نیل منشا پیدایش مصر و فراعنه

به گزارش جام جم آنلاین: رودخانه نیل از کوهستان های اتیوپی در جنوب سرچشمه می گیرد و مسیر شمال را با طی بیابانی به طول بیش از هزار کیلومتر می پیماید تا به دریای مدیترانه بپیوندد.

هر سال در ماه سپتامبر با ذوب شدن برفهای کوهستان های اتیوپی آب رودخانه نیل به شدت افزایش یافته و از بستر خود خارج می شود و در سراسر دره نیل گسترش می یابد.

در ماه دسامبر ، با عقب نشینی آب های نیل رسوبات بسیار حاصلخیز در دره نیل ته نشین می شوند.این رسوبات را آب های خروشان نیل از فلات های مرتفع اتیوپی با خود به دره می آورند.

کشاورزان دره نیل به سرعت شیوه استفاده هر چه مطلوب تر از حاصل سیلاب های نیل را فرا گرفتند.

به لطف رسوبات غنی ، کشتزارهای آنها پرمحصول و حاصلخیز بودند.

این موفقیت به دلیل تلاش جمعی آنها و برقراری قوانین سخت در تقسیم زمین ها و مراقبت از کانال های آبیاری به دست آمده بود.

این جامعه دارای بزرگانی بودند که با گذشت زمان عنوان شاه یافتند.

شاه ضامن نظم اجتماعی بود که برای مدیریت سیلاب ها اجتناب ناپذیر بود.تعداد زیادی از کارکنان و در عین حال حسابداران به دلیل آشنایی آنها با خط وی را یاری می کردند.

با توجه به این که این مردم دوران دور باستانی با پول آشنایی نداشتند ، طبیعتا گندم ، احشام و غیره وسیله مبادلات آنها بود و کارکنان اداری نیز برای توسعه زیرساختارهای این جامعه مالیات را به صورت گندم و احشام دریافت می کردند.

در هنگام بالا آمدن آب رودخانه نیل ، چون کار کردن در دره نیل غیرممکن بود ، کشاورزان به خدمت تشکیلات سلطنتی درمی آمدند و به احداث کانال های آبیاری ، آب بندهای خاکی و نیز معابد ، کاخ ها و مقبره ها می پرداختند.

به این ترتیب نخستین کشور تاریخ متولد شد. هرودوت مورخ یونانی که هنگام زوال سلطنت فراعنه از این سرزمین دیدار کرده بود ، به درستی نوشت :«مصر فرزند نیل است».

در حدود 3100 سال قبل از میلاد دره نیل تحت فرمان یک شاه واحد ، فرعون ، متحد شد.

تخمین زده می شود ، در آن زمان جمعیت دره نیل بین 5/1 تا 5میلیون نفر بوده است که با توجه به کل جمعیت جهان در آن دوره و امکانات موجود این سرزمین تعداد جمعیت دره نیل بسیار زیاد بود.

مصر فراعنه که میان دریا و بیابان منزوی شده بود ، مدت 25 قرن استقلال خود را حفظ کرد و در جریان این زمان طولانی مردم این کشور همان رسوم ، همان اعتقادات و همان زبان را پرورش دادند.

حاصلخیزی دره نیل برای مصر دستکم در دوره های باثبات سیاسی یک رفاه نسبی را تضمین می کرد.البته اقلیت ممتازی شامل کارکنان حکومتی ، راهبان و نزدیکان فرعون از ثروت مصر بهره می بردند.

در دلتای نیل که بخش اعظم آن دست نخورده بود ، مصری ها گیاه پاپیروس را می کاشتند ، گیاهی که از فیبرهای آن کاغذ برای نوشتن تهیه می کردند.

در واقع پاپیروس جد اعلای کاغذ امروزی و نام کاغذ در زبان های لاتینی از واژه پاپیروس ریشه گرفته است.

اساس مصر باستان را مذهب تشکیل می داد و مذهب تحکیم کننده ساختار این کشور بود.

پیش از تاسیس مصر ، هر شهری خدایان خاص خود را داشت که اغلب این خدایان اندام انسان و سر یک حیوان را داشتند.

پس از تاسیس یک کشور متمرکز ، این خدایان در یک مجموعه واحد گردآمدند.

تمام ساکنان مصر نگرش واحدی را در مورد پیدایش جهان داشتند و جایگاه ویژه ای را برای « خدای ره » که بعدها آمون نامیده شد ، قایل بودند.

ره یا آمون بر تمام خدایان دیگر مسلط بود و خدای برتر محسوب می شد.

رسوم مذهبی توسط تعداد بسیار زیادی راهب انجام می شد که حافظ معابد بودند و هدایای مردم ثروت و قدرت آنها را تضمین می کرد.

به این ترتیب ، جریان رودخانه نیل ، سیلاب های آن و رسوبات حاصلخیزی که با خود به دره نیل می آورد موجب پیدایش مصر شد و نخستین سلسله فراعنه مصر توسط منس یک پادشاه اساطیری که مصرعلیا و مصر سلفی را متحد کرد به لطف وجود رودخانه نیل تاسیس شد. بهرام افتخاری.