مسألهای که این روزها در جریان پمپاژ اخبارمربوط به حکم مربوط به توماج صالحی مشخص است،دعوت به تجمع برای اعتراض به حکم صادرشده درباره وی ومسیری است که با هدف بیاهمیت جلوه دادن ندای حقخواهی «غزه» در حال انجام است.
شاید شش ماه زمان لازم بود تا جهان یکپارچه به حقایق ۷ اکتبر پی ببرد و بیتوجه به ژست متمدنانه سازمان ملل و دولتهای همپیمان با اسرائیل، به واخواهی حقوق مردم فلسطین به کف میدان دانشگاهها آید. انتشار تصاویر و ویدئوهای درگیری دانشجویان در بالغ بر ۵۰ دانشگاه آمریکایی با پلیس بر سر تحصن برای اعتراض درباره شرایط حال حاضر غزه و موضعگیری کاخ سفید و کابینه جو بایدن بار دیگر بیش از پیش ثابت کرد که اگر رسانههای غربی و بهویژه رسانههای فارسیزبان غربی معاند در اطلاعرسانی کم نگذارند و اخبار را بهدرستی برای قشر فرهیخته خود منتشر کنند، زرق و برق دروغین و زیبای دولتهای غربی و شعار آزادی بیان و حقوق بشر برای مردم این کشورها طنز تلخی بیش نیست. هرچند ۲۰۰ روز زمان برد اما لابیگری رسانهای و دروازهبانی اخبار نیز نتوانست اثر پروانهای جنایات اسرائیل علیه مردم غزه را لاپوشانی کند و اکنون نخبگان آمریکایی و اروپایی یکصدا با هم برای احقاق حقوق مردم فلسطین در مقابل دولتی که در آنجا تحصیل و زندگی میکنند، ایستادهاند.
اپوزیسیون؛ کاسه داغتر از آش برای اسرائیل
درحالی غرب این روزها تمام توان خود را برای سرکوب دانشجویان معترض به شرایط غزه بهکار گرفته و در حال جنگ با حقیقت است، گروههای اپوزیسیون خارجنشین و رسانههای فارسیزبان معاند، کاسهای داغتر از آش برای اسرائیل شده و در تلاش هستند تا با استفاده از نقابی تحت عنوان «توماج صالحی» حقایق دانشگاههای غرب را که بیانگر حقخواهی مردم مظلوم غزه است، مخفی کنند چراکه این جریان در تلاش است تا به بهانه صدور حکم برای توماج صالحی، چهره فعال در اغتشاشات پاییزی، ایرانیان خارج از کشور را دعوت به حضور در خیابانهای کشورهای غربی کند تا اینگونه با ایجاد چندصدایی، صدای اصلی این روزهای جهان را ضعیف کند. کما اینکه پرواضح است گروههای اپوزیسیون خارجنشین همواره وقتی دولتهای غربی با بحران داخلی مواجه میشوند، فرصت را مغتنم دانسته و باجذب پول از سرویسهای امنیتی کشورهای مقیم، شوی موازی به راه میاندازند تا افکارعمومی را دچار خطای شناختی در فهم مسأله اصلی کنند.
از تغییر پروفایل تا سکوت درباره حقیقت
نگاهی به کنش رسانهای برخی چهرههای اپوزیسیون خارجنشین بهوضوح نشان میدهد در حال حاضر که جهان با موج گسترده راهپیمایی علیه صهیونیستها مواجه است و دانشگاههای جهان علیه اسرائیل تحصنهای بزرگ به راه انداختهاند، این چهرهها در تلاشند حواس افکار عمومی را از جنایات در غزه پرت کنند. حمید فرخنژاد بهعنوان یکی از این اپوزیسیون که پس از جریان مهسا امینی ایران را ترک و به زعم خود در دفاع از مظلومیت برخی دستگیرشدگان و فعالان اغتشاشات سال ۱۴۰۱ شروع به تهییج مردم و انتشار محتواهایی ضدامنیت ملی کرد، درحالی این روزها مظلومیت مردم غزه را نمیبیند که عکس پروفایل خود را به تصویری از توماج صالحی تغییر داده است. برزو ارجمند یا احسان کرمی از دیگر چهرههایی که پس از خروج از کشور رنگ باخته و شروع به تغییر موضع علیه ارکان مختلف جمهوری اسلامی کردند نیز با پست کردن تصویری از توماج صالحی واستوری کردن محتواهای مرتبط با حکم توماج صالحی در صفحه اینستاگرام خود نوشتهاند: «اعدام توماج صالحی اعدام همه ما است». این محتواها از سه روز قبل درست در بحبوحه بازداشت و ضرب و شتم دانشجویان آمریکایی توسط پلیس این کشور، برای آزادی توماج هشتگ زدهاند.گویی گرچه ضرورت آزادی غزه از پشت دیوارهای بلند آمریکا برای دانشجویان این کشور قابل درک بوده است اما اپوزیسیونهای ایرانی که حداقل نیمی از عمرخود را دراین کشور بالمس روزقدس طی کردهاند، از هیچ خوشرقصی برای کارفرمایان خود کوتاه نیامدند تا که شاید به خیال خامشان بتوانند نوراقتدار و مظلومیت مردم غزه را کم کنند. دولتهای غربی سالهاست از وطنفروشانی که به هربهانهای، فشار بر کشور خود را فریاد میزنند، برای تغییر فضای داخلی خود بهره برده و سعی میکنند به کمک آنها، مسائل اصلی و تجمعات واقعی اعتراضی را به حاشیه ببرند. سازمان منافقین از قدیمیترین گروههایی است که بنابر بودجه و سفارش لابی صهیونیستی با برگزاری تجمعات پولی، فضای خیابانها در غرب را مدیریت میکند. هرچند به گفته صاحبنظران، اینبار ایرانیان خارج کشور با هشیاری، همراه لیدرهای صهیونیستی نخواهند شد اما نفس تلاش دوباره آنها برای ایجاد فشار رسانهای بر ایران و فراموش شدن چهره ضدحقوق بشری اسرائیل، باعث رسواییشان شده است.
