کولاکوویچ از بازیکنان ما شناخت نداشت

اکنون که شکست‌های ناباورانه‌ای را تحمل کرده‌ایم، به یک اصل مورد تاکید خودمان در روزنامه جام‌جم می‌رسیم و آن این که لیگ جهانی پایان راه هیچ تیمی در دنیا نیست. بارها گفته‌ایم، نوشته ایم وتاکید کرده‌ایم که لیگ جهانی با همه جذابیت‌ها و هیجاناتش معبری است برای رسیدن به ایده‌آل‌های مهم‌تری که بالاترین آنها رقابت‌های المپیک است. ای کاش نگاه ما مانند ایالات متحده، لهستان و بویژه روسیه و فرانسه به افق‌های دورتر باشد، اما دریغ که تمام تخم‌مرغ‌های ملی ما را در یک سبد چیده‌اند و خرج مسابقاتی کرده‌اند که بارم امتیازاتش در FIVB(فدراسیون جهانی والیبال) به اندازه مسابقات قهرمانی جوانان جهان است و ما برای این که به مسابقات 1000 امتیازی پیش‌رو و جام قهرمانان قاره و المپیک برسیم، باید از نقطه سرخط آغاز کنیم.

تیم ملی ما در یک کلام در لیگ جهانی ناکام بود، زیرا دوراندیشی چندانی برای آن نشده بود و متاسفانه ایگور کولاکوویچ (سرمربی ایران) درست یا نادرست، شناخت خوبی از بازیکنان ما نداشت و در تعویض و تایم اوت‌ها بسیار متزلزل عمل کرد، اما فدراسیون والیبال با ایگور قرارداد حداقل دو ساله بسته. پس نقد و نظرها را بگذاریم برای روزها و ماه‌ها و سال‌هایی که تا المپیک 2020 در پیش است. ما بازیکنان جوانی داریم که می‌توانستند همانند بورکوف روسی، لمان نیسکی لهستانی و یا پاتچ آمریکایی بدرخشند، اما به هر دلیلی نشد و امکان‌پذیر نبود. باید آنان را باور کنیم. باور کنیم بازیکنانی مثل جواد کریمی و علی‌اصغر مجرد، رسول آقچه‌لی و... می‌توانند راه رسیدن به مرز پختگی و راهیابی به المپیک را پیدا کنند.

از سویی در جریان لیگ جهانی بویژه در ایستگاه سوم حرف و سخن‌هایی بود، مبنی بر آمد و شد برخی واسطه‌های به اصطلاح بین‌المللی به اردوی ایران. ما که همراه تیم نبودیم، اما فکر می‌کنیم افکار و تمرکز برخی بازیکنان ازجمله عبادی‌پور که بازیکن تراز جهانی به شمار می‌رود به هم خورده است. آیا این رخدادها ناشی از نقد منتقدان است یا نشانه فقدان مدیریت لازم در کنار تیم‌های ملی؟ این که لیگ جهانی نمایشگاهی است با بهترین کالاهای والیبال جهان که همان نیروهای کارآمد انسانی و فنی است، طبیعتا باید در منظر دید جهانیان و باشگاه‌های جهان قرار بگیرد و در این تردیدی نیست، اما فراموش کردیم هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد. ما باید برای بازسازی تیم ملی اقدامات اساسی انجام بدهیم و حتی اگر لازم بود، مربی تیم ملی را تغییر بدهیم، اما من درباره ایگور خیلی زود اظهارنظر قاطع نمی‌کنم. ایشان نقطه ضعف‌هایی در تعویض و تایم اوت‌ها داشت، اما برای این که تیم ملی در جام قهرمانان قاره و المپیک آماده شود، برنامه ریزی و استراتژی دقیقی لازم است. تیم‌های والیبال جوانان و امیدها را به کشورهای اسلامی و قهرمانی آسیا فرستادیم که اقدامات خوبی برای آینده‌نگری است.

جمشید حمیدی / کارشناس والیبال