خبرنگاران و فضای مجازی

جام جم آنلاین- طبیعتا خبرنگاران و اهالی رسانه، اعم از دیداری و شنیداری، مکتوب و الکترونیک، بهتر از هر شهروند دیگری به شرایط کنونی کشور در زمینه های مختلف آگاهی دارند، اما آنچه که مد نظر نگارنده است، برخی مسائلی است که ما خبرنگاران و فعالان رسانه ای، باید بیش از گذشته نسبت به آنها آگاه و حساس باشیم .

در روزگاری که با پیشرفت فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی، همه مردم به سرعت به آخرین خبرها از سراسر دنیا دست می یابند، و هرکدام با در دست داشتن یک تلفن همراه هوشمند به خبرنگار یا شهروند خبرنگار تبدیل شده اند، غافل بودن اهل رسانه از این مقوله ، نادیده یا کم اهمیت دیدن آن، خسارتی بس بزرگ برای هرخبرنگار و فعال رسانه ایست .

یادم هست که یکی از همکاران شناخته شده ام، یکسال قبل در گفتگویی با یک خبرگزاری، علت غایب بودنش را در فضای مجازی، بی نیازی از آن اعلام کرده و گفته بود: همکاران و خانواده اش، گزارش های او را می بینند و بازخورد کارهایش را از آنان می گیرد !

در شرایطی که کم سن و سال ترین تا مسن ترین شهروندان این کشور از هر جنس و با هر سطح سواد و پایگاه اقتصادی و اجتماعی در فضای مجازی حضور چند ده میلیونی دارند، آیا چنین نظری از یک فعال رسانه ای و یک خبرنگار شناخته شده، می تواند درست باشد؟!

همه ما در هر رسانه ای که کار می کنیم به شنیدن صدای مردم و نقطه نظرات آنان در زمینه های مختلف نیازمندیم و نمی توانیم خودمان را جدای از آنان بدانیم . اساسا کار در رسانه، مفهوم خاص خود را دارد که یکی از آنها، ارتباط برقرار کردن میان مردم و مسئولان است، که لازمه اش، در کنار مردم بودن و برقراری ارتباط تنگاتنگ با آنان است .

به نظر من، هر کدام از اهالی رسانه باید خود را به حضور جدی، اثر گذار و فعالانه، در فضای مجازی ملزم ببینند وعلاوه بر پیگیری و شنیدن بی واسطه حرف مردم، در کنار و همزمان با کار حرفه ای شان در رسانه ای که در آن مشغول به کار هستند، در عرصه انتشار اخبار، تحلیل ها، برداشت ها و بازخوردهای خاص و عام هر رویدادی از هر دو طرف ماجرا، یعنی مردم و مسئولان، تلاش کنند و وقت بگذارند .

طبیعی است که برای این حضور فعال، باید خبرنگاران و همه اهالی رسانه، علاوه بر آشنایی با ابزار روز فناوری های ارتباطی و در اختیار داشتن آنها، تاکتیک های نوین عملیات روانی را فرابگیرند و با افزایش سواد رسانه ای شان بتوانند در روند اطلاع رسانی دوجانبه، موفق ترعمل کنند .

آنچه که در این میان اهمیت شایانی دارد، این است که بدانیم که صرف حضور خبرنگاران و اهالی رسانه در فضای مجازی به عنوان یک کاربر عادی، و بهره مندی از مطالب تولیدی دیگران و یا در نهایت بازنشر آنها، کافی نیست و اگر این دسته از نخبگان کشور، حضوری اینگونه و بدور از هر گونه فعالیت موثر و فعال، و تولید محتوا داشته باشند، عملا نبودشان در این هیاهوی بزرگ، بهتر از بودشان است، و دستکم انتظارات عمومی را از جامعه خبری و رسانه ای در میان قاطبه مردم، بشدت کاهش می دهد، که البته این خود سم مهلکی برای هر رسانه است .

از یاد نبریم که در سالهای اخیر، فضای مجازی چه تاثیرات شگرفی در بسیاری از رویدادهای تلخ و شیرین کشورمان داشته است و خالی کردن این عرصه و سپردن آن، به کسانی که دوستدار مردم ایران نبوده و نیستند، بزرگترین خطای راهبردی اهل رسانه خواهد بود و عرصه را برای دشمنان قسم خورده این ملت و مملکت، بازتر و فراخ تر می کند.

باشد که بدانیم و از یاد نبریم و فعالانه در این عرصه جنگ نرم، حاضر باشیم .

حسن شمشادی
خبرنگار