مرگ مغزی 2 جوان، زندگی بخش 8 بیمار شد

به گزارش جام‌جم ، نخستین اهداکننده عضو، پسر 20 ساله به نام محمدمهدی بود که اولین فرزند خانواده بود. او اوایل تیر امسال برای انجام کاری، خانه را ترک کرد و دیگر بازنگشت. خانواده‌اش در تماس مسئولان بیمارستان متوجه شدند وی تصادف کرده است. خانواده او سراسیمه به بیمارستان رفته و دیدند پسرشان روی تخت بیمارستان است.

پزشکان بر اساس اظهارات شاهدان گفتند محمدمهدی پیاده در حال عبور از خیابان بوده که خودرویی با وی تصادف کرده و منجر به مصدومیت پسر جوان شده است. مادر و پدر ودیگر اعضای خانواده پشت در اتاق عمل برای سلامتی وی دعا می‌کردند. پزشکان برای نجات وی تمام تلاش خود را به کار گرفتند. با این حال، بعد از چند روز نظر دادند که او مرگ مغزی شده و دیگری امیدی به بازگشتش نیست. والدینش این موضوع را باور نمی‌کردند و همچنان امید داشتند او به زندگی بازگردد. چند بار حرف‌های پزشک معالج را با خود مرور کردند. سرانجام تصمیم مهم خود را گرفتند؛ این که در این ماه خدا اعضای بدن فرزندشان را به بیمارانی که سال‌هاست با درد و رنج به زندگی‌شان ادامه می‌دهند، هدیه کنند تا یاد و خاطر محمدمهدی در ماه مهمانی خدا برای همیشه جاودانه شود. به این ترتیب برگه‌های اهدای عضو را امضا کردند. در ادامه پیکر او روز ششم تیر امسال به بیمارستان سینای تهران منتقل و قلب، کبد و دو کلیه وی به بیماران اهدا شد .

آخرین وصیت

دومین پسری که قلب، کلیه‌ها و کبدش در بیمارستان سینای تهران و روز هفتم تیر امسال به بیماران اهدا شد، محمد 21 ساله بود که با تصمیم مهم و خداپسندانه خانواده او در ماه مهمانی خدا، اعضای بدن او به چهار بیمار زندگی بخشید.

پدر داغدیده محمد درباره تصمیم مهمی که گرفته بود، به جام‌جم گفت: پسرم نوزدهم ماه رمضان هنگامی که با دوستش سوار یک دستگاه موتورسیکلت بودند، با خودرویی تصادف کرده و هردو روانه بیمارستان شدند. در این حادثه دوست او نجات یافت اما پسرم که نخستین فرزندم بود، مرگ مغزی شد. بعد از آن‌که پزشکان مرگ مغزی او را تائید کردند، تصمیم گرفتیم با توجه به وصیت خود او، اعضای بدنش را به بیماران اهدا کنیم.

وی اضافه کرد: پسرم پیش از مرگش وصیت کرده بود اگر مرگ مغزی شد، اعضای بدنش را اهدا کنیم. زمانی که او تصادف کرد و مرگ مغزی شد، تصمیم گرفتیم به قولی که به پسرمان داده بودیم، عمل و اعضای بدن او را اهدا کنیم. ما هم این کار را انجام دادیم تا روح پسرم به آرامش برسد.