نسخه پیچیده گرانی دارو

به گزارش جام جم آنلاین، حذف ارز ترجیحی دارو در مهرماه سال گذشته زمانی که دولت سیزدهم تازه زمام دولت را در دست گرفته بود مطرح شد. دولت اعلام کرد در بودجه سال آینده یعنی سال ۱۴۰۱ ارز ترجیحی و مخصوصا ارز ترجیحی دارو حذف خواهد شد. همین خبر باعث شد بسیاری از مردم دل‌نگران گران‌شدن دارو شوند.

چهارم تیرماه بود که سیدابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور در آخرین گفت‌وگوی تلویزیونی خود صراحتا اعلام کرد دارو گران نمی‌شود. او توضیح داد که هزینه دارو باید توسط بیمه‌ها پوشش داده شود.
البته تا زمانی که زیرساخت‌های بیمه آماده نشود پرداخت یارانه ادامه دارد. پیش از این هم علی بهادری‌جهرمی، سخنگوی دولت تاکید کرده بود قیمت دارو افزایش پیدا نمی‌کند. به گفته او، در شیوه اصلاح یارانه دارو دارو‌های متنوع‌تری در پوشش بیمه قرار می‌گیرد بنابراین می‌توان ادعا کرد که پوشش بیمه کشور همگانی می‌شود.

آقای سخنگو از تخصیص یک‌میلیارد دلاری ارز ترجیحی به وزارت بهداشت و درمان برای تامین دارو خبر داده بود. ۱۴اردیبهشت هم بهرام عین‌الهی، وزیر بهداشت و درمان زمانی که در مجلس شورای اسلامی حاضر شده بود در جمع خبرنگاران گفت قیمت دارو هیچ تغییری نسبت به سال گذشته نخواهد داشت و در ماه‌های قبل شاهد حداقل افزایش قیمت دارو هستیم.

چند روز قبل بهرام دارایی، رئیس سازمان غذا و دارو با تاکید بر این‌که قیمت دارو گران نمی‌شود در یک برنامه تلویزیونی گفت براساس قانون برنامه و بودجه، سه‌میلیارد دلار ارز برای دارو، تجهیزات پزشکی و شیرخشک تخصیص پیدا کرده است. به نظر دارایی، اصلاح سیاست ارزی قیمت برای بیماران تغییری به وجود نمی‌آورد، چراکه در زمان خرید این بیمه است که مابه‌التفاوت را پرداخت می‌کند؛ امکانی که البته در بستر نسخه‌نویسی الکترونیک اتفاق می‌افتد.

طرف مقابل، اما مجلسی‌ها ایستاده‌اند. از همان ابتدای مطرح‌شدن حذف ارز دارو، حسینعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت مجلس گفت این‌که بعد از حذف ارز ترجیحی، قیمت دارو افزایش پیدا نمی‌کند شدنی نیست؛ قیمت دارو قطعا افزایش می‌یابد. محسن روح‌الامینی رئیس کمیته دارو و غذای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس هم درباره وضعیت بحرانی دارو در کشور هشدار داد. او توضیح داد در قانون مصوب شده که ارز به بیمه‌ها انتقال پیدا کند و دارو برای مردم گران نشود. در این رابطه هم ۸۰هزار میلیارد بودجه تخصیص داده شد، اما تا به امروز قدم اجرایی برای انتقال ارز دارو به بیمه‌ها انجام نشده و این موضوع مشکلات بسیاری را برای مردم ایجاد می‌کند.

محمدعلی محسنی‌بندپی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان هم در گفتگو با ایلنا تاکید داشت سال گذشته قرار بر این بود که ارز ترجیحی دارو حذف شود. این در حالی است که مجلس با این کار مخالفت کرد چراکه نگران التهاب بازار دارو و افزایش قیمت دارو در کشور بود. در لایحه بودجه امسال پیشنهاد مجلس شورای اسلامی بود که قیمت کالا‌های اساسی مانند شهریور ۱۴۰۰ باشد. او تنها راه کاهش پرداختی از جیب مردم را افزایش تعهد بیمه‌ای و افزایش فرانشیز بیمه‌ها دانست.

همه دارند از مردم حرف می‌زنند؛ مجلسی‌ها در جمله گرانی دارو تاکید دارند که دارو گران می‌شود و مردم متضرر می‌شوند. دولتی‌ها هم می‌گویند که دارو گران نمی‌شود و مردم نگران نباشند. مردم نقش اول هزینه حذف ترجیحی را ایفا می‌کنند. همین باعث می‌شود که ذهن همه مردم درگیر شود. حالا فرقی هم ندارد کاسب باشد یا خیاط زنی خانه‌دار یا نه، پزشکی که برای مردم دارو تجویز می‌کند. سالانه همه اقشار جامعه نیاز به استفاده از دارو پیدا می‌کنند بنابراین حذف ارز دارو شامل همه مردم می‌شود و حرف‌زدن درباره گران‌نشدن یا گران‌شدن برای همه مهم است. مسأله، اما این است که مردم در دایره نظرات و اظهارات ضد و نقیض ایستاده‌اند و نگرانند از روزی که بیماری سراغ‌شان بیاید، کارشان به دوا و درمان بیفتد و دست به دامن تامین دارو از داروخانه‌ای شوند. حالا در کنار نگرانی‌های ریز و درشت دیگر این گران‌شدن یا نشدن دارو دغدغه دیگری است که بر دغدغه‌های مردمی سایه می‌اندازد.

گرانی‌ای که احساس می‌شود

برخی دارو‌ها گران شده است. این را ما نمی‌گوییم. به گفته مدیرکل امور دارو در سازمان غذا و دارو از ۸۵۰۰ قلم دارو در بازار طی شش ماه اخیر حدود ۲۰۰۰ دارو افزایش قیمت داشتند که عمده‌ترین علت آن افزایش هزینه‌های تولید است. همچنین دارو‌های بسیاری از بیماران افزایش قیمت داشته است. مثلا فرد مبتلا به دیابت سال گذشته هر ورقه قرص متفورمین را حدود ۱۹هزار تومان می‌خرید و حالا هر ورقه را ۲۵هزار تومان می‌خرد. پیش از این قرص سرماخوردگی ۳۵هزار تومان قیمت داشت و حالا ۵۵هزار تومان است. هر ورقه داروی ژلوفن هم افزایش قیمت داشته است. پارسال این دارو حدود ۶۰۰۰ تومان بود، حالا، اما برای خرید، باید ۱۳هزار تومان پرداخت کرد.

روزنامه جام جم