موعد زودرس خاموشی ستاره‌ها

رونالدو (برزیل)

چه نامی بزرگ تر از رونالدو در میان ستاره‌هایی که زود خاموش شدند می‌تواند باشد. او یک پدیده تمام‌عیار در تاریخ فوتبال محسوب می‌شود. مصدومیت‌های پیاپی و البته چاقی مفرط باعث شد پدیده بی‌نظیر دنیای فوتبال خیلی زود دوران افت خود را آغاز کند. مردی که سه بار توپ طلای فوتبال دنیا را برد روزهای بسیار خوبی در بارسلونا و اینترمیلان داشت، در رئال مادرید هم اگر مصدومیت به او اجازه می‌داد چهره درخشانی از خود بر جای می‌گذاشت. از این زمان بود که افت بی‌بازگشت رونالدو شروع شد. سال 2007 را می‌توان پایان همیشگی درخشش رونالدو قلمداد کرد، یعنی وقتی او به میلان پیوست. به اعتقاد بسیاری رونالدو حداقل باید شش سال دیگر در فوتبال خوش می‌درخشید، اما مصدومیت و البته پرخوری این اجازه را به او نداد!

مایکل اوون (انگلیس)

پسر شگفت‌انگیز فوتبال انگلیس از سن بسیار کم (17 سالگی) خود و توانایی‌هایش را به دنیای فوتبال معرفی کرد. او می‌توانست تا سال‌ها در لیورپول بازی کند، اما پیشنهاد مالی وسوسه‌کننده رئال مادرید آینده درخشان او را نابود کرد. دوران بسیار بد اوون در مادرید خیلی زود به پایان رسید و او به ترتیب راهی نیوکاسل، منچستریونایتد و وستهام شد، اما دیگر هرگز کسی آن اوون قبلی و گلزن را ندید. اوون نیز خیلی زود از فوتبال خداحافظی کرد و دلیل آن چیزی نبود جز این که وی به این نتیجه رسید هرگز نمی‌تواند به آن روزهای طلایی خود برگردد.

رونالدینیو (برزیل)

این اسطوره فوتبال برزیل بتازگی از فوتبال خداحافظی کرده است. او در طول دوران بازیگری‌اش تقریبا تمام افتخارات ممکن در فوتبال را به دست آورد، از قهرمانی در جام جهانی گرفته تا قهرمانی در لالیگا. رونالدینیو سبک بازی بسیار زیبایی داشت و همه را مبهوت توانایی‌های خود می‌کرد. او که دو بار جایزه برترین بازیکن دنیا را برد می‌توانست دوام طولانی‌تری در فوتبال اروپا داشته باشد. اوج دوران فوتبالی او 28 سالگی‌اش بود و پس از آن کم‌کم نشانه‌های افت در او مشاهده شد. این شرایط از زمان پیوستن او به میلان بیشتر دیده شد. رونالدینیو وقتی از اوج پایین آمد که می‌توانست به درخشش خود ادامه بدهد و حتی یک بار دیگر جایزه برترین بازیکن فوتبال دنیا را ببرد.

آندری شوچنکو (اوکراین)

شوچنکو که یک بار توپ طلای فوتبال اروپا را برد دوران بسیار خوبی در میلان داشت، اما وسوسه مالی چلسی او را کم‌کم محو کرد. این ستاره اوکراینی که در میلان 173 گل به ثمر رساند با پیوستن به چلسی، مهر زودهنگامی به پای دوران درخشان فوتبالی‌اش زد در صورتی که حداقل پنج سال دیگر می‌توانست ستاره باشد.

فرناندو تورس (اسپانیا)

تورس در مقایسه با بسیاری دیگر از ستاره‌های فوتبال خیلی زودتر خاموش شد. این بازیکن که ستاره‌ای تمام‌عیار در لیورپول به شمار می‌رفت در 26 سالگی با قراردادی 50 میلیون پوندی به چلسی پیوست. تورس اما در جمع آبی‌پوشان لندنی تبدیل به یک گل نزن واقعی شد و دیگر به آن تورس واقعی تبدیل نشد. جدایی از چلسی و پیوستن به میلان و سپس اتلتیکومادرید نیز چاره‌ساز نبود. تورس خیلی وقت است از دایره ستاره‌ها خارج شده است.

وین رونی (انگلیس)

کاپیتان تیم ملی فوتبال انگلیس و رکورددار گلزنی ملی در این کشور زمانی که سن و سال کمتری داشت به عنوان یکی از برترین بازیکنان دنیا در آینده معرفی می‌شد. کارشناسان پیش‌بینی می‌کردند رونی روزی بتواند توپ طلای فوتبال دنیا را ببرد، اما این مهاجم پیش از این که به اوج برسد متوقف شد و هنوز هم در همان سطح به فوتبال خود ادامه می‌دهد. پتانسیل‌های کاپیتان منچستریونایتد در فوتبال هرگز به طور کامل دیده نشد. پسر طلایی فوتبال انگلیس خیلی بیشتر از این می‌توانست در فوتبال بدرخشد.

روبینیو (برزیل)

ستاره درخشان سانتوس در سال 2005 به فوتبال اروپا راه یافت و به رئال مادرید پیوست. روبینیو قرار بود دنباله‌رو راه ستاره‌های بی‌نظیر و درخشانی همچون رونالدو، روبرتوکارلوس و رونالدینیو باشد. او در سال 2008 نیز با قراردادی 33 میلیون پوندی به منچسترسیتی پیوست. افت بازیکنی که قرار بود به یکی از برترین بازیکنان دنیا مبدل شود او را سال 2010 به فوتبال برزیل و باشگاه سانتوس بازگرداند، اما او همان سال به میلان پیوست. روبینیو که اکنون در یک باشگاه چینی بازی می‌کند هرگز پتانسیل‌های خود را در فوتبال به طور کامل نمایش نداد. بسیاری بر این باورند رسیدن به شهرت و ثروت در بدو پیوستن به رئال مادرید او را تخلیه انگیزه و هیجان کرد. روبینیو می‌تواند یک ستاره سوخته برای فوتبال برزیل باشد هر چند در بزرگ‌ترین باشگاه‌های اروپایی بازی کرده باشد.

خاویر ساویولا (آرژانتین)

ساویولا زمانی که به فوتبال اروپا وارد شد تمام نگاه‌ها به او معطوف بود. او می‌خواست باتیستوتای بعدی باشد؟ یا شاید هم تصویری از مارادونا. به هر حال ساویولا 160 بازی برای بارسلونا در کارنامه خود ثبت کرد، اما نه باتیستوتا شد و نه هیچ اسطوره دیگری. ساویولا یک بازیکن معمولی در فوتبال اروپا بود و یک بازیکن معمولی هم باقی ماند در حالی که حساب دیگری روی او می‌شد. چرا ساویولا خیلی زود دوران اوج را پشت‌سر گذاشت؟ شاید خوش‌شانس نبود. او در 25 سالگی به درخشش خود پایان داد هر چند فوتبالش را تمام نکرد و بعد از آن در پنج باشگاه دیگر هم بازی کرد.

منبع: بلیچرریپورت

مترجم: هیلدا حسینی‌خواه

ورزش