توسعه علم و فناوری با وقف علمی

در کشور ما نیز مفهوم نیکوکاری از گذشته با فرهنگ ایرانی تنیده شده و با ظهور اسلام اهمیتی بیش از پیش یافته است. بررسی آموزه‌های تمدن‌های کهن حاکی از آن است که پیشینه مفهوم وقف در کشور ما به دوران پیش از ورود اسلام به ایران بازمی‌گردد. بررسی متون دوران باستان نشان‌دهنده اهمیت شادی روان انسان پس از مرگ با توجه به انجام اعمال خیریه و دستگیری از نیازمندان است.

با ظهور اسلام نیز خداوند در آیات متعدد قرآن، مؤمنان را به پرداخت صدقات و انفاق مال به‌عنوان راهی برای سعادت و رستگاری اخروی تشویق کرده است. بر این اساس، از دیرباز همواره خیرین کشور بخشی از اموال خود را متناسب با نیاز‌های جامعه به اموری نظیر تأسیس بیمارستان، مراکز علمی و مدارس، مراکز فرهنگی، مساجد و... اختصاص‌داده‌اند.

از مصادیق مهم وقف در تاریخ اسلامی، وقف برای گسترش علم است؛ وقف در کنار ظرفیت‌های معنوی در تعالی روح انسان، دارای ظرفیت بالایی در توسعه علم و فناوری است. اهمیت این امر برای شرکت‌های فناور نوظهور با توجه به بحران‌های مالی و نداشتن ریسک‌پذیری مؤسسات مالی و سرمایه‌گذاران خطرپذیر بیشتر است. بنابراین، خیرین و بنیاد‌های خیریه درکنار دولت و سایر تأمین‌کنندگان مالی، می‌توانند بازوی مالی مهمی در رفع دغدغه‌های علم و فناوری کشور باشند.

در این میان، حوزه سلامت یکی از بخش‌های مهمی است که نیازمند ورود جدی خیرین است. زیرا شرایط فعلی کشور نظیر اعمال تحریم‌های ظالمانه، عدم وجود تجهیزات کافی در مناطق محروم کشور، ثبت سرطان به‌عنوان دومین عامل مرگ‌و‌میر کشور، روند پیر شدن جمعیت کشور و ضرورت ایجاد تدابیری برای پیشگیری و درمان بیماری‌های دوران سالمندی، مانع از نقش‌آفرینی کافی دولت در تأمین عدالت در سلامت خواهد شد و ضرورت ورود بیش از پیش جامعه خیرین کشور به این حوزه به‌شدت احساس می‌شود.

روزنامه جام جم