بیل را بکش!

در این میان، بعضی از بازی‌ها سعی می‌کنند با ایده‌های جدید، مخاطبان عام را به سمت خود جذب کنند. بازی سیفو (Sifu)یکی از همین عناوین تحسین‌برانگیز و جدید است.

استاد و شاگرد

سیفو یک بازی فایتینگ محسوب می‌شود اما با عناوینی مثل استریت فایتر و تکن قابل مقایسه است؟ خیر.

در واقع سیفو یک اکشن بیتم آپ است که المان‌های فایتینگ زیادی دارد. استودیوی Sloclap که توسعه‌دهنده این بازی بوده، چند سال پیش بازی فایتینگ دیگری به اسم Absolver را ساخته بود که یک بخش تک‌نفره جمع و جور و یک بازی چندنفره خوش‌ساخت داشت که البته با پشتیبانی ضعیف، خیلی زود فراموش شد.

بازی سیفو با تمرکز روی یک داستان جذاب و بخش تک‌نفره‌اش، توانسته ایده‌های جدید و زیادی را به ثمر بنشاند.

مهم‌ترین ویژگی سیفو ، الهام گرفتن از سبک مبارزات شرقی، به‌خصوص ورزش‌های رزمی چین است. با در نظر گرفتن این‌که بازی‌سازهای کمی سراغ سوژه‌های حساس و نیازمند به دقت این چنینی می‌روند، سیفو همچنان یک بازی قابل در زمینه دقت و وسواس‌های لازم است.

داستان بازی از جایی آغاز می‌شود که یک گروه پنج نفره که همگی استاد هنرهای رزمی هستند، به یک مدرسه هنرهای رزمی حمله می‌کنند و تمام افراد حاضر در آن از جمله دانش‌آموزان را به قتل می‌رسانند. در ادامه، وقتی استاد یا سیفو این مدرسه با مهاجمان روبه‌رو می‌شود، از آنها شکست می‌خورد و متوجه می‌شود مهاجمان به دنبال قدرتی هستند که این سیفو را در اختیار دارد.

بعد از این که استاد از انتقال دادن قدرت و آموخته‌های خود سر باز می‌زند، مهاجمان او را به قتل رسانده و پسر این سیفو را هم به دستور رهبرشان که یکی از شاگردان قبلی همین مدرسه بوده می‌کشند. ماجرا از جایی جالب می‌شود که این پسر کوچک به وسیله یک طلسم به زندگی باز می‌گردد و حالا سن بیشتری دارد. قدرت این طلسم می‌تواند پسر سیفو را بعد از هر بار مرگ به زندگی بازگرداند اما با هر بار زنده شدن، پسر کمی پیرتر می‌شود. هشت سال پس از اتفاقات ابتدای بازی، بازیکن در نقش این پسر که حالا یک هنرجوی هنرهای رزمی است باید انتقام آن اتفاق خونین را بگیرد.

فیلم‌های تارانتینو در قامت بازی

سیستم مبارزات بازی از کونگ‌فو الهام گرفته شده و بیشتر از ۱۵۰فن و حرکت مختلف را شامل می‌شود. با توجه به این‌که بازیکن بعد از هر بار مرگ به بازی بازمی‌گردد، سیفو به نوعی یک تجربه روگ لایکی است که بازیکن را مجاب می‌کند تا حتی در یک بازی خطی، از روش‌های مختلفی برای پیشروی و بهتر شدن در مبارزات استفاده کند.

بازیکن هر چپتر را در همان سنی شروع می‌کند که چپتر قبلی را در آن به پایان رسانده و این به معنای آن است که هر دور بازی کردن، یک سری ایکس‌پی و حرکت جدید برای بازیکن آزاد می‌کند که با دوباره تجربه کردن آن، آنها را در دور جدید از دست خواهید داد. درست مثل دارک سولز، مسیرهای مخفی برای قسمت‌های مختلف بازی هم در نظر گرفته شده تا با آزاد کردن آنها، میانبرهای جدیدی برای دسترسی به مراحل داشته باشید. بازی همچنین یک هاب یا یک بخش مرکزی دارد که بازیکن در آن می‌تواند حرکات مختلف را تمرین کند.

سیستم مرگ و مبارزات بازی سیفو شبیه آثار مهم این ژانر مثل بازی‌های Sekiro و بازی چالش‌برانگیز کپکام یعنی God Hand است. بازی لوکیشن‌های مختلفی دارد که بازیکن باید در هر کدام از آنها با سیلی از دشمنان روبه‌رو شود و آنها را از میان بردارد.

بیشتر صحنه‌های مبارزات در بازی به شکل تک به چند اتفاق می‌افتد و بازیکن باید با تعداد زیادی دشمن در یک صحنه روبه‌رو شود. اینجاست که دفاع، حمله و استفاده درست از مکانیک‌های مختلف می‌تواند بازیکن را خیلی سریع‌تر به هدف نهایی خودش یعنی هر کدام از آن پنج شخصی که به عنوان باس‌فایت در بازی حاضر می‌شوند، نزدیک کند. بازی سیفو با قیمت ۴۰دلار برای پلی‌استیشن ۴و ۵عرضه شده و روی پی‌سی نیز از طریق فروشگاه اپیک گیمز استور در دسترس قرار دارد.

مسعود تیموری - کارشناس بازی / ضمیمه کلیک روزنامه جام جم