دست باز «سازمان‌های مجاهد» در برابر جنون عبری

حالا همین فرد یعنی بنی گانتز، وقتی ناامنی سانت به سانت در تل‌آویو آن‌ها را دچار جنون کرده، دیروز خواستار تشکیل ائتلافی منطقه‌ای به رهبری آمریکا برای مقابله با ایران شده است. البته صهیونیست‌ها از زمان ترامپ که طرح عادی‌سازی روابط با کشور‌های عرب خلیج فارس را شروع کردند، چنین موضوعی را در ذهن داشتند، اما همه چیز آن‌طور که عبری زبان‌ها دوست داشتند، پیش نرفته است.

 

به گزارش جام جم آنلاین، در پرده دیگری از وضعیت غرب آسیا، حماس خط خبری جدیدی را اعلام کرده و گفته است، اسرائیل بعد از عادی‌سازی روابطش با کشور‌های عربی خلیج فارس، به سوریه حمله یا در ایران ترور می‌کند. خلیل الحیه، رئیس دفتر روابط عربی و اسلامی جنبش حماس درباره جزئیات این موضوع گفته است: رژیم صهیونیستی با بهره‌برداری از عادی‌سازی روابط به ثروت‌های لبنان دست می‌اندازد، فرودگاه دمشق را بمباران می‌کند و در ایران دست به ترور می‌زند و به سوریه حمله می‌کند، چون نتوانسته این کشور را با موج عادی‌سازی روابط با تل‌آویو همراه کند.

اما پشتوانه و مخرج مشترک این دو موضوع، یعنی تشکیل ائتلاف منطقه‌ای ضد ایران و عملیات ترور در تهران، یک چیز است؛ عادی‌سازی روابط با کشور‌های عربی در اطراف ایران که جای پای صهیونیست‌ها را هموار کرده و آن‌ها را به مرز‌های جنوبی و غربی ایران رسانده است. یک مساله بسیار مهم، نظم فکری صهیونیست‌ها را برهم زده و آن هم شکست سیاست «هزار ضربه چاقو» ادعای نفتالی بنت بوده است؛ سیاستی که در وجهه آشکار، سازوکار صدور یک‌قطعنامه ضد ایرانی را توسط آژانس دنبال می‌کند و در وجهه پنهان به دنبال نفوذ و ترور بوده است. در ادامه این گزارش به بازخوانی ریشه‌های عملیات روانی دشمن برای امنیت‌زدایی می‌پردازیم تا ببینیم تبعات عادی‌سازی برای خود این رژیم و ایران به چه شکلی بوده است.

رژیم صهیونیستی از مدت‌ها پیش از انزوای شدید سیاسی در جهان و منطقه رنج می‌برد. بعد از شهادت دردناک شیرین ابوعاقله، خبرنگار الجزیره در سرزمین‌های اشغالی موج نفرت عمومی علیه رژیم، جان تازه‌ای گرفت و خبرنگارکشی صهیونیست‌ها نفرت از آن‌ها را اپیدمی و فراگیر کرد. این وضعیت قرمز درحالی بود که رژیم صهیونیستی از حدود یک‌سال قبل با بحران‌های امنیتی پیچیده‌ای در داخل سرزمین‌های اشغالی دست و پنجه نرم می‌کند، طوری که بعد از نبرد سیف القدس در ماه رمضان سال قبل و فقط در همین چندماهه اخیر بیش از ۱۴عملیات گسترده و پیچیده در لایه‌های جامعه امنیتی اسرائیل رخ داده، البته عملیات رزمندگان فلسطینی بسیار بیشتر بوده و این تعداد فقط آمار مربوط به عملیات‌های موفق است که علیه مقامات و تأسیسات مهم و راهبردی رژیم صهیونیستی در حیفا و تل‌آویو انجام شده است.

رژیم صهیونیستی در حالی به دنبال اجرای سیاست هزار ضربه چاقو علیه ایران بود که روایت بنی گانتز، وزیر جنگ خودش خواندنی است. او بار‌ها بعد از ادامه این بحران‌های خیابانی اعلام کرده بود حرکت در خیابان‌های تل‌آویو برای مقامات اسرائیلی به دلیل ناامنی‌ها دشوار شده است. چنین اظهارنظری آن هم از سوی مقامی مثل وزیر جنگ، نشان می‌دهد اسرائیل چقدر از درون ویران شده و فقط می‌خواهد با پروپاگاندای سیاسی، خود را سرپا نگه دارد. حالا در این پارادایم تحلیل خبر‌هایی مثل تلاش برای تشکیل ائتلاف ضد ایرانی توسط صهیونیست‌ها یا ادامه عادی سازی روابط با برخی کشور‌های عرب کم‌تاثیر در منطقه راحت‌تر است و دیگر می‌دانیم آن‌ها برای بازسازی‌شان باید قبل از هر چیز خود را از این انزوای چند لایه خارج کنند. البته بحث دولت‌های عربی از ملت‌های آن‌ها جداست، کما این‌که به‌طورمثال همین مردم بحرین بار‌ها به مواضع دولت خود برای عادی‌سازی رابطه با رژیم‌صهیونیستی اعتراض کردند و این یعنی ملت‌های عرب آماده پذیرش رژیم‌صهیونیستی در درون جوامع خود نیستند.

اتهام‌زنی‌های رژیم‌صهیونیستی به ایران، تدارکات گسترده برای صدور قطعنامه شورای‌حکام، پیگیری خط ترور در تهران و حالا تلاش برای تشکیل ائتلاف منطقه‌ای علیه جمهوری اسلامی برای این است که ایران را خطری برای ملت‌های عرب در غرب‌آسیا معرفی کرده و پروژه برقراری روابط خود را عادی‌تر کنند. البته آنچه جدیدا مقامات رژیم‌صهیونیستی درباره ائتلاف ضدایرانی مطرح کرده‌اند، نکته جدیدی نیست و چندین سال است که این رژیم تلاش دارد یک ناتوی عبری ــ عربی علیه ایران در منطقه شکل دهد که هر بار با شکست مواجه شده. دلیل آن هم مشخص است. مثلا در آخرین فقره تلاش یهودی‌‎های ساکن فلسطین اشغالی که در صحرای‌نقب در قلب اسرائیل برگزار شد و وزرای خارجه امارات، بحرین، مغرب و مصر با رژیم‌صهیونیستی و آمریکا در آن شرکت کردند، بنا بود یک حلقه زنجیره امنیتی علیه ایران تشکیل شود اما هنوز چند روز از این قرارشان نگذشته بود که مقدمات انتفاضه جدید در داخل سرزمین‌های ۱۹۴۸ شکل گرفت و ورق را علیه خود اسرائیل برگرداند و بازی علیه امنیت رژیم پیش رفت! از آن به بعد هم تا همین امروز، عملیات‌های نظامی و امنیتی جوانان فلسطینی مانند دومینو ادامه داشته و اسرائیل را به جنون رسانده است.

موضع تهران باید در این زمینه تقویت محور مقاومت باشد. با توجه به مصوبه اخیر پارلمان عراق برای منع عادی‌سازی رابطه با دشمن صهیونیستی و هشدار الحشدالشعبی، آن‌ها اجازه نخواهند داد که رژیم‌صهیونیستی در شمال عراق و اقلیم کردستان، پایگاه نظامی علیه ایران احداث کند. در سوریه هم نیرو‌های سوری و مقاومت مردم این کشور درصدد مقابله با رژیم‌صهیونیستی هستند و در سرزمین‌های اشغالی هم جنبش‌های مبارز قوی‌تر از گذشته فعال شده‌اند. در لبنان قدرت بازدارندگی حزب‌ا... در مقابله با رژیم بسیار افزایش داشته و ازاین‌رو ایران می‌تواند محور مقاومت را از طریق کمک به رزمندگان فلسطینی، لبنانی، سوری و عراقی تقویت کرده و هر فکت رسانه‌ای نیز باید دست برتر جبهه مقاومت را در جنگ پیدا و پنهان جدید با اسرائیل به‌خوبی بازنمایی کند. «تقریبا ۷۰درصد فلسطینی‌ها در سرزمین‌های ۴۸ و۶۷ و اردوگاه‌های خارج، رهبران فلسطینی را به حملات نظامی به رژیم غاصب ترغیب می‌کنند. این پدیده مهمی است که دست سازمان‌های مجاهد را باز می‌گذارد تا هر زمان لازم دانستند وارد عمل شوند.» این سخن رهبر انقلاب در روز قدس امسال دیگر حجت را بر همه جبهه مقاومت تمام کرد.

عملیات در ساختمان شماره ۲ نخست‌وزیری

اسرائیل نیاز دارد سایه افکار عمومی را از تمرکز روی اتفاقات داخلی سرزمین‌های اشغالی بردارد، بازنمایی این تصویر کاملا علیه این رژیم است، اما در عمل در این سیاست راه به جایی نبرده، چون به‌طور روزانه صهیونیست‌ها سورپرایز می‌شوند. مهم‌ترین عملیات و اقداماتی که علیه رژیم صهیونیستی در همین مدت شکل گرفته بی‌نظیر است؛ اول این‌که اسرائیل در منطقه به‌شدت تحت محاصره امنیتی محور مقاومت است. بعد از حمله پهپادی به کنسولگری آمریکا در اربیل، گزارش‌های تکمیلی نشان داد چند خودرویی که در این عملیات هدف قرار گرفتند، یک تیم از سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی بوده که فرمانده یگان ترور موساد هم در جریان این حمله پهپادی کشته شده است. در کنار کشته شدن افسر ارشد موساد، عملیاتی هم در حیفا و در نزدیکی ساختمان شماره ۲نخست‌وزیری که معمولا نشست‌های امنیتی در آنجا برگزار می‌شود، انجام شد، تا صهیونیست‌ها معنی زخم کاری را به‌خوبی درک کنند.

اسرائیل به‌رغم برخورداری از توان نظامی حتی نتوانسته یک امنیت پایدار را برای ساکنان داخل مرز‌های ۱۹۴۸ فراهم کند. همان مرز‌هایی که اسرائیل همیشه خیال می‌کرد در امنیت کامل است، اما رزمندگان فلسطینی با برخورداری از توان نظامی بالا موازنه قدرت را به نفع مقاومت تغییر دادند.

منبع: روزنامه جام جم