داعش فوتبال را چگونه می‌خواهد؟

منشأ این نکته را ابتدا باید در ذات ورزش جست‌و‌جو کرد که در جوامع امروز یک اصل شناخته شده است و افکار عمومی علاوه‌بر آگاهی‌های موجود در راه به دست آوردن سلامت و نشاط از طریق ورزش، به رویدادهای ورزشی نیز تمایل نشان می‌دهند و اخبار و اطلاعات آن را در سطح وسیعی دنبال می‌کنند.

اگر فوتبال که صحنه نمایش جهانی است و فراتر از رشته‌های دیگر قرار می‌گیرد به‌عنوان الگوی کاربردی رسانه‌های جمعی در جوامع مختلف در نظر گرفته شود به راحتی می‌توان دریافت برای بسیاری از گروه‌ها و سازمان‌های بین‌المللی عبوراز فوتبال بدون داشتن اهداف سیاسی کار ساده‌ای نیست.

تاکنون جریان‌های سیاسی مختلفی با استفاده از ورزش و از طریق رسانه‌های جمعی به‌ویژه تلویزیون اهداف خود را دنبال کردند که نمونه داعشی آن در هفته‌های اخیر فوتبال را دربرگرفته است.

نگاه ابزاری به ورزش و استفاده از وسایل ارتباط جمعی به‌خصوص تلویزیون در نشان دادن اهداف گروه‌ها و سازمان‌های بین‌المللی از طریق فوتبال در رفتار غیر انسانی داعش و در حوادث بمبگذاری‌های اخیر دیده شده است.

آنها بعد از پخش تصاویر قتل و غارت انسان‌ها و شهرها در حادثه پاریس، ورزش و فوتبال را دستمایه عملیات تروریستی خود قرار دادند تا از این طریق بتوانند از تاثیر‌گذاری فوتبال و فعالیت رسانه‌ای در این حوزه استفاده کنند.

انفجار بمب در شب بازی فرانسه ـ آلمان نزدیک استادو فرانس پاریس جایی بود که طی آن داعش می‌خواست از فوتبال و افکار عمومی در حوزه ورزش برای بیان ایدئولوژی خود استفاده کند.

بدون شک انتقال جنایات از مرزها به سوی استادیوم‌های شهرها، بازتاب گسترده‌ای میان مردم جوامع مختلف دارد چنانچه در روز‌های بعد از حادثه پاریس شاهد بیم و واهمه ناشی از این جنایات هولناک روی بازی‌های دیگر از‌جمله ال‌کلاسیکو بودیم که چگونه روی سانتیاگو برنابئو سایه انداخته بود یا به گفته پلیس آلمان آمبولانسی با محموله بمب نزدیک یکی از استادیوم‌های این کشور کشف شد.

هر چند فوتبال در زمین مسابقه قانونمند است و خشونت در آن محکوم می‌شود؛ اما در بازی‌های خارج از مستطیل سبز و فعالیت‌های تروریستی به‌ویژه داعش قاعده‌مندی وجود ندارد و صاحبان منافع و قدرت در بازی‌های سیاسی هرگونه خشونت و جنایتی را برای تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی از طریق ورزش به‌ویژه فوتبال جایز می‌شمارند.

محمد رضاپور