به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایرنا ، منصور آتشی اظهارکرد: قانون مشاغل سخت زیان آور از سال ٨٠ به استناد ماده ٧٦ قانون تأمین اجتماعی به تصویب رسیده است و به طور کلی تعیین مشاغل سخت و زیان آور و تشخیص آن برعهده کمیته های استانی است.
وی با بیان اینکه ترکیب کمیته های استانی را آئین نامه قانون مشاغل سخت و زیان آور مشخص کرده است، افزود: بر این اساس نمایندگان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی؛ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی؛ سازمان تأمین اجتماعی، و همچنین نمایندگان کارگران و کارفرمایان، اعضای کمیته های استانی هستند که به تقاضای کارگران و کارفرمایان نسبت به تطبیق و تشخیص مشاغل سخت و زیان آور اقدام می کنند.
آتشی با اشاره به اینکه کمیته های استانی براساس موازینی که آئین نامه مشخص کرده است مصادیق مشاغل سخت و زیان آور را تعیین می کنند؛ اظهارکرد: مشاغل سخت و زیان آور به موجب قانون به دو دسته تقسیم می شود. مشاغل گروه الف بر اساس وضعیت محیط کار و شرایط کاری سخت و زیان آور تشخیص داده می شوند و کارفرمایان این مشاغل مکلفند که نسبت به حل مشکلات و اقدام در جهت حذف ویژگی های سخت و زیان آور در این مشاغل ظرف مهلت مقرر در قانون اقدام کنند.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد