یکی از مسائلی که در خانوادهها باعث ایجاد اختلاف نظر و تنش میشود، تفاوت بیننسلی و تفاوت در دیدگاهها و ارزشها و سبک زندگی نسل جوان با والدینشاناست.
جوانان نیازها و دیدگاههایشان بهمرور با والدینشان متفاوت میشود و بهدلیل اینکه نیازها و انتخابهای آنها از سوی والدینشان مورد پذیرش و تایید قرار نمیگیرد، رفتهرفته از خانواده فاصله روانی میگیرند و نمیتوانند خواستهها و نظراتشان را بهراحتی در خانواده مطرح کنند.
این مسأله باعث شده است تا تمایل آنها به حضور در جمعها و سفرهای خانوادگی بهشدت کاهش یابد و رغبت داشته باشند تا تنها زندگی کنند و از خانواده فاصله بگیرند.
همچنین اگر این امکان برایشان فراهم نباشد که بهتنهایی زندگی کنند، غالبا برنامههای شغلی فردی تحصیلی خود را بهگونهای تنظیم میکنند که حداقل حضور را در خانواده داشته باشند.
اعتراض والدین در مورد ساعت رفتوآمد، نوع پوشش، معاشرتها و حتی در نوع موسیقی انتخابی نیز بهچشم میخورد و نوع برخورد والدین در مقابل خواستههای فرزندشان بسیار اهمیت دارد.
خانوادههایی که در فضای خود فرصت همدلی و گفتوگو و بیان خواستهها فراهم است بهتر میتوانند انسجام خود را حفظ کنند اما زمانی که تحقیر، تهدید، سرزنش و مقایسه در فضای خانواده حاکم میشود، رفته رفته جوان از خانه بیشتر فاصله میگیرد و احتمال بیحرمتی و تنش افزایش مییابد و نهایتا فضای خانه ناسالم میشود.
در چنین مواردی لازم است تا از درمانهای فردی و خانواده درمانی استفاده شود تا فضای روانی خانواده بهسمت آرامش هدایت شود.
دکتر مهرنوش دارینی - روان شناس و مشاور / روزنامه جام جم
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد