یک پلیس مهربان را بازی کردم

گودرزی دهه 90 هم خیلی پرکار نبود اما در چند فیلم و سریال بازی کرد که از آن جمله می‌توان به سریال «زمانه» به کارگردانی حسن فتحی، «بچه‌های نسبتا بد» ساخته سیروس مقدم و فیلم‌های «روباه» به کارگردانی بهروز افخمی و «ایران برگر» ساخته مسعود جعفری جوزانی اشاره کرد. او که معمولا با کارگردان‌های بنام و باتجربه سینما و تلویزیون همکاری کرده، این بار در اثری از یک کارگردان جوان بازی کرده و دوباره به تلویزیون بازگشته است.

او با سریال «گشت ویژه» به کارگردانی محمد رحمانی، در نقش سروان حمید بشارتی مهمان این شب‌های شبکه یک سیما است. درباره این سریال و سروان بشارتی گفت‌وگویی با گودرزی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید:

شما و بقیه پلیس‌های سریال اسم خودتان را دارید؟ در زمان نگارش فیلمنامه این اتفاق افتاد یا وقتی تصویربرداری می‌کردید این تغییر ایجاد شد؟

از زمان نگارش فیلمنامه با نویسنده و کارگردان سریال همراه بودیم و از همان زمان تصمیم بر این شد که اسم خودمان را روی نقش‌ها بگذاریم. ضمن این‌که با همفکری به این نتیجه رسیدیم که اسم فامیل مادرمان را برای نقشی که ایفا می‌کنیم، در نظر بگیریم. فامیلی من و شاهد احمدلو فامیلی مادرمان است؛ پدرام کریمی را دقیقا یادم نیست اما امیر کاظمی هم اسم و هم فامیلی خودش را انتخاب کرد.

این حق را داشتید که از بین سه پلیسی که در قصه حضور دارند یکی را انتخاب کنید یا این‌که هر کدام شما برای نقش مشخصی در نظر گرفته شده بود؟

نه، من نقشم را انتخاب نکردم. کارگردان تصمیم گرفت از بین این چند پلیس، نقش سروان بشارتی را به من بسپارد و خودم هم تلاش کردم چیزی را که در فیلمنامه آمده اجرا کنم.

مشکلی نداشتید که جناب سروان از شما کمی بزرگ‌تر است؟

از من بزرگ‌تر نیست. همسن و سال خودم است.

یعنی موهای شما را برای این نقش جوگندمی نکرده‌اند؟

نه. موهای خودم است.

به جز گریم و ظاهر، رفتار سروان بشارتی هم طوری است که به نظر می‌آید از بقیه پلیس‌ها بزرگ‌تر است؟

این طوری طراحی شده بود و من هم همان را اجرا کردم. از آنجایی که درجه نظامی سروان از دو همکار دیگرش بالاتر است و سابقه و تجربه بیشتری دارد، رفتارش هم پخته‌تر است. از ابتدا قرار بود با نوعی بزرگ‌منشی و مهربانی با همکارانش برخورد کند. در ماموریت‌ها با مردم و حتی خلافکارها هم رفتار پخته‌تری نسبت به سایر همکارانش دارد.

ما درباره خود این پلیس‌ها اطلاعات زیادی نداریم. چیز زیادی از زندگی شخصی‌ آنها نشان داده نمی‌شود و خانواده‌هایشان را نمی‌بینیم. برای شما ایفای چنین نقشی سخت نبود؟

خیلی سخت بود. اگر زندگی شخصی و خانوادگی شخصیت‌ها را می‌دیدیم، ممکن بود که هم سریال دیدنی‌تر شود و هم بازیگران راحت‌تر نقش‌ها را اجرا کنند؛ چون می‌شد ابعاد بیشتری از نقش را به نمایش گذاشت اما خب فیلمنامه طوری نوشته شده که درباره این پلیس‌ها پیش‌زمینه‌ چندانی وجود ندارد و چیز زیادی از زندگی شخصی آنها نمی‌بینیم. البته به صورت شفاهی در گفت‌وگو با کارگردان، اطلاعاتی درباره آنها رد و بدل می‌کردیم.

این اطلاعات چه بود؟

مفصل است اما به‌طور خلاصه می‌توانم بگویم که سروان بشارتی مردی آرام، پخته و مهربان است. چون خانواده او را نمی‌بینیم، من برای خودم فرض را بر این گذاشتم که آدم تنهایی است. همچنین می‌دانیم که او در کارش بسیار جدی است و کارها و پرونده‌های پلیسی مهم‌ترین بخش زندگی او محسوب می‌شود.

