روحیه پرورشی در زنان

کتاب از لحاظ فرم، مدل بسیار ساده و کلاسیکی داشت و با دیالوگ‌های پرسش و پاسخ تنظیم شده بود که با وجود انتقاد به سبک نگارش و پیشنهاد برای بهتر و جذاب‌تر شدن آن نقطه قوت بسیار بزرگی دارد و آن، وجود سوالات درست، جزئی و بجا در روند مصاحبه و پیشبرد هدف و ارتقای محتوای آن بود؛ به نحوی که خواننده به هیچ وجه حس خستگی و یکنواختی و زائد بودن سوالات را نداشت.
محتوای کتاب، بسیار غنی و تحسین‌برانگیز و انگیزه‌ساز بود. شخصیت پویا و تجربیات ناب و خلاقانه و متعهدانه خانم سعیده صدیق‌زاده که نقش همسری و مادری و معلمی را در کنار هم داشته و از کودکی تا حال، کسب این تجربیات را شروع و پخته و غنی‌تر و پرمایه‌تر کرده و تاثیر مثبتی که بر شخصیت، دیدگاه و روش زندگی هزاران دانش‌آموز در این سال‌ها داشته، الگوی مناسبی برای قشر وسیعی از زنان و دختران کشور عزیزمان ایران است.
نکته مهمی که در کتاب به آن اشاره شده بود، قدرت و لزوم وجود روحیه پرورشی در انسان و به خصوص در زنان بود. روحیه‌ای که صرفا در قالب کار در یک مدرسه و برای یک مقطع تحصیلی نمی‌گنجد بلکه در تمام ابعاد زندگی و برای تمام نقش‌های فردی و اجتماعی لازم است.
با خود فکر می‌کنم که ایکاش از زندگی این بزرگوار، محصولات رسانه‌ای بیشتری مثل فیلم و سریال و مستند و رمان تهیه شود تا تاثیر این تفکر و روحیه، در ذهن خفته همه مخاطبان بیدار شود.پرداختن و بیان شیوه‌های جالب و آهنگین خانم صدیق‌زاده در آموزش قرآن و مباحث اعتقادی و ارزشی، ایده‌های تک و ابتکاری ایشان در ارتباط دانش‌آموزان با یکدیگر و همچنین با دانش‌آموزان دیگر مدارس خصوصا مدارس محروم و برخورد صحیح با آنان و شیوه‌های ناب همدردی درست و کمک‌رسانی همراه با حفظ مناعت طبع آنان، شیوه‌های متفاوت و جذاب درآمدزایی و کمک‌رسانی به جبهه و جنگ و پررنگ کردن فرهنگ جنگ و مقاومت و شهادت برای دانش‌آموزان، همه از نکات برجسته کتاب بود؛ نکاتی که به تجربه، جریان‌ساز بودن کار فرهنگی تمیز را ثابت می‌کند. جریانی که نیاز ضروری یک جامعه انقلابی پویاست.به امید روزی که همه ما زنان در هر جبهه‌ای که هستیم، یک «خانم مربی» باشیم.

منبع: ضمیمه قفسه کتاب روزنامه جام‌جم