هتل‌هایی‌ برای ‌نماندن

براساس آخرین نظرسنجی که توسط مرکز گردشگری علمی ـ فرهنگی دانشجویان ایران درباره مشکلات سفر مردم انجام شده، گرانی هتل‌ها و مراکز اقامتی بزرگ‌ترین مشکل برای سفر مردم بوده است.

کد خبر: ۵۹۰۱۷۷

همچنین فعال شدن اماکن اقامتی شخصی غیرمجاز با قیمت‌های بسیار پایین‌تر نیز یکی دیگر از دلایل استفاده نکردن از هتل‌ها به‌شمار می‌رود که ضریب اشغال هتل‌ها را کاهش می‌دهد. وجود خانه‌های شخصی، ویلاها و سوئیت‌های اجاره‌ای با توجه به نبود استاندارد، مجوز و الزامات بهداشتی و ایمنی نه‌تنها افت کیفیت در خدمات گردشگری را رقم می‌زند، بلکه انگیزه لازم را از سرمایه‌گذاران در صنعت هتلداری می‌گیرد و به صنعت گردشگری ملی کشور لطمه وارد می‌کند.

در بررسی شاخص مدت زمان ماندگاری مسافران در مقصد، با متعادل شدن قیمت و تسهیلات در مراکز اقامتی، بخصوص هتل‌ها می‌توان شاهد اسکان هرچه بیشتر مسافران بود.

در میان اماکن اقامتی دنیا، هتل‌ها نقش موثری برای رقم زدن دورانی خوش و آرامبخش برای مسافران برعهده دارند و نگرانی گردشگران را برای اسکان برطرف می‌کنند؛ اما آیا در ایران این امر محقق می‌شود؟ چند درصد مسافران از هتل‌ها استفاده می‌کنند؟ آیا اقامت در هتل‌ها مقرون به صرفه است؟ آیا هزینه‌های دریافتی از مسافران با ارائه‌ خدمات و تسهیلات به آنها همخوانی دارد؟ آیا بهترین هتل‌های ایران با هتل‌های 5 ستاره‌ جهان برابری دارند؟

اگر تعداد خاصی از هتل‌ها را با امکانات خاص و ویژه تشریفات و مهمانان ویژه در نظر بگیریم و دیگر هتل‌ها‌ پس از بررسی کارشناسانه با حذف آن دسته از خدمات که بیشتر حالت تشریفاتی دارند‌ برای کاهش قیمت‌ها اقدام کنند، می‌توان افراد بیشتری را برای استفاده از این اماکن ترغیب کرد و از این طریق، هتل‌ها رونق بیشتری می‌گیرند که نتیجه این رونق، افزایش درآمد آنها خواهد بود.

ساختارهای خدماتی باید به‌گونه‌ای تعریف شو‌د که هزینه خدمات ارائه‌شده از سوی آنها با شرایط غالب اقتصادی جامعه متناسب باشد.

ارزان‌سازی سفر با پایین آوردن هزینه‌های اقامت در هتل‌ها، کاهش قیمت تورهای مسافرتی و کاهش نرخ بلیت‌های مسافرتی و هزینه‌های حمل و نقل و... بایدهایی است که باید با تعامل هرچه منسجم‌تر و هماهنگ‌تر فعالان و متخصصان عرصه گردشگری برای چاره‌سازی و گام برداشتن اصولی و کارشناسانه به‌منظور رفع نواقص محقق شود. / ضمیمه چمدان