ارزنی داشته از کوهی نداشته

حتما شما هم دائما در رابطه با جایگاه ایران در علوم خاصی مانند نانو ناباروری و... در جهان عدد‌های تک رقمی و عجیب و غریبی را از گوشه و کنار شنیده اید. عموم این رتبه‌ها حاصل یک نمره است که با پایش تعداد مقالات اعضای هیات علمی و... در دانشگاه‌های متفاوت به دست آمده است. این رتبه به طور سالانه تغییر میکند، اما به طور کلی در یک بازه مشخص ثابت میماند تا این که یک دانشگاه دچار رکود علمی یا دچار شکوفایی علمی بشود. تا چند سال قبل دغدغه‌مندان در مورد مرجعیت علمی ایران صحبت میکردند و صرفا دنبال بحث مربوط به تولید علم بودند. این رویکرد پایه ابتدایی بود که در بحث ایجاد تغییر و تحول باید ایجاد میشد. بعد از گذشت چندین سال و عبور از مرحله تولیدکنندگی شروعی برای مرحله دوم بنیان علمی کشور بود. رویکرد این مسأله تغییر کرد و به سمت مسأله تولید ثروت از علم رفت. تولید ثروت از علم به معنای توانمندی به اجرا درآوردن دانش است. این مسأله نیازمند نگرش متفاوت افراد و متخصصان بود در نهایت در سال‌های اخیر این مورد باعث به وجود آمدن شرکت‌های دانش بنیان شد. امروزه تقریبا ۱۰ هزار شرکت دانش بنیان در ایران تاسیس شده که علاوه بر اشتغالزایی و تولید ثروت در حال تولید علم و ارتقای رتبه ایران در بحث مربوط به مرجعیت علمی و... هستند. حضور این شرکت‌ها در حوزه‌های متفاوت و توانمندی بالای آن‌ها در ارائه خدمات و تولید محصولات باعث افزایش رضایت شغلی در آیندگان و متخصصان حال حاضر شده است. همچنین محدودیت‌های پیشرفت جوانان و نوجوانان ایران را رفع و رجوع کرده است.

یادم می‌آید سال‌ها پیش یکی از سیاستمداران در پاسخ به جنگ طلب بودن، ایران گفته بود که ایران تنها کشوری است که وزارت جنگ ندارد و این جمله تا حد زیادی درست است. از بعد سال ۵۷ ما در ایران دیگر وزارتخانه‌ای تحت عنوان وزارت جنگ نداشتیم. بلکه یک وزارت دفاع داشتیم که هدفش صرف دفاع از مرز‌های ایران و حریم کشور بوده و هست. در سال‌های اخیر در زمینه نظامی و با هدف دفاع از کشور پیشرفت‌های بسیار زیادی در حوزه نظامی داشته ایم از موشک‌های متفاوت گرفته تا انواع زیردریایی و پهپاد و... برخی از منتقدان بر این باورند که این پیشرفت‌ها خود باعث کند شدن سرعت پیشرفت کشور در حوزه‌های صنعتی، زیستی و... است. اما از طرفی بسیاری از افراد بر این باورند که این پیشرفت‌ها باعث جلوگیری از دست درازی کشور‌های ثانی و حملات متعدد شده است. تاثیر این دسته از جنگ افزار‌ها بر روی زندگی ما در دو حوزه مهم قابل بررسی است؛ اول امنیت و توانمندی در دفاع از جان و مال و دوم افزایش دانش فنی و قدرت نفوذ به حوزه‌های دیگر تکنولوژی و پیشرفت در ایجاد استقلال برای کشورعموما پیشرفت‌های حوزه‌های دفاعی میتواند به حوزه‌های دیگر منتقل شود به این صورت که از تکنولوژی به کار رفته در ماشین‌های جنگی میتوان در تولید خودرو استفاده کرد. همچنین این مسأله باعث می‌شود نسل جدید آن جامعه فضای باز بیشتری برای ارائه توانمندی‌های خود داشته باشد.

