نگاه غرب به شرق

این رویکردها در حالی صورت می‌گیرد که در باب اهداف سفرهای مقامات اروپا به چین نکات متعددی مطرح است. نخست اهداف اقتصادی کشورهای اروپایی است. غرب در حالی گرفتار بحران اقتصادی است که راه نجات خود را رویکرد به شرق از جمله چین و آسه‌آن می‌داند.

افرادی مانند اولاند و اشتون تلاش دارند تا از یک سو پکن را به سرمایه‌گذاری در اروپا متقاعد سازند و از سوی دیگر راه را برای ورود کالاهای اروپایی به بازار 5/1 چین باز نمایند. این مهم موجب شده تا کشورهای غربی دیگر توجهی به مسئله حقوق بشر در چین نداشته و ادعاهای قدیمی خود درباره تبت و یا تایوان را مطرح نسازند.

دوم تلاش غرب برای ایفای نقش در بحران شبه جزیره کره است. حضور در این پرونده و پایان دادن به تنشها میان آمریکا و کره شمالی می تواند دستاوردهای جهانی به همراه داشته باشد هر چند که نگاه ویژه آنها به همگرایی با مواضع آمریکا می باشد. افرادی مانند اشتون و اولاند برآنند تا چین را به پذیرش طرح اعمال فشار بر کره شمالی متقاعد سازند تا اهداف خود را در قبال تحولات شرق آسیا پیگیری نمایند.

سوم آنکه غرب در صحنه جهانی با مجموعه‌ای از چالشها مواجه است. تحولات خاورمیانه بویژه مسئله سوریه و پرونده هسته‌ای ایران، بحران‌های جاری در آفریقا و.. از جمله مسائل مورد نظر غرب است که بدون حضور پکن توان پرداختن به آنها را ندارند.

البته پکن نیز نگاهی ویژه به اروپا دارد.  چین می‌داند که غرب توان خروج از بحران اقتصادی را ندارد لذا وابستگی بیشتری به اقتصاد رو به پیشرفت پکن خواهد داشت. چین مولفه‌های اقتصادی را راهکاری می‌داند که بر اساس آن بتواند خواسته‌های سیاسی خویش در عرصه روابط با اروپا ، تحولات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای را پیگیری نماید.

به هر تقدیر می‌توان گفت که سفر اولاند و اشتون و سایر مقامات اروپایی به چین برگی دیگر از تزلزل اقتصادی و سیاسی غرب است که موجب شده تا بیش از گذشته در مسیر تعامل با شرق قرار گیرند هر چند که در ورای این روابط همچنان به سیاست‌های  خصمانه گذشته برای تسلیم سازی شرق در برابر خواسته‌های خود ادامه می‌دهند.  

قاسم غفوری-جام جم آنلاین