تازه‌ترین کتاب پری زنگنه رونمایی شد

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه ابتکار، کتاب «آواز پری‌ها» نوشته پری زنگنه روز گذشته 17 دی‌ با حضور نویسنده و گروهی از هنرمندان و اهالی قلم چون خسرو خورشیدی، تهمینه میلانی، حسین محجوب، ناصر ملک‌مطیعی، پوری بنایی و فریدون مجلسی در انتشارات کتابسرا رونمایی و مراسم امضای آن برگزار شد.

میرعلیرضا میرعلی‌نقی، پژوهشگر تاریخ موسیقی معاصر ایران، در بخشی از پیش درآمد کتاب درباره زنگنه نوشته است: «نویسنده این کتاب، خواننده‌ای نامدار در بین ایرانیان و موسیقی ایران است او از بزرگ‌ترین اپراهای جهان تا آوازهای محلی این سرزمین کارنامه‌ای هزار زنگ دارد. شاید او تنها خواننده در موسیقی معاصر ایران باشد که به حیطه خوانندگی محدود نمانده و اپرای عظیم زندگی خود را با هدایت سرنوشت،‌نوشته و خوانده است.»

اما پری زنگنه در پاییز 1349 زمانی که 31 سال داشت، بر اثر یک سانحه رانندگی بینایی خود را از دست می‌دهد ولی این اتفاق او را از فعالیت‌هایش جدا نمی‌کند و حتی باعث ورود او به حوزه نابینایان و پیگیری برای فعال شدن این گروه در جامعه می‌شود. پری زنگنه درباره انگیزه‌اش برای نگارش این کتاب می‌گوید: «زمانی که تدریس آواز را شروع کردم، احساس کردم هنرجویان امروز آواز چون به کلاس‌های خصوصی می‌روند وقت ندارند که به تمام مسائل ظریف آواز و پیشینه این هنر واقف شوند. آموزشگاه‌ها هم تقصیر ندارند، کلاس‌های شخصی معمولا به شاگردانشان اصول را می‌آموزند. بنابراین دست به نوشتن این کتاب زدم که سال‌های زیادی از من وقت گرفت و کار دشواری هم بود. در این کتاب آنچه به یک شاگرد کنسرواتوار آموزش داده می‌شود، به صورت خودآموز آواز آورده‌ام. اما در انگیزه‌ای دیگر مربوط به این است که هر چقدر از آواز زنان و ممنوعیت آن بیشتر می‌گذشت من را بیشتر تشویق می‌کرد به آنچه در گذشته بر من رفته است، بگویم. شروع زیبایی که داشتم و به هنرستان عالی موسیقی رفتم برای دل خودم بازگو کنم.»

او ادامه می‌دهد: «همان‌طور که در کتاب هم نوشتم، دوست داشتم دوباره بخوانم؛ متاسفانه پیش از آن‌که سن و سلامت به ما خوانندگان زن اجازه نخواندن را بدهد، محدودیت‌هایی ایجاد شد. وضعیت برای من چنین شد ولی من با آموزش و تجدید خاطرات، خودم را خوشحال کردم و نگذاشتم این هنر از من دور شود. زمانی که فرد به بازنشستگی برسد خود به‌خود این مساله به آن فرد تحمیل می‌شود ولی وقتی در شکوفایی به کم کاری برسد برای فرد دلپذیر نیست.»

به گفته این خواننده، انتخاب نام این کتاب به دلیل تاثیری است که می‌تواند روی مخاطب بگذارد. او دراین باره می‌گوید: «من به یاد خاطرات خوش هنرستان و به یاد شروع بسیار زیبایی که در ایران داشتم و یادآوری خاطره آن، اثر را نوشتم و اگر بخواهم به طنز بگویم، هر کسی این کتاب را بخواند صدایش تبدیل می‌شود به آواز پری‌ها به خصوص به شاگردهای هنرستان توصیه می‌کنم آن را مطالعه کنند.»

این خواننده اپرا معتقد است که خبر خوش این است که حتی در همین محدودیت، کلاس‌های اپرا باعث تعجب است که چقدر هنرجو دارند و چه گروه‌های خوبی در ایران درست شده‌اند که باعث دلگرمی است و این نشان می‌دهد که هنر زمان نمی‌شناسد و ناکامی‌ها و نامرادی‌ها باعث رونق می‌شود.

زنگنه می‌افزاید: «گروه‌هایی از خانم‌ها را در این مقطع می‌بینیم که با وجود این‌که نمی‌توانند با فکر تجارتی و شهرت پیش بروند و می‌دانند این فعالیت نه پول و نه شهرتی دارد اما به طور جدی به دنبال آموزش این هنر هستند. کلاس‌های آواز خانم‌ها بسیار ارزشمند است و گروه‌هایی عالی ایجاد شده‌اند. طبیعی است که پس از گذشت 30، 40 سال مردم باید ترقی کنند.»

او همچنین گفت: «در این دوره که هنرهای بسیاری وجود دارد و نمی‌توان در همه زمینه‌ها حرفه‌ای شویم، همین که اطلاعاتی داشته باشیم که از ما افرادی قابل معاشرت می‌سازد، کمک می‌کند تا با مردم در هر زمینه‌ای صحبت کنیم و از معاشرت با دیگران لذت ببریم. آواز هم به عنوان شاخه‌ای از هنر است و به عنوان یک شاگرد اقدام به نوشتن کتاب کردم که هر چه یاد گرفتم به همه یاد بدهم.»

زنگنه درباره ترجمه اثرش به دیگر زبان‌ها هم می‌گوید: «فکر نمی‌کنم این کتاب را ترجمه کنم و اگر قرار باشد روزی کتابی از من ترجمه شود «آن سوی تاریکی» است که درد نابینایان به طور مشترک در دنیاست اما این کتاب خاطرات من است و می‌تواند برای هنرجویان آواز موثر باشد.»

این هنرمند درباره فعالیت‌هایش به عنوان سفیر حسن نیت فعال توضیح می‌دهد: «کار من از نابینایان جدانشدنی است؛ تنگاتنگ در کنار آنها بوده‌ام و جامعه اسلامی نابینایان کاشان را تاسیس کردم و یک گروه کر تشکیل دادیم. امیدوارم که روزی نهادی برای نابینایان داشته باشیم که استقلال اجتماعی و امکانات بهتری داشته باشند. در همین مسیر، تاکنون کتاب «آن سوی تاریکی» را کتابخانه خزائلی در بهارستان صوتی کرده است و به خط بریل درآورده‌اند،‌ «آوای نام‌ها از ایران زمین» هم به خط بریل درآمد، اما «آواز پری‌ها» احتمالا به همین شکل باقی خواهد ماند.»

زنگنه درباره فعالیت آینده‌اش گفت: «می‌خواهم کتاب‌هایی از قصه‌های کوتاه زندگی‌ام را به صورت داستان کوتاه بنویسم.»