تحول در مراقبت‌های بالینی با گلبول‌های قرمز آزمایشگاهی

برای انجام این تزریق، تیمی از محققان سلول‌های بنیادی را از خون اهدایی جدا و در فرآیندی حدودا سه هفته‌ای، آنها را به ساخت گلبول‌های قرمز بیشتر ترغیب کردند. قبلا محققان نشان داده‌بودند که می‌توانند سلول‌های خونی رشد یافته در آزمایشگاه را به همان اهداکننده‌ای که خون از او گرفته شده، انتقال دهند. این بار اما طی فرآیندی به نام انتقال آلوژنیک، گلبول‌های تولید شده را به فرد سازگار دیگری تزریق کردند. تاکنون فقط دو نفر گلبول‌های قرمز ساخته شده در آزمایشگاه را تحت نظارت دقیق دریافت کرده‌اند و تیم بالینی هیچ عارضه جانبی نامطلوبی گزارش نکردند.

حداقل هشت شرکت‌کننده دیگر دو تزریق ۵تا۱۰میلی‌لیتری خون به فاصله حداقل چهار ماه دریافت خواهندکرد. تزریق حاوی گلبول‌های قرمزی است که توسط اهداکننده ارائه می‌شود. دیگری دارای گلبول‌های قرمز رشدیافته در آزمایشگاه خواهدبود که از سلول‌های بنیادی همان اهداکننده مشتق شده‌است.پس از تزریق به بدن داوطلبان سالم، سلول‌های ساخته شده که با رنگ ردیاب نشان‌گذاری شده‌اند، حین حرکت در سیستم گردش خون ردیابی می‌شوند تا زمانی که فرسوده، بلعیده و بازیافت شوند. سلول‌های خونی رشدیافته در آزمایشگاه همگی به‌تازگی از سلول‌های بنیادی اهدایی ساخته شده‌اند، درحالی‌که اهدای خون معمولی حاوی ترکیبی چرخشی از سلول‌های خونی جدید و سلول‌های چندماهه است، بنابراین محققان امیدوارند سلول‌های ساخته شده دوام بیشتری داشته‌باشند. میانگین عمر گلبول قرمز انسان حدود ۱۲۰روز است. این سلول‌ها همچنین می‌توانند به جلوگیری از عوارض مرتبط با تزریق‌های مکرر ازجمله خطر بالا رفتن خطر آهن خون نیز کمک کنند.تزریق خون کمتر همچنین می‌تواند خطر بروز واکنش‌های ایمنی به گروه‌های خونی خاص را که تهدیدکننده حیات است، در بیماران کاهش دهد. با تزریق بیش از حد یک گروه خونی، بدن ممکن است شروع به تولید آنتی‌بادی علیه آن کند.

یکی از سؤالات باقی مانده این است که آیا می‌توان این فرآیند را برای تولید حجم بیشتری از خون مورد نیاز در مراقبت‌های بالینی افزایش داد. ربکا کاردیگان، محقق کارآزمایی و دانشمند بالینی دانشگاه کمبریج می‌گوید: در حال حاضر، ما معادل یک تا دو قاشق چای‌خوری را به داوطلبان تزریق می‌کنیم. معمولا در تزریق خون، صد برابر این مقدار تزریق می‌شود.هرچند سلول‌های خونی رشدیافته در آزمایشگاه جایگزین اهداکنندگان خون نخواهندشد، اما اگر ایمنی و ماندگاری بیشتر این سلول‌ها ثابت شود مراقبت از افرادی که نیازهای انتقال خون پیچیده‌ای دارند، تغییر خواهدکرد.

ساخت خون برای کسانی که گروه‌های خونی بسیار نادر دارند نیز می‌تواند امکان‌پذیر باشد. با این حال برای تأمین بخش عمده خون مورد نیاز، همچنان به اهدای خون عادی نیاز خواهدبود. اما ظرفیت‌های این کار برای بیمارانی که انتقال خون به آنها به سختی انجام می‌شود، بسیار قابل توجه است.

روزنامه جام جم