از آنجایی که از زمان نگارش فیلمنامه با گروه تولید همراه بوده‌اید، باید پلیس‌های واقعی گشت ویژه را از نزدیک دیده باشید. ما واقعا چنین پلیس‌هایی داریم؟

بله، داریم. ما با آنها آشنا شدیم، در جریان کارشان قرار گرفتیم و همه تلاش مان این بود که در اجرای نقش به واقعیت نزدیک شویم. افسران پلیس و کسانی که در رابطه با این سریال بودند، دوست داشتند ظرفیت‌های پلیس و توانایی‌هایشان به نمایش گذاشته شود. البته طبیعی است که بخش‌های درام و نمایشی سریال مد نظر گروه تولید بود و به جذابیت هم فکر کرده بودند اما به هر حال این سریال با مشارکت معاونت اجتماعی و فرهنگی نیروی انتظامی و براساس پرونده‌های واقعی ساخته شده است و خیلی نمی‌تواند از واقعیت دور باشد.

با شاهد احمدلو و پدرام شریفی از قبل همکاری نکرده بودید اما ارتباطتان دوستانه و صمیمی از آب در آمده است!

با هیچ‌کدامشان همکاری نکرده بودم اما شاهد را از ده پانزده سال پیش می‌شناختم و با پدرام هم سر همین سریال آشنا شدم. بچه خیلی خوبی است و راحت با هم دوست شدیم و کار را پیش بردیم.

می‌دانم که به جمشید هاشم‌پور علاقه دارید. دوست نداشتید نقشی شبیه به کارهای این بازیگر پیشکسوت بازی کنید؟

علاقه من به جمشید هاشم‌پور به خود ایشان و شخصیت‌شان مربوط است و تمایلی به بازی در نقش‌های خیلی اکشن ندارم؛ ضمن این‌که با توجه به فیزیکم این نوع نقش‌ها برایم مناسب نیست. در سریال «گشت ویژه» هم اصلا قرار نبود پلیس‌بازی به آن معنا داشته باشیم. در این سریال بیشتر به تفکر پلیس و برنامه‌ریزی‌های گشت ویژه توجه شده و سروان بشارتی هم یک پلیس مهربان است که عاقلانه با پرونده‌ها و آدم‌ها برخورد می‌کند. اینجا و در این سریال اصلا جای آن جنس بازی‌ نبود.

ظاهرا به سفر علاقه‌مند شده‌اید؟

این چند وقت که نقش‌های کمتری به من پیشنهاد می‌شد، سرم خلوت‌تر شده بود و فرصت بیشتری داشتم؛ برای همین به سفر رفتم.

علاقه به عکاسی هم این اواخر ایجاد شده یا از قبل وجود داشت؟

همیشه عکاسی را دوست داشتم و عکس‌های زیادی گرفته‌ام اما نمی‌شود گفت عکاس حرفه‌ای هستم. برایم نوعی دلمشغولی است و هیچ کار خاصی با این عکس‌ها نمی‌کنم. فقط عکس می‌گیرم و لذت می‌برم.

چند سالی از بازیگری فاصله گرفته بودید. فکر می‌کنید سریال «گشت ویژه» بتواند یک شروع دوباره را برای شما رقم بزند و دوباره پرکار بشوید؟

نمی‌دانم. باید صبرکنیم پخش سریال تمام بشود و ببینیم چه بازخوردی دارد؛ امیدوارم نتیجه خوب باشد و مردم از تماشای سریال لذت ببرند.

تفکر پلیس و برنامه‌ریزی‌های گشت ویژه

همیشه عکاسی را دوست داشتم؛ برایم نوعی دلمشغولی است و هیچ کار خاصی با عکس‌ها نمی‌کنم. فقط عکس می‌گیرم و لذت می‌برم

در سریال «گشت ویژه» اصلا قرار نبود پلیس‌بازی به آن معنا داشته باشیم. در این سریال بیشتر به تفکر پلیس و برنامه‌ریزی‌های گشت ویژه توجه شده است

افسران پلیس و کسانی که در رابطه با این سریال بودند، دوست داشتند ظرفیت‌های پلیس و توانایی‌هایشان به نمایش گذاشته شود

با همفکری به این نتیجه رسیدیم که اسم فامیل مادرمان را برای نقشی که ایفا می‌کنیم، در نظر بگیریم. فامیلی من و شاهد فامیلی مادرمان است

آذر مهاجر

رادیو و تلویزیون