تکرار خاطرات ملال‌آور شورای اول

اما حوادث پس از انتخابات و اشتباهات محاسباتی سردمداران این جریان و قرار گرفتن در کنار دشمنان شماره یک مردم و انقلاب اسلامی و بردن نظام تا لبه پرتگاه، این جریان تازه درآمده از شوک ۸۴ را تا آستانه انزوای کامل پیش برد و به خودزنی و خودحذفی این جریان منجرشد.

گرم شدن فضای سیاسی کشور برای خلق حماسه سیاسی در خرداد امسال، پیکر یخ‌زده اصلاح‌طلبان را هم تحرکی نیم‌بند بخشید، اما نتوانست به احیای کامل آنها بینجامد تا نتیجه انتخابات ۲۴ خرداد دوباره شگفتی آفرید و دکتر روحانی با 0.7 درصد بیش از نصاب لازم به ساختمان پاستور راه یافت.

پیروزی روحانی مستقل و نشستن اصلاح‌طلبان روی کمتر از نصف صندلی‌های شورای شهر تهران فرصتی فراهم کرد تا اصلاح‌طلبان به تکاپو بیفتند و تلاش کنند این پیروزی را پیروزی اصلاح‌طلبان قلمداد نمایند که از یک‌سو با واکنش صریح روحانی مواجه شدند و از سوی دیگر معلوم شد در اکثر کلانشهرهای کشور، اصولگرایان پیروز قاطع انتخابات شوراها بوده‌اند.

انتظار این بود که اصلاح‌طلبان تازه رمق یافته، با عبرت از گذشته و با پرهیز از افراط‌هایی که داشتند این فرصت بدست آمده را به جبران مافات بپردازند و با اصلاح رفتار و منش خود، چهره مخدوش گذشته نزد افکار عمومی را بازسازی کنند اما آنچه در جریان انتخابات رئیس شورای شهر تهران و شهردار پایتخت گذشت، یک بار دیگر همه گذشته را در اذهان تداعی کرد.

تمامیت‌خواهی، قدرت‌طلبی به هر نحو ممکن، دیکتاتوری حزبی، باندبازی و زیر پا گذاشتن شایسته‌سالاری از جمله رفتارهای برخی اصلاح‌طلبان شورای شهر تهران در یکی دو هفته اخیر بوده است.

این جریان نشان داد برای رسیدن به قدرتی در حد شهرداری تهران (که البته کم نیست) حاضر است هر کاری بکند. از وعده‌های چرب و شیرین تا تهدید و توهین به یک عضو به جرم عمل کردن براساس اصول و معیار عقل و تمکین نکردن در برابر بایدها و نبایدهای باندی و حزبی!

البته ماجرا تمام نشده است و ظاهراً رفتارهای قدرت‌طلبانه در شورای شهر تهران ادامه دارد.

فقط از باب یادآوری، خاطرنشان می‌کنیم افول اصلاح‌طلبان از اوج قدرت در دوران دوم خرداد از رفتارهای ناشایست این جریان در همین شورای شهر تهران آغاز و موجب شد ابتدا شورای دوم شهر تهران از دست این جریان خارج شود و سپس مجلس هفتم و سرانجام ریاست جمهوری نهم.

این بار هنوز به اوج نرسیده، خاطرات ملال‌آور شورای اول شهر تهران در حال تکرار است و مردم تهران که در ده سال گذشته از شورا و شهردار اصولگرای تهران جز آرامش، کارآمدی، مدیریت جهادی و خدمت صادقانه خاطره‌ای ندارند دوباره از رقابت‌های ناسالم و زدوبندها و بگومگوهای بی‌حاصل ذهنشان مکدر می‌شود.

امید این ‌که اصلاح‌طلبان زودتر به خود آیند و فرصت خدمت را با زیاده‌خواهی از دست ندهند.

مهدی فضائلی