 

همه ما می‌دانیم که ایران از کشور‌های چهار فصل جهان است. این مسأله هم چالش است و هم فرصت عموم حکمرانان ایران از این فرصت استفاده نکرده و برعکس آن تا بخواهید از این چالش ضربه خورده اند. یکی از ضربه‌های بزرگ این چهار فصل بودن و لم یزرع بودن قسمت‌هایی از ایران، ناتوانی در کشت کافی گندم بوده تا چند دهه قبل مردم ایران به دلایل متفاوت مثل جنگ‌های جهانی و وضعیت بد اقتصادی جهان و خشکسالی و ... با قحطی و ناتوانی در تامین به اندازه گندم برای خود مواجه میشدند. همان طور که برخی از کشور‌های دنیا با جنگ اوکراین و روسیه در تامین گندم خود با مشکل مواجه شدند و درگیر تنش‌هایی در درون ساختار و بدنه حکمرانی خود شدند، اما در سال‌های اخیر با برنامه ریزی درست و همراه با کشت نسبتا اصولی‌تر از قبل و افزایش توانمندی کشاورزان در تولید مکانیزه، میزان بهره برداری از زمین‌های زراعی افزایش یافته و مسئولان و کشاورزان توانسته اند در بحث مربوط به تولید گندم به سطوح مناسبی از خودکفایی برسند. هر چند حوزه کشاورزی ایران با چالش‌های آب و ... همچنان کار زیادی دارد، اما بلا تعارف میتوانیم بگوییم که امروزه فضای بیشتری برای ورود به حوزه کشاورزی وجود دارد. فناوری‌های نوین مقابله با حشرات و آفات ماشین آلات جدید کشاورزی افزایش سطح دانش مربوط به کشت و کاهش مراحل کاشت داشت و برداشت در کشاورزی به شدت در سطح رفاه و دسترسی پذیری ایرانیان تاثیر گذاشته است.

 

این روز‌ها خبر‌های خوبی از حوزه‌های ورزشی به گوش میرسد، از برتری تیم ملی نوجوانان ایران بر برزیل گرفته تا دختر‌های هاکی... همه این‌ها دلیل بزرگ و خوبی برای خوشحالی مردم یک کشور هستند. رتبه‌های برتر جهانی و جایگاه‌های اول تا سوم هم در این حوزه کم نداریم. همه ما خوب میدانیم که یکی از کشور‌هایی که در زمینه کشتی حرفی برای گفتن دارد ایران است. در سال‌های اخیر تغییر و تحولات خوبی در قانون ایران به نفع حوزه ورزشی ایجاد شده است. یکی از آن‌ها استفاده از مالیات بر ارزش افزوده دخانیات برای تولید ورزشگاه است. از طرفی توانمند‌تر شدن مربی‌های ایرانی به خصوص در شهرستان‌ها باعث شده است استعدادیابی با وضعیت بهتری انجام شود و مهم‌تر از بحث استعدادیابی، پرورش این استعداد و حمایت از آن این روز‌ها با رشد بالایی مواجه است. دسترسی به ابزار آلات ورزشی و فضا‌های ورزشی در سال‌های اخیر با رشد بیشتری روبه رو بوده است. صنایع و کارگاه‌های بیشتری در رابطه با تولید ماشین آلات ورزشی و ملزومات ورزشی فعال شده اند. همه این اتفاقات خوب میتواند باعث دلگرمی بیشتر نوجوانان ورزشکار ما شود. البته همه ما در جریان کمبود‌ها و نبود حمایت‌ها و.. هستیم و باید برای تمام آن‌ها فکر‌هایی بشود. اما می‌توانیم بگوییم امروزه ما دسترسی نسبتا خوبی به انواع رشته‌های ورزشی داریم. همچنین تجربه‌های ارزشمند سال‌های اخیر میتواند باعث تسهیل و تسریع در عبور از مراحل ورزشی شود.

