مشارکت یک امتیاز است

میزان مشارکت در جوامع مختلف در جهان فرق دارد. بعضی از جوامع میزان مشارکت بالایی دارند و در مقابل برخی جوامع دیگر چندان حساسیتی نسبت به تغییر و تحولات سیاسی از خودشان نشان نمی‌دهند.

جامعه ایران بعد از انقلاب به‌دلیل انتخابات مکرر و سالانه که در حوزه‌های شوراهای شهر و روستا، مجلس شورای اسلامی،‌ ریاست‌ جمهوری و خبرگان رهبری در کشور رخ می‌دهد به‌صورت زیاد درگیر این روند است و نسبت به مسائلی از این دست حساسیت‌های بالایی از خود نشان می‌دهد. از همین‌رو میزان مشارکت‌ در هر دوره انتخابات بالاست و از سوی دیگر مردم پیگیر مطالبات و خواسته‌های خود از منتخبان هستند.

آزمونی که به‌عنوان انتخابات ریاست‌ جمهوری 1400 پیش‌روی ماست با توجه به اوضاع و احوالی که پیرامون آن شکل گرفته از جنبه‌های مختلف قابل بررسی و ارزیابی است و آن اين‌که در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری‌، انتخابات شوراهای شهر و روستا برگزار می‌شود‌ و در انتخابات شوراها هم ما شاهد یک نوع رقابت محلی، منطقه‌ای و بومی هستیم.

به‌طور معمول طرفداران رقبای مختلف در نقاط مختلف کشور پای صندوق‌های آرا در انتخابات شوراها می‌آیند و از این جهت به گمان من میزان مشارکت در روستاها و شهرهای کوچک بالا‌ست؛ چون مردم در این انتخاب چندان پیگیری نگاه جناحی و سیاسی و گروه‌ها و احزاب نیستند.

به‌طور کلی در شهرهای کوچک و روستا خیلی نگاه طیفی و سیاسی حاکم نیست. اما شاید وضعیت در شهرهای بزرگ این‌چنین نباشد.

به نظر می‌رسد که در این شهرها مشارکت شاید با افت همراه باشد. به‌دلیل این‌که روند فعالیت‌های سیاسی و حزبی یک امر مرسوم در تکاپوهای انتخاباتی است، وقتی تنوع فکری در میان نامزدها وجود نداشته باشد افرادی که در شهرهای بزرگ براساس این تنوع و تعدد نگاه‌های سیاسی پای صندوق‌های رای حاضر می‌شوند شاید با توجه به نبود این نوع تنوع دشوار باشد که پای صندوق‌های رای حاضر شوند.

البته برای این‌که با کاهش آرا در شهرهای بزرگ مواجه نباشیم باید اقداماتی هم صورت بگیرد. شاید مهم‌ترین نکته برای این موضوع توجه دادن مردم به این سمت و سو باشد که به‌هر صورت مشارکت بالا یک امتیاز محسوب می‌شود و مردم باید خود را درگیر این موضوع بدانند و به این نکته توجه داشته باشند که به‌هر صورت حق تعیین سرنوشت دارند و اعمال این حق از طریق حضور در پای صندوق‌های رای می‌گذرد. اگر مردم صندوق انتخابات را رها کنند نشانه خوبی برای مردم نیست.

هر‌کسی با هر نگاه سیاسی پیروز انتخابات باشد شاید از درجه دوم اهمیت برخوردار باشد و مهم‌تر از آن این است که مردم بدانند با حضور خود و بالا بردن نرخ مشارکت می‌توانند در جهت بهبود امور و تغییر شرایط بکوشند.

جلیل رحیمی‌ جهان‌ آبادی - عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی / روزنامه جام جم