هیپنوتیزم خرچنگ‌ها توسط میدان‌های الکترومغناطیسی کابل‌های برق زیر آب

به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از آی‌اف‌ال ساینس، در مطالعه جدیدی که در مجله علوم و مهندسی دریایی منتشر شد، دانشمندان در حال مطالعه جمعیت ۶۰ خرچنگ قهوه‌ای در مخزن آکواریوم در ایستگاه دریایی St Abbs در اسکاتلند بودند. پس از قرار دادن خرچنگ‌ها در معرض میدان‌های الکترومغناطیسی با قدرت‌های مختلف، محققان زمان حرکت و استراحت آن‌ها را در یک بازه زمانی ۲۴ ساعته بررسی کردند.

نتایج این بررسی نشان داد خرچنگ‌ها به طور واضحی به سوی میدان‌های الکترومغناطیسی قوی‌تر، شبیه به میدان‌هایی که توسط کابل‌های زیر آب ساطع می‌شود، بیشتر جذب می‌شوند. فعالیت آن‌ها در نزدیکی میدان‌های الکترومغناطیسی قوی، به‌طور قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند، گویی در حضور آن‌ها مسحور شده‌اند. بر اساس توضیحات محققان، این موضوع می‌تواند تأثیر عمیقی بر مهاجرت، تغذیه و جفت‌گیری خرچنگ‌ها داشته باشد.

دکتر آلاستیر لیندون یکی از محققان این پژوهش از دانشگاه هریوت-وات در این رابطه توضیح می‌دهد: «کابل‌های زیر آب، میدان الکترومغناطیسی ساطع می‌کنند. وقتی قدرت این میدان به ۵۰۰ میکروتسلا و بالاتر برسد، که حدود ۵ درصد از قدرت آهنربای در یخچال است، به نظر می‌رسد خرچنگ‌ها به آن جذب می‌شوند و حوالی آن می‌نشینند. این موضوع به خودی خود مشکلی ایجاد نمی‌کند. اما اگر آن‌ها جابه‌جا نشوند، یعنی به دنبال غذا یا جفت‌یابی نخواهند رفت.»

وی می‌افزاید: «خرچنگ‌های قهوه‌ای نر به سواحل شرقی اسکاتلند مهاجرت می‌کنند. اگر مقاومت در برابر کیلومتر‌ها کابل‌کشی زیر آب برایشان دشوار باشد، آن‌ها سر جای خود خواهند ماند.»

برای بررسی بیشتر این مسئله، این تیم تحقیقاتی نحوه واکنش بدن خرچنگ‌ها به میدان الکترومغناطیسی را بررسی کردند و نشان دادند که این موضوع می‌تواند از جنبه‌های مختلفی به حیوانات آسیب برساند.

دکتر لیندون می‌گوید: «تغییر در سطح فعالیت‌ها همچنین منجر به تغییر در متابولیسم قند می‌شود؛ یعنی مانند انسان‌ها قند بیشتری ذخیره می‌کنند و لاکتات کمتری تولید می‌کنند.»
دکتر کوین اسکات از دیگر محققان این پژوهش می‌افزیاد: «ما دریافتیم که قرار گرفتن در معرض سطوح بالاتر قدرت میدان الکترومغناطیسی باعث تغییر تعداد سلول‌های خونی در بدن خرچنگ‌ها می‌شود که می‌تواند عواقب متعددی را در پی داشته باشد، مانند اینکه آن‌ها را در برابر ابتلا به عفونت باکتریایی مستعدتر می‌کند.»

خیلی عجیب است که تحقیقات کمی در مورد تأثیر کابل‌های زیر آب بر زندگی موجودات دریایی انجام شده است. در حقیقت، بیشتر نگرانی‌ها حول این موضوع که چگونه آبزیان می‌توانند به کابل‌ها آسیب وارد کنند متمرکز شده است، نه حالت برعکس آن. با این وجود، روشن است که فعالیت‌های انسانی محیط الکترومغناطیسی طبیعی را تغییر می‌دهد و بسیاری از موجودات دریایی، از کوسه‌ها تا خرچنگ‌ها، به میدان‌های الکترومغناطیسی حساس هستند. با استقبال بیشتر برای استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، مزارع بادی دریایی در مناطق ساحلی جهان رو به افزایش هستند که به دنبال توسعه آن‌ها کابل‌های بیشتری وارد آب‌ها خواهد شد. به گفته محققان این مطالعه جدید، این موضوع می‌تواند به طور بالقوه چالش‌های بیشتری را برای برخی از موجودات دریایی کره زمین به همراه داشته باشد.

دکتر لیندون می‌گوید: «یک راه حل احتمالی می‌تواند دفن کابل‌ها در کف دریا باشد. با این حال، این کار ممکن است هزینه زیادی به همراه داشته باشد، تعمیر و نگهداری را دشوارتر می‌کند و همچنین در برخی از مکان‌ها قابل اجرا نیست. ما باید راه‌حل‌های فنی بیشتری را مورد بررسی قرار دهیم تا در حالی که تلاش می‌کنیم منبع انرژی خود را کربن‌زدایی کنیم، اثرات منفی زیست‌محیطی ایجاد نکنیم.»