود را به عنوان کاشف دریاچه گهر در تاریخ ماندگار کند.

وی در هنگام کشف این دریاچه از سمت الیگودرز حرکت کرده بود. اولین و قدیمی ترین تصویر مستند تهیه شده از این دریاچه نیز در سال ۱۸۹۱ میلادی گرفته شده‌است که به یک سیاح فرانسوی بنام ژان ژاک دومرگان تعلق دارد.

نحوه شکل گیری:
گهر به احتمال زیاد در اثر وقوع زمین لرزه‌ای بزرگ به وجود آمده‌است. این دریاچه بر روی گسل اصلی امروزی زاگرس قرار دارد بنابراین احتمالاً در اثر جنبش گسل و رویداد یک زمین لغزش سنگ ریزش تشکیل شده‌است.

موقعیت جغرافیایی:
گهر شامل ۲ بخش به نام‌های گهر بزرگ (کله گهر) و گهر کوچک (کره گهر) است. دریاچه گهر بزرگ حدود ۱۷۰۰ متر طول و ۴۰۰ تا ۸۰۰ متر عرض و ۴ تا ۲۸ متر عمق دارد. اگر از الیگودرز به سمت گهر بروید ابتدا گهر کوچک را با طولی در حدود ۵۰۰ متر و عرضی در حدود ۱۵۰ متر می‌بینید سپس به گهر بزرگ در مرز شهرستان دورود می‌رسید ولی اگر از دورود حرکت کنید پس از کمی پیاده روی به سمت کیگوران به دریاچه گهر بزرگ در الیگودرز می‌رسید.

ساحل این دریاچه به جز قسمت مدخل دریاچه (ضلع غربی) و قسمت مقابل‌اش (ضلع شرقی) ساحلی ماسه‌ای دارد.

در سایر نقاط دارای ساحلی صخره‌ای است. در قسمت پایین و بالای دریاچه جنگلی انبوه وجود دارد. از قسمت بالا، جوی آبی به دریاچه می‌ریزد که ادامه آن به دریاچه‌ای دیگر منتهی می‌شود.

با حدود ۴۰ دقیقه پیاده روی می‌شود به این دریاچه (گهر دوم یا گهر پایین) رسید. عمق آن کم است و ماهیان کف دریاچه را با کمی دقت می‌شود به خوبی دید.

جریان ورودی آب دریاچه ۱۰ فوت مکعب بر ثانیه و جریان خروجی آن حدود ۲۰فوت مکعب بر ثانیه است. علت افزایش حجم آب خروجی دریاچه وجود چشمه‌های در قسمت تحتانی آن است.

آب اصلی تامین کننده دریاچه از طریق رودخانه ورودی آن یعنی رودخانه تاپله‌است که دارای آبی بسیار خنک ورنگی شفاف و بلورین با بستری مملو از سنگ ریزه یا قلوه سنگ است که بدون افت و با کمی شتاب وارد دریاچه کوچک می‌شود و پس از طی مسافتی کوتاه وارد دریاچه گهر می‌شود.

یکی از دره‌های بسیار زیبا اطراف دریاچه گهر به دره نی‌گاه معروف است که پوشیده از شقایق‌های رنگی و لاله واژگون است.

منطقه حفاظت شده اشترانکوه در محدودهٔ شهرستان‌های الیگودرز و دورود واقع شده‌است.

پوشش گیاهی:
درختان بلوط، بید، بادام، پسته وحشی، گلابی وحشی، چنار، نارون، بلوط مازو، گردو، انجیر، زبان گنجشک، سیب، زالزالک، ارژن، کنار کهور، انار، گز، و موی وحشی می‌باشد. گل‌های لاله واژگون، شقایق، زنبق و لاله وحشی تاج خروسی و اختر هستند.

حیات وحش:
دریاچهٔ گهر زیستگاه مناسبی برای آبزیان و دیگر حیوانات وحشی است. منطقه حفاظت شده اشترانکوه با حیات وحش متنوع شامل حیواناتی است از قبیل بز، قوچ، آهو، کل، پلنگ، گرگ، گراز، خرس قهوه‌ای، کفتار، روباه، شغال، خرگوش و انواع پرندگان مانند عقاب، کبک، شاهین، تیهو و آبزیان مانند مارماهی، لاک پشت، قورباغه و ماهی قزل آلای رنگین کمان و خال قرمز در این دریاچه زیست می‌کنند.

دسترسی به دریاچه گهر:
دسترسی به این دریاچه بوسیله خودرو از طریق شهر‌های دورود و الیگودرز امکان‌پذیر است که نزدیک ترین راه برای دسترسی به این دریاچه می‌باشد. راه شکافی‌هایی که اخیرا انجام شده، باعث دسترسی آسان به این دریاچه شده است.

راه قدیمی مالرو و عشایری گدار (دره دزدان) است که در فاصله تقریبی ۲۷کیلومتری جاده الیگودرز به شول آباد، به سمت غرب (پل رودخانه مورزرین) تا آغاز تنگ «هولیون» و «تابله» می‌توان به دو قسمت «بالادره گهر» و «دره گهر» تقسیم کرد. از ویژگیهای «بالا دره گهر» وجود بیدستانهایی است که در ساحل شرقی دریاچه گهر بزرگ گسترده‌است. مسیر الیگودرز شامل ۳ ساعت با خودرو و یک ساعت و نیم پیاده روی است. کوهنوردانی که به قله‌های اشترانکوه صعود می‌کنند معمولاً برای رسیدن به گهر از مسیر روستای طیان حرکت می‌کنند.

برای رفتن از مسیر طیان می‌توان از راه‌آهن تهران - خرمشهر استفاده کرد و در ایستگاه دربند بعد از ایستگاه ازنا از قطار پیاده شد. راه رسیدن به دریاچه گهر از شهرستان الیگودرز، تقریبا ۷۰ کیلومتر است که هشت کیلومتر آن، مسیری با شیب ملایم به صورت مالرواست. این مسیر به خانواده‌ها توصیه نمی‌شود زیرا از امنیت کافی برخوردار نیست و محیطبانان و نیروی انتظامی حضور ندارند ضمن اینکه از ضلع شرقی دریاچه وارد می‌شوند که از جایگاه های مخصوص وسرویس‌های بهداشتی بی بهره است.

مسیر دورود (مسیر معدن کارخانه سیمان و پارک جنگلی و سپس رسیدن به کوهپایه اشترانکوه) در نقاطی چون پنبه کار اندکی صعب العبور است اما به دلیل داشتن پارکینگ برای ماشین‌ها و امنیت کافی بیشتر افراد از این مسیر به دریاچه گهر می‌روند.

مسیر دسترسی دورود به دریاچه گهر تقریبا۳۰دقیقه با ماشین و حدود سه ساعت پیاده روی است.(تسنیم)