بازیگر نباید خودش را تکرار کند / دوست ندارم دوباره پزشک شوم

به گزارش جام جم آنلاین ، یکی از چهره‌های شناخته شده مسعود رایگان است که در سریال درخشان «مدار صفر درجه» نقش دکتر پارسا را بازی می‌کرد و در فیلم تحسین شده «خیلی دور، خیلی نزدیک» به عنوان دکتر عالم جراح مغز و اعصاب حضوری پررنگ و هنرمندانه داشت. فرصتی پیش آمد تا به بهانه روز پزشک گفت‌وگویی با مسعود رایگان انجام دهیم.

شما تاکنون در دو اثر جدی و پربیننده و تاثیرگذار نقش دو پزشک را هنرمندانه ایفا کردید، می‌خواهم بگویم اتفاقا از نظر پوشش و آراستگی هم خیلی به پزشکان می‌آیید، معمولا آنها خیلی اتوکشیده و مرتب و منظم هستند.

البته شما لطف دارید، ولی واقعا پزشکان و بخصوص متخصصان و جراحان خیلی بر آراستگی ظاهر تاکید دارند، نوع کت و شلوار و پیراهن و حتی همین دکتر برزویه جراح مطرح می‌بینیم که همیشه یک گل ارکیده هم در جیب کت خود قرار می‌دهد.

برای نقش آفرینی به عنوان پزشک آن هم دو پزشک متفاوت چه آمادگی در خودتان ایجاد کردید؟

ببینید مهم این است که از شخصیت چه چیزی می‌خواهیم طلب کنیم، من اول بگویم که بین دکتر پارسای مدار صفر درجه و دکتر عالم خیلی دور خیلی نزدیک تفاوت شخصیتی بسیاری وجود داشت، اما یک مساله به حوزه تخصصی این نقش‌ها بر می‌گشت که نیازمند تحقیقات میدانی بود، من برای این که بدانم پزشک مغز و اعصاب چگونه از نظر حرفه‌ای رفتار می‌کند با چند پزشک تماس گرفتم معاینات آنها را دیدم حتی سر عمل جراحی هم حاضر شدم، این حساسیت برای این است که نقش به درستی ایفا شود همیشه منتقدانی هستند که نگاه تیز و برنده‌ای دارند ممکن است بازیگر در تلفظ یک اصطلاح تخصصی و یا در کار کردن با یک دستگاه خاص پزشکی دچار اشتباه شود، همین به باورپذیری نقش آسیب می‌رساند و بهانه هم دست منتقدان می‌دهد، پس بازیگر باید تحقیقات کند و دنبالش برود و یک مقدار آموزش ببیند، از طرفی روانشناسی رفتاری نقش وجود دارد اینها ‌لازمه کار بازیگری ست، بعد از آن وارد خصوصیات درونی شخصیت می‌شویم این که آن پزشک و آن شخصیت چه باورهایی دارد و نگاهش به زندگی چگونه است.

احتمالا بعد از دو نقش آفرینی پزشک باید پیشنهادهای دیگری هم با همین موضوع و نقش به شما رسیده باشد؟

بله، بعد از آن شخصیت‌های پزشک دیگری به من پیشنهاد شد، خب متاسفانه ما در ایران تا می‌بینیم یکی در یک نقش خوب بازی می‌کند، همه می‌روند سراغش، ولی من امتناع می‌کنم، آن دو نقش را هم به این دلیل بازی کردم که تفاوت میان شان بسیار زیاد بود چه در تیپ ظاهری و چه نگاهشان به هستی و مردم و جامعه و ...

شما به عنوان بازیگر دوست دارید چگونه و با چه مولفه‌هایی یک پزشک را به مردم در یک اثر هنری نشان دهید.

دوست داشتن من اصلا مطرح نیست، این کار فیلمنامه نویس و کارگردان است، من فکر می‌کنم کنش و واکنش این شخصیت مهم است ما نمی‌توانیم بگوییم تمام پزشکان کاسبکار هستند، آنها قسم نامه بقراط دارند، سوگندنامه دارند، یعنی این که کاسبکارانه به حرفه شان نگاه نکنند، انگیزه آرمان گرایی در زمان دانشجویی آنها خیلی زیاد است، من معتقدم برخوردمان با پزشکان باید متفاوت باشد، بسیاری از آنها واقعا در خدمت به مردم از هیچ کاری دریغ نمی‌کنند، مثل این که بگوییم تمام بازیگران این گونه‌اند، کاملا نسبی است باید ببینیم هدف طبیب بودن چیست، علاقه آنها به چه سمت رفته است.

بعد از درگذشت کارگردان فقید سینما مرحوم کیارستمی کدورتی میان جامعه پزشکی و سینمایی شکل گرفت، بعد از آن هم در یکی از بیمارستان‌های تهران مشکل دیگری برای یک کارگردان ایجاد شد که شما و همسرتان خانم تیموریان پیگیری‌هایی درباره آن انجام دادید و خاطرم است از آشتی دو جامعه هنری و پزشکی سخن گفتید. حالا در روز پزشک هستیم، شاید این روز فرصتی برای این آشتی و همدلی باشد.

صحبت ما در ارتباط با رفع سوء تفاهم‌ها بود گفتیم این دو صنف بنشینند با هم گفت‌وگو کنند، این تجربه را ما خودمان با مسئولان آن بیمارستان در یک نمونه انجام دادیم، گفتیم چگونه ممکن است 5 نفر از پزشکان متخصص مغز و اعصاب یکی کنگره باشد یکی مسافرت باشد و ... و هیچ کدام حاضر به معاینه بیماری که کارگردان است نشوند.

درباره روز پزشک هم بله فرصت بسیار خوبی ست ما پزشکان شرافتمند و دلسوزی داریم که عمر و زندگی شان را وقف کردند، پزشکانی که در حوزه‌های مختلف درمانی، بهداشتی، تحقیقاتی و پژوهش خدمات ارزنده‌ای انجام داده‌اند.

آقای رایگان اگر دوباره به شما یک نقش پزشک پیشنهاد شود، بازی می‌کنید؟

گمانم نمی‌کنم، البته بستگی به نقش و فیلمنامه هم دارد، اما معتقدم بازیگر نباید خودش را تکرار کند و همیشه باید در پی کشف عرصه‌های تازه باشد، آنقدر شخصیت‌هایی هست که من آرزو دارم آنها را بازی کنم که متاسفانه فیلمنامه مناسبی در این زمینه‌ها وجود ندارد.

به عنوان آخرین پرسش، اکنون کار تازه‌ای در دست دارید؟

بله الان یک کاری هست با آقای جلیل سامان به نام «نفس» ، سریال تلویزیونی ست که فیلمبرداری آن همچنان ادامه دارد البته بخش‌های بنده که سه ماه به طول انجامید تمام شده است و فقط دو سکانس از نقش آفرینی من باقی مانده که باید فیلمبرداری شود.