پرواز سه بالگرد برای نجات پیر مرد

برای نجات او، یک عملیات پیچیده و هماهنگ بین اورژانس هوایی و زمینی طراحی شد که در آن سه فروند بالگرد، شش خلبان، شش کارشناس اورژانس هوایی،سه مهندس پرواز،سه دستگاه آمبولانس،هشت کارشناس فوریت‌های پزشکی و هفت هماهنگ‌کننده در شهرهای اراک، ساوه و تهران با جان و دل حضور پیدا کردند تا بیمار در سریع‌ترین زمان ممکن به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شود. تلاش‌هایی‌ که جواب داد وبیمار با پیش‌بینی‌های دقیق وسرعت عمل تمام گروه به بیمارستان انتقال‌یافت.
روز ۱۴ اسفند برای خانواده مردی‌ که از بیماری آنوریسم قلبی (بیرون‌زدگی و برآمدگی‌ شریان‌ها و سرخرگ‌های اصلی قلب) رنج می‌برد، یکی از سخت‌ترین روزهایی بود که پشت‌سر گذاشتند. محمد قادری، رئیس اداره اورژانس هوایی استان تهران درباره این عملیات به جام‌جم گفت: «روز۱۴ اسفند ساعت ۱۲:۳۰ دقیقه بعدازظهر از مرکز کنترل عملیات اراک با مرکز کنترل عملیات تهران و بنده تماسی برقرار و اعلام شد یک بیمار قلبی به‌دلیل نبود جراح عروق در اراک به جراحی در تهران نیاز دارد و برای همین از بیمارستان طالقانی تهران پذیرش گرفته بودند. با توجه به نوع بیماری بنا شد عملیات با استفاده از بالگرد اجرایی شود. قرار شد قبل از ساعت ۱۲:۳۰ دقیقه، بالگرد اورژانس تهران تا ساوه پرواز کند و بالگرد اراک نیز از بیمارستان امام خمینی(ره) اراک بیمار را تحویل بگیرد و به ساوه منتقل کند. به محض فرود بالگرد اراک، بچه‌ها اعلام کردند بیمار ایست قلبی کرده و به‌سرعت عملیات احیا را آغاز کردند. براساس پیش‌بینی‌هایی که از قبل انجام داده بودیم، قبل از پرواز بالگردها، با آمبولانس ساوه هماهنگ کردیم تا در محل حضور داشته باشد. بیمار بدحال شده بود به‌طوری که انتقال او به بالگرد و طی مسیر تا تهران ممکن بود به طور جدی جان او را به خطر بیندازد. درحالی که دوستان در حال احیای او در آمبولانس بودند، بیمار به سرعت به اولین بیمارستان منتقل و قرار شد هر دو بالگرد برگردند. بالگرد اراک با اتمام مأموریت و بالگرد تهران نیز به دلیل اتمام سوخت هردو به آشیانه خود بازگشتند. این‌طور تصمیم گرفتیم که اگر وضعیت بیمار پایدار شد، دوباره برای حضور بالگرد درخواست دهیم. پس از دو ساعت بالگرد ما برگشت و در این بین خوشبختانه حال عمومی بیمار بهتر شد، البته نه به این معنا که به‌هوش بیاید. در حالت کما بود اما تپش قلب منظم داشت و تنفس مصنوعی هم به او داده می‌شد. همان موقع دوباره این بحث مطرح شد که محل استقرار بیمار مناسب نیست و به جراح عروق نیاز دارد و تعلل، جان بیمار را به خطر جدی می‌اندازد.»
درحالی‌که تمام اعضای تیم عملیات تلاش می‌کردند تا بیمار را هرطور شده به بیمارستان و جراح عروق برسانند، تنها همراه بیمار لحظه به لحظه شاهد تلاش‌های بدون وقفه گروه بود و با چشمانی قدردان و تحسین‌آمیز آنها را نگاه می‌کرد. آن‌قدر که تمام اعضای تیم متوجه نگاه قدردان او شده بودند. شاید در ناخودآگاه خود به این فکر می‌کرد که چطور ممکن است بدون داشتن پارتی یا تماس با فردی بانفوذ، سه بالگرد و سه آمبولانس و کلی افراد متخصص پروازی و درمانی گرد هم جمع شوند تا فقط بیمار او نجات پیدا کند. 
قادری ادامه داد: «اورژانس تهران دو بالگرد دارد و این‌بار بالگرد دوم به ساوه پرواز کرد. دوباره هماهنگی‌ها آغاز شد و با توجه به این‌که بیمارستان طالقانی محل فرود بالگرد نداشت، برای همین بیمار در بیمارستان رجایی تحویل عوامل اورژانس زمینی و سپس به بیمارستان طالقانی تحویل داده شد.»
رئیس اداره اورژانس هوایی استان تهران در مورد این‌که آیا احتمال می‌دادند بیمار پس از ایست قلبی مجدد احیا نشود، ادامه داد: «بیمار درگیر آنوریسم قلبی بود که در آن رگ قلب به شکلی نازک شده و ورم می‌کند که هر آن ممکن است پاره شود و در صورت پارگی رگ قلب، بیمار از دست می‌رود. ما لحظه‌ای احساس‌کردیم همین اتفاق رخ داده اما پس از گذشت یک ساعت دوباره شاهد تپش قلب بیمار بودیم و برای همین بالگرد دوم را اعزام کردیم. این عملیات اگر به طور مستقیم انجام می‌شد، یک ساعت و ۳۰ دقیقه زمان می‌برد اما چون بیمار دو ساعت در ساوه تحت نظر اورژانس بود، حدود چهار ساعت و ۳۰ دقیقه طول کشید. بیمار در حالی که نبض منظم داشت و به دستگاه تنفسی مصنوعی متصل بود، تحویل بیمارستان طالقانی شد.»