ریزش طلبکاران

بدهی خارجی مجموعه‌ای از تعهدات ایجادشده درنتیجه دریافت تسهیلات ازبانک جهانی یاسایر سازمان‌ها ونهاد‌های بین‌المللی یا از کشور‌های دیگربه منظور تامین مالی پروژه‌ها وهمچنین پیش‌فروش نفت واوراق قرضه بین‌المللی راشامل می‌شود. به عقیده برخی استقراض از کشور‌های خارجی و نهاد‌های بین‌المللی برای تامین کسری بودجه یک راهکارمعمول میان کشور‌های مختلف است. افزایش بدهی‌های خارجی به معنای تقویت روابط بین‌المللی وضمانت بازپرداخت توسط آن کشور است. هرچند باید توجه داشت که هرچه حجم بدهی افزایش یابد، آسیب‌پذیری کشور دربرابر شوک‌های جهانی بیشتر می‌شود. این موضوع باعث شده است وضعیت ایران درفهرست‌های جهانی هم بهبود یابد. جدیدترین آمار سازمان ملل نشان می‌دهد ایران در رده‌بندی جهانی کشور‌های بدهکار جهان توانسته است ۱۰پله موقعیت خود را بهبود ببخشد و در جایگاه ۱۴۸ قرار بگیرد. برآورد‌های سازمان ملل نشان می‌دهد نسبت کل بدهی عمومی ایران به تولید ناخالص داخلی طی سال ۲۰۲۳ با کاهش ۲۰درصدی نسبت به سال قبل از آن مواجه شده است. همین چندروز پیش هم صندوق بین‌المللی پول دربیانیه‌ای اعلام کرد که مقامات آمریکایی باید فورا برای کاهش نسبت بدهی عمومی به تولید ناخالص داخلی اقدام کنند ورشد بدهی عمومی (بدهی ملی) آمریکا نه‌فقط اقتصاد آمریکا، بلکه اقتصاد جهان را تهدید می‌کند. اندازه بدهی عمومی، ارزش اوراق بهادارخزانه‌داری است که توسط وزارت خزانه‌داری آمریکا و دیگر سازمان‌های دولت فدرال صادر شده‌اند. وضعیت انگلیس هم بهتر از آمریکا نیست و میزان بدهی‌های این کشور رکورد۶۰ساله را شکسته است. آن‌طور که روزنامه تاگس شاو نوشته است: در آستانه برگزاری انتخابات پارلمانی نسبت بدهی انگلیس، یعنی بدهی این کشور نسبت به تولید ناخالص داخلی، بالاتر از۶۰سال گذشته است؛ بنابراین دولت جدید انگلیس با چالش‌های بزرگی مواجه خواهد شد. به این ترتیب حدود دو هفته مانده به انتخابات عمومی انگلیس که در آن حزب محافظه‌کار حاکم به حذف تهدید می‌شود، بدهی ملی انگلیس به بالاترین سطح خود دربیش از۶۰سال گذشته رسیده است. اداره آمار انگلیس هفته گذشته اعلام کرد که در ماه خرداد بدهی‌های این کشور به ۳.۲۵تریلیون یورو رسید.