همیشه ما اخبار مربوط به کمبود دارو و تخت‌های بیمارستانی و... را می‌شنویم. قطعا یکی از نقطه‌هایی که باید روی آن تمرکز ویژه شود بحث مربوط به امکانات و توانمندی‌های ما در حوزه‌های بهداشت و پزشکی است. اما این که تمام دستاورد‌های خودمان را در این حوزه نادیده بگیریم، کمی بی انصافی است. یکی از مهمترین دستاورد‌های ما در خصوص واکسن، کروناست که در همین چند سال اخیر باعث نجات جان چند هزار انسان شد. همچنین این که ما از معدود کشور‌های تولیدکننده واکسن بودیم. توانمندی ما در حوزه‌های سرطان شناسی، توانبخشی، ناباروری، ژنتیک، عمل‌های زیبایی و... در جهان زبانزد است و ما را به نقطه‌ای تبدیل کرده است که میتوان روی گردشگری پزشکی تمرکز کنیم. تجربه‌های مربوط به پیوند اعضا به خصوص پیونده قرنیه چشم و کبد در ایران در کمتر کشوری در دسترس است و همین باعث شده پزشکان ما در این رابطه جزو مرجع‌های نظر سنجی و ایده پردازی باشند. شاید به وضوح بتوانیم در مورد تاثیر این دستاورد‌ها در زندگی خودمان بگوییم که ما امروزه سطوح قابل توجهی از بهداشت و درمان را در دسترس داریم. همچنین با توجه در آینده و پیشرفت‌های صورت گرفته به خوبی میتوانیم ابداع کننده روش‌های بدیع بهداشتی درمانی باشیم البته که در مواردی این اتفاق افتاده است.

 

صنایع چرخدنده‌های اصلی موتور محرکه یک کشور است. صنایع از ابعاد متفاوت اهمیت دارد؛ شاخص‌های رفاهی، امید به زندگی، نرخ بیکاری، وضعیت اقتصادی و موارد مهم دیگری تحت تاثیر این حوزه قرار میگیرد. در سال‌های اخیر با وجود تحریم ها، اتفاق‌های مثبت زیادی در رابطه با صنایع رخ داده است. یکی از مهمترین شاخص‌هایی که در سال‌های اخیردچار تغییر شده، سهم صنایع در تولید ناخالص ملی است. افزایش ظرفیت تولید فولاد و... نیز از دیگر اتفاقات مهم در سال‌های اخیر است. دسترسی به مواد و تکنولوژی‌های خاص از اهمیت بالایی برخوردار است. با پیشرفت در حوزه صنعتی طی سال‌های اخیر، پیش بینی می‌شود وضعیت اقتصادی ایران در سال‌های پیش رو به مرور بهتر و شاخص‌هایی مانند رقابت پذیری، صنعتی تولید ناخالص ملی و... با رشد چشمگیری مواجه شود. همین مسأله باعث می‌شود مدارس و دانشگاه‌ها در تعامل بیشتر با صنایع قرار بگیرد. افزایش تعامل صنایع و متولیان علمی کشور باعث میشود نوجوانان در مسیر درست زندگی خود قرار گرفته و همچنین میزان عملکرد تحصیلی آن‌ها بهبود یابد و مسیر دسترسی آن‌ها به شغل و... تسهیل شود.

در کنار بهبود این مسیر وضعیت زندگی خانوادگی افراد از اهمیت بالایی برخوردار است. در سال‌های اخیر پژوهشگران حوزه مدیریت منابع انسانی به این نتیجه رسیده اند که مشتری ابتدایی صنایع و کسب و کار‌ها نیرو‌های کار آن محل هستند، به همین واسطه و با توجه بیشتر اصحاب مشاغل به نیروی کار خود باعث می‌شود افراد به وضعیت فرا شغلی نیرو‌های خود توجهی ویژه‌تر داشته باشند. این توجه باعث میشود کیفیت زندگی کارگران و کارمندان و خانواده‌های آن‌ها بهتر شده و در نهایت بازدهی آن‌ها بیشتر و سوددهی صنایع با رشد مواجه شود. تمام این مسائل باعث میشود رضایت شغلی و کیفیت زندگی در سطوح جامعه افزایش پیدا کند.