وقتی زور ماسک‌ها به کرونا نمی‌رسد

به گزارش جام جم آنلاین، مطالعات نشان می‌دهد که استفاده از ماسک و فاصله‌ گذاری اجتماعی می‌تواند به کاهش سرعت گسترش COVID-19 کمک کند.

قبل از انجام این تحقیقات، معلوم نبود که ترکیب این دو تا چه حد می‌تواند موثر باشد. محققان با استفاده از مدل شبکه‌ای پاسخ به این سوال را مورد مطالعه قرار دادند. این مدل شبکه‌ای می‌تواند نحوه تعامل افراد با یکدیگر برای شیوع بیماری را بررسی کند. آنها دریافتند که ترکیب این دو سبک جلوگیری، به مراتب موثرتر از یکی از آنهاست.

از همان اوایل شیوع کرونا، این امر بر محققان واضح بود که پوشیدن ماسک می‌تواند از ابتلا به کرونا جلوگیری کند. با این حال، مشخص نبود که حد ایمنی ایجادشده توسط ماسک چقدر است. محققان دانشگاهی در نیویورک برای پاسخ به این سوال یک بررسی مطالعاتی انجام داده که نتایج حاصل از آن بسیار دلگرم‌کننده بود.

طبق گزارش دو تن از محققان این تیم تحقیقاتی، ترکیب تنگاتنگ دو مورد از شیوه‌نامه‌های بهداشتی می‌تواند برای جلوگیری از ابتلا به کرونا کافی باشد؛ البته اگر بیش از ۶۰ تا ۷۰ از جمعیت یک جامعه آن را رعایت کنند.

این پیشرفت معیاری جهانی را توسعه داده که با استفاده از آن می‌توان با اطمینان گفت اگر اکثریت جامعه دو اقدام «فاصله‌گذاری اجتماعی و پوشیدن ماسک» را رعایت کنند احتمال ابتلا و شیوع بیماری به پایین‌ترین حد خود می رسد.

این تیم در توضیح چگونگی مدل شبکه‌ای خود گفتند: در این مدل جمعیت توسط مجموعه‌ای از گره‌های متصل به یکدیگر نشان داده‌ می‌شود، که نشانگر تماس و ارتباط بالقوه منجر به بیماری است. در این شبکه، می‌توان اتصالات را محل تقاطع افراد دانست. این مدل را می‌توان برای بازیابی یا حتی مهاجرت پرندگان نیز استفاده کرد.

در این مطالعه خاص، مدل آنها بر اساس چارچوب‌های حساس، در معرض، آلوده یا از بین رفته (بهبودیافته یا مرده) تعیین شده بود.

هر گره در مدل، وضعیت سلامت فرد را نشان می‌دهد و لبه‌ها نمایانگر تماس‌های بالقوه بین افراد هستند. با این نوع مدل‌سازی استفاده از مداخلات دارویی و غیر دارویی مانند ماسک و فاصله‌گذاری فیزیکی آسان است.

به عنوان مثال، با تأثیر در لبه‌های شبکه می‌توان در انتقال ویروس مداخله و بر روی گره‌ها می توان‌ واکسیناسیون را شبیه‌سازی کرد.

دو مداخله، بهتر و مورتر از یکی

یکی از اعضای ارشد این تیم در کنفرانسی مطبوعاتی تاکید کرد: نه فاصله‌ گذاری اجتماعی و نه پوشیدن ماسک به تنهایی نمی‌تواند برای جلوگیری از شیوع ویروس کووید ۱۹ کافی باشد؛ مگر آنه تقریا کل جمعیت یک جامعه به یک مورد به طور دقیق پایبند باشند.

اما اگر بخش قابل‌توجهی از مردم به هر دو اقدام پایبند باشند، می‌توان از گسترش ویروس بدون واکسیناسیون گسترده جلوگیری کرد. مدل آنها نشان داد که در صورت اعمال هر دو اقدام، تطابق دقیق آن برای حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد از جمعیت مورد نیاز است. نویسندگان در مطالعه خود نوشتند که این یک سناریوی «دست یافتنی تر» از درجه بالایی از انطباق است که فقط با اجرای هر دو اقدام (فاصله‌ گذاری و پوشیدن ماسک) محقق می‌گردد.

کنترل موفقیت‌آمیز شیوع بیماری‌های عفونی همیشه مجموعه‌ای از مداخلات را دنبال کرده نه اینکه فقط به یک مداخله جادویی اعتماد داشته باشد. این یکی از اصول اساسی کنترل عفونت است که «بسته مراقبت» نامیده و در بیمارستان‌های سراسر جهان اجرا می شود. هر مداخله‌ای که انجام می‌دهیم سطح حفاظت بیشتری ایجاد می‌کند. به عبارت دیگر، هر مداخله‌ای که اضافه می‌کنیم برای پر کردن شکاف‌هایی است که سایر مداخلات قادر به جلوگیری از آنها نبودند.

در انتهای این بررسی تاکید شده که اگرچه این دو اقدام اجتماعی می‌تواند تا حد زیادی از شیوع کرونا جلوگیری کند اما هزینه‌های هنگفت اجتماعی و اقتصادی به همراه خواهد داشت. واکسن به ما توانایی لازم برای جلوگیری از تداوم همه‌گیری را می‌دهد.

منبع: بهداشت‌ نیوز