تمرین بندگی

دو روز است قامت مردان خدا، در محراب عبادت خمیده، اشک زلال بندگی در خوف از روز حساب و روز جزا بر گونه بندگان خدا جاری است.

دو روز است بوی عطر و مناجات مردان خدا در کوچه‌پس‌کوچه‌های هر شهری پیچیده است و دست‌های نیاز به سوی درگاه او دراز شده است، دست‌ها به دعا برداشته شده است تا روزگار زندگی خدایی شود، سرنوشت همه به نیکی و رستگاری پایان پذیرد.

جلوه‌های زیبای بندگی در قنوت و رکوع و سجود، تهجد و شب زنده‌داری دل‌های عاشقان را شیدایی کرده است.

دو روز است که هزاران هزار پیر و جوان، مرد و زن، کوچک و بزرگ در زیر این آسمان کبود، مهمان سفره احسان خدایند، آنان که معتکف کوی حضرت دوست شده‌اند، روزه‌داری، شب‌زنده‌داری، بصیرت در عبودیت و بندگی ره‌توشه راه آنان است، آنان که در پیچ و خم روزهای زندگی، هیچ گرفتار هیاهوی آن نشده‌اند.

عرش‌نشین می‌شوند آنان که به مهمانی رفته‌اند و معتکف درگاه ربوبی شده‌اند، مردمان پاک‌سیرت روزگار ما که انس با معبود دارند و خلوت‌نشین کوی او شده‌اند، دستی به دعا دارند برای تقرب به درگاه او، برای پیروزی مسلمانان، برای سربلندی مجاهدان مکتب اسلام.

رنگی خدایی دارد، هر کوی و برزن از بوی دعای مردمان هر شهر که به درگاه او پناه آورده‌اند، برای استعانت از او.

چه جلوه‌های زیبایی دارد، محراب و مسجد در تلاوت آیات نورانی معتکفان، آن‌گاه که قیام می‌کنند و قعود و سجود دارند.

محمد خامه‌یار - جام جم