هر چند جلسه گروه 1+5 که قرار بود دیروز برگزار شود ، به دلیل آنچه امریکا ، نیاز 6 کشور (5 عضو دائم شورای امنیت به همراه آلمان) به زمان بیشتر برای تهیه بسته مشوقها و مجازات های پیشنهادی به ایران خواند ، به زمان دیگری موکول گردید
کد خبر: ۹۷۰۴۵
اما واقعیت آن است که موضعگیری و پافشاری جمهوری اسلامی بر حق برخورداری از فعالیت های غنی سازی اورانیوم برای اهداف صلح آمیز ، همانند دیگر اعضای ان.پی.تی و واکنش سرد تهران به مشوقهای اروپا و نگرانی از عدم همراهی روسیه و چین در اتخاذ هر گونه اقدامات شدید علیه ایران را باید از عوامل عمده عدم برگزاری جلسه روز جمعه گروه 1+5 دانست . آنچه مسلم است این که امریکا و اروپاییان به خوبی به این امر واقفند که غنی سازی صنعتی برای تامین سوخت و اهداف صلح آمیز هسته ای آرمان مشترک و خط قرمز ایرانیان است . متاسفانه اروپا ، در بحث هسته ای ایران ، همچنان به بیراهه می رود و به رغم اطلاع دقیق از رویکردهای ایران و اذعان به قانونی بودن آن ، از پذیرش این حق طفره رفته و در ارائه طرح جدید مشوقها و تنبیه ها ، به قدری غیرمنطقی برخورد کرد که صاحب نظران و کارشناسان غربی نیز به آن خرده گرفتند. در این رابطه فردریک تلی یر ، عضو موسسه روابط بین المللی و استراتژیک پاریس می گوید: «ایران بر سر فعالیت هسته ای خود معامله نمی کند. ایرانی ها از آستانه های مهم بسیاری گذشته اند که دیگر نمی توانند به عقب بازگردند.» و یا به گفته «پاتریک کرونین» کارشناس موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک لندن : «هیچ کس در ایران قادر نیست چنین طرح پیشنهادی ناچیزی (مشوقهای اروپا) را بپذیرد» و آنتونیه میسیرولی ، کارشناس مرکز سیاست اروپا در بروکسل که : «این مشوقها نهایت چیزی است که اروپایی ها می توانند پیشنهاد کنند اما زمان ارائه این پیشنهاد کمی دیر است و در هر صورت ایران را راضی نخواهد کرد.» این کارشناس در بخش دیگری از اظهارات خود می گوید: «ایران دراین باره هنوز کارت های بسیاری در اختیار دارد زیرا غرب در ابتدا بازی خود را بد شروع کرد.» *
امریکا و اروپا باید بدانند هیچ راه حلی جز تمکین و گردن نهادن به قوانین ان.پی.تی و پذیرش حقی که آنها برای خودشان قائلند برای ایران نیز باید قائل باشند ، وجود ندارد. ایران بارها اعلام داشته که دنبال تسلیحات هسته ای نیست و در این خصوص آماده یافتن راههای اعتمادسازی است اما درخصوص چرخه کامل سوخت و غنی سازی صنعتی توقع دارد که اولا حسب مفاد ان.پی.تی حق ایران نیز به عنوان عضو پذیرفته شود ثانیا در این خصوص جامعه بین المللی نیز به ایران کمک کند ، نه این که از دستیابی علمی صلح آمیز و بومی یک کشور عضو ممانعت و در راه موفقیت او سنگ اندازی نمایند. امروز دیگر بر هیچ کس پوشیده نیست که مخالفت با چرخه سوخت هسته ای و غنی سازی صلح آمیز ایران ، سیاسی و فراقانونی است ، و مشوقهای اروپاییان نیز چیزی جز وقت کشی و گرفتن فرصت برای عملی کردن اهداف امریکا برای استقرار رژیم هسته ای جدید (FMCT) خارج از چارچوب ان.پی.تی و آژانس نیست ، اهدافی که در آینده دستیابی به فناوری هسته ای را برای همیشه برروی کشورهای غیرهسته ای فعلی جهان خواهد بست . بدون شک ، تن دادن به مشوقهای مطرح شده یا هر مشوق دیگری جز پذیرش حق ایران در برخورداری از چرخه کامل سوخت و غنی سازی صنعتی برای اهداف صلح آمیز ، خودکشی از ترس مرگ است و هیچ کس در ایران به آن راضی نخواهد شد و اعمال تحریم یا اعمال هرگونه فشار نه تنها ایرانیان را از تصمیم عاقلانه و حیاتی خود باز نخواهد گرداند بلکه نتایج ناگواری را در پی خواهد داشت که طراحان تحریم به خوبی از آن آگاهند. سخن پایانی این که ، به مصداق ضرب المثل زیبای ایرانی که «گره ای که با دست باز می شود را با دندان باز نکن» بهترین و مناسب ترین و عاقلانه ترین راه برون رفت از این چالش همانا تن دادن به پادمان و مفاد ان.پی.تی و پذیرش حق ایران در دستیابی به چرخه سوخت و غنی سازی صلح آمیز هسته ای است و هر راه دیگری جز آن پایان خوشی نخواهد داشت.

* مهر به نقل از خبرگزاری فرانسه
علی اصغر جعفری
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها