چالش‌های یک وصیت

سریال «زمین گرم» که سال ۱۳۹۹ به‌کارگردانی و نویسندگی سعید نعمت‌ا... از شبکه سه پخش شد، داستان ساده و روانی داشت و مورد توجه مخاطبانش قرار گرفت. همین مسأله باعث شد مخاطب با شخصیت‌های این سریال ارتباط برقرار کرده و تا پایان داستان، همراه فراز و نشیب‌های زندگی آن‌ها به‌خصوص علی‌یار -قهرمان داستان -باشند.

داستان درباره بی‌خبری دو برادر از هم پس از سال‌ها بود. برادر بزرگ‌تر اصلان که آخرین ساعات حیات خود را پشت سر می‌گذارد، سراغ برادر کوچک‌تر علی‌یار می‌رود تا وصیت کند؛ وصیتی که زندگی برادر کوچک را دستخوش چالشی بزرگ می‌کند و سرنوشت او را تغییر می‌دهد. گرچه نقش اصلی سریال یعنی علی‌یار را چهره جدیدی به‌نام سیدمحمدصادق برقعی بازی می‌کرد، اما این چهره جوان توانست علی‌یار را روان و باورپذیر بازی کند. البته در کنار او چهره‌هایی هم حضور داشتند که با توانایی‌شان در بازیگری، نقش‌ها را زندگی کردند. به عنوان مثال علیرضا خمسه در نقش یارعلی یا نادر فلاح در نقش استوار، مرجان شیرمحمدی در نقش فروغ، علیرضا آرا در نقش آصف و اصغر همت در نقش ماجد در این سریال همراه سعید نعمت‌ا... بودند و درخشیدند. زمین گرم، نخستین تجربه نعمت‌ا... در مقام کارگردان بود. البته شیوع کرونا برای این پروژه بدشانسی آورد و چند ماهی تولید آن متوقف شد. مضمون خانوادگی و اجتماعی این سریال و روایت داستان‌ها و بازی بازیگرانش، ضعف‌های این سریال را پنهان کرد. یکی از نقاط قوت این کار دیالوگ‌های خاص و متفاوت نعمت‌ا... بود که گرچه برای عده‌ای قابل هضم نبود، اما آن‌هایی که سبک کار‌های نعمت‌ا... را می‌پسندند، از شنیدن آوای این جملات لذت بردند.

نعمت‌ا... در نخستین تجربه کارگردانی‌اش تلاش کرد هم و غم خود را برای این کار بگذارد. قاب‌بندی‌هایش به گونه‌ای بود که چشم مخاطب را خسته نمی‌کرد و صحنه‌ها و موقعیت‌ها نیز کلیشه‌ای نبود و مختص سبک و سیاق این هنرمند بود. می‌توان گفت در رقابت با برادرش حمید نعمت‌ا... توانست موفق عمل کند، اما هنوز هم خیلی‌ها ترجیح می‌دهند او را به عنوان نویسنده در تیتراژ سریال‌ها ببینند و از شنیدن دیالوگ‌هایش لذت ببرند. در زمین گرم، علی‌یار سکاندار قصه بود و همین چهره ناشناخته او باعث شد عده‌ای که به دنبال حضور چهره‌ها در سریال هستند، با این کاراکتر ارتباط برقرار نکنند و این سریال را دوست نداشته‌باشند، اما نعمت‌ا... در این سریال هم به روابط خانوادگی و اجتماعی به خوبی پرداخت و توانست یک اثر شسته رفته به مخاطبانش ارائه کند.

روزنامه جام جم