دانش بومی در دستان توانمند ایرانی

این گزارش، روایتی از شکل‌گیری شرکت دانش‌بنیان بهبود عضو ثانی و مدیرعامل این شرکت، امیر پایدار ثانی است؛ شرکتی که برای افراد ناتوان حرکتی دست متحرک تولید می‌کند و نیاز کشور به واردات این محصول را کاملا برطرف کرده‌است. 
ایده شکل‌گیری این شرکت از حادثه‌ای در سال ۱۳۸۹ برای امیر پایدارثانی و تلاش برای بازگشت به زندگی عادی نشأت می‌گیرد. او که صاحب کارگاه صنعتی چوب و فلز بود، بر اثر حادثه‌ای در کارگاه سه انگشت دستش را از دست داد. همین موضوع انگیزه‌ای شد و او شروع به طراحی و ساخت انگشتان متحرک کرد. پایدار ثانی در ابتدا بدون داشتن دانش قبلی در این زمینه و با تکیه بر مهارت فنی، فعالیتش را آغاز کرد. چهار سال بعد، شرکت بهبود عضو ثانی برای تولید محصولی که در جشنواره بنیاد علمی نخبگان برگزیده شده‌بود، یعنی انگشت دست مکانیکی با قابلیت حرکت، تاسیس و در مرکز رشد دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز پذیرش شد. حالا نزدیک به یک دهه است که این شرکت دانش‌بنیان در این حوزه مشغول فعالیت است. 

سبدی از محصولات توانبخشی
ازجمله محصولات شرکت بهبود عضو ثانی می‌توان به انگشت مکانیکی با قابلیت حرکت، دست مکانیکی با قابلیت حرکت انگشتان دست، دست الکترونیکی با قابلیت حرکت انگشتان با دریافت سیگنال‌های مغزی و محصولاتی دیگر برای افرادی که از ناحیه مچ، آرنج یا بازو دست‌شان را از دست داده‌اند، اشاره کرد. برخلاف دست مصنوعی الکترونیک که از عصب‌های مغزی دستور می‌گیرد، محصولات مکانیکی با کمک بخش‌های سالم دست به فرد اجازه می‌دهد دست مکانیکی را تکان دهد. صفر تا صد تولید محصولات شرکت بهبود عضو ثانی در ایران انجام می‌شود و به‌گفته مدیرعامل این شرکت، محصولات به هیچ عنوان کپی‌ یا مهندسی معکوس نمونه‌های خارجی نیست.

اراده‌ای قوی برای رفع نیازی مهم
امیر پایدار ثانی، مدیرعامل این شرکت در رابطه با انگیزه‌اش برای شروع کار می‌گوید: «وقتی حادثه برای من رخ داد، جدا از مسأله کار، در زمینه موسیقی هم فعالیت داشتم و انگشت ابزار من برای نواختن ساز بود که معنی و مفهوم خاصی برای من داشت.» او در ادامه درباره پیگیری درمان خود توضیح می‌دهد: «آن زمان به پزشکان مختلفی در تهران، شیراز و اصفهان مراجعه کردم. اما به من گفتند در ایران انگشت متحرک نداریم، فقط انگشت‌های ثابت داریم که صرفا جنبه زیبایی دارند. پزشکی به من گفت که انگشت متحرک را شرکتی در آمریکا تولید می‌کند اما جدا از مسأله مالی، به دلیل تحریم‌ها، امکان تهیه آن وجود نداشت.» و این نقطه شروع کار امیر پایدارثانی می‌‌شود. 
او کارگاهی را در خانه راه می‌اندازد و شروع به آزمون و خطا می‌کند. او با اشاره به این که آن‌قدر این مسیر را طی کرده تا بالاخره به موفقیت رسیده، تصریح می‌کند: «بعد از یک سال به عنوان نمونه آزمایشگاهی انگشتی با قابلیت حرکت ساخته‌بودم که قابل قبول بود و صرفا برای رفع نیاز خودم بود.» او سپس این محصول را ثبت‌اختراع می‌کند. همچنین در جشنواره بنیاد علمی نخبگان برگزیده می‌شود و این شروع مسیر شرکت بهبود عضو ثانی می‌شود.

برای بسیاری از مردم عادی غذا خوردن هم آرزوست
شرکت دانش‌بنیان بهبود عضو ثانی در زمینه توان‌یابی قطع دست فعالیت می‌کند. مشتریان محصولات این شرکت افرادی هستند که به‌صورت مادرزادی یا وقوع حوادث مختلف بخشی از دست‌شان را از دست داده‌اند. امیر پایدارثانی درباره مراجعه‌کنندگان شرکت می‌گوید: «این افراد جدا از این‌که عضوی از دست داده‌اند، خیلی از مسائل زندگی‌شان مثل کار، هویت اجتماعی و امید به آینده‌ تحت تاثیر این اتفاق قرار گرفته‌است. برای بسیاری از آنها این‌که بتوانند خودشان قاشق‌ را دردست بگیرند و عادی غذا بخورند یک آرزوست.» این شرکت سعی می‌کند با ارائه مشاوره به چنین افرادی و با توجه به نیاز هر فرد، پروتزی قابل حرکت تولید کند تا عملکرد دست مراجعه‌کننده تا حدودی احیا شود یا حتی پروتزهایی برای زیبایی ارائه کند تا اعتماد‌به‌نفس فرد بازگردد.

مخاطبان ما را نمی‌شناسند
اگرچه هنوز برند شرکت بهبود عضوثانی مانند دیگر شرکت‌های فعال در این زمینه در کشورهایی مثل آمریکا یا آلمان شناخته‌شده نیست اما در طول کمتر از یک دهه فعالیت، محصولاتی عرضه کرده‌است که بدون وابستگی به کشورهای دیگر و با یک پنجم قیمت محصولات خارجی می‌تواند با آنها رقابت کند و حتی خدمات پس از فروش ارائه دهد.به گفته پایدارثانی، معضلات مالی و قول‌هایی که هیچ‌گاه عملی نمی‌شوند، از اصلی‌ترین مشکلات مسیر توسعه این محصولات است. او می‌گوید: «بسیاری از مسئولان حمایت خود را منوط به این می‌کنند که محل استقرار شرکت به سازمان آنان که معمولا در تهران است نقل مکان کند وگرنه هیچ حمایتی نمی‌کنند. در حالی که کارخانه ما واقع در تبریز است.»
پایدار‌ثانی نداشتن دسترسی درست به بازار هدف را از دیگر مشکلات اصلی این شرکت می‌داند و می‌افزاید: «مشکل اصلی ما، مشکل اطلاع‌رسانی است. بسیاری از توان‌یابان به سختی ما را پیدا می‌کنند.» او از کارهایی که برای حل این روش انجام داده‌اند و برنامه‌های پیش‌رو می‌گوید و توضیح می‌دهد: «چند‌بار در کلانشهرها کنفرانس خبری برگزار کرده‌ایم اما چون خبرگزاری‌ها ما را نمی‌شناسند، استقبال نمی‌کنند.» حدود ۹۵درصد مراجعان این شرکت از مسیر فضای مجازی با آنها آشنا می‌شوند و این شرکت هم در تلاش است با استفاده از این ظرفیت و تبلیغات بیشتر بتواند گستره‌ بیشتری از بازار هدف را با فعالیت‌هایش آشنا کند.