والیبال در شوک، کشتی در کما! ؛ چه کسی باید عذرخواهی کند؟!

به گزارش جام جم ورزشی ، تیم ملی والیبال ایران در جام جهانی آنطور که پیش بینی می شد نتیجه نگرفت. شاگردان کواچ که در سال های اخیر نگاه های زیادی را به خود معطوف کرده اند در میدان بزرگ جام جهانی همان ستاره های درخشان همیشگی نبودند. تیم تحت هدایت کواچ نه تنها در نتیجه گیری که در حفظ نتیجه نیز ناموفق بود به خصوص وقتی بازی برده را به تیم ملی لهستان واگذار کرد.

ستاره های والیبال ایران که در ماه های گذشته تیم های بزرگ دنیا را در لیگ جهانی مقهور توانایی های خود کرده بودند اینبار در مقابل ابرقدرت های والیبال دنیا از جمله روسیه و لهستان حرف زیادی برای گفتن نداشتند و نشان دادند یک جای کار می لنگد. وضعیت کشتی گیران اما بهتر نبود. ناکامی پشت ناکامی بود که برای فرنگی کاران و آزادکاران ایرانی در لاس وگاس آمریکا ثبت شد. ریشه این ناکامی ها را کجا باید جستجو کرد؟

دوای درد والیبال ایران ولاسکو است؟

ولاسکو سرفصل جدید والیبال ایران محسوب می شود. این مربی بزرگ ترین تحول را در تاریخ والیبال ایران به وجود آورد اما اکنون حالا که کواچ دردی از والیبال ایران دوا نکرده بسیاری خواهان بازگشت این مربی به والیبال ایران هستند اما آیا واقعا بازگشت این مربی امکان پذیر است و اصلا او چاره درد تیم ملی به شمار می رود؟

جمشید حمیدی کارشناس خبره والیبال در این رابطه به سایت جام جم ورزشی گفت: تیم ملی والیبال ایران در جام جهانی به هیچ عنوان در حد و اندازه و افتخاراتی که به دست آورده بازی نکرد. دیدار با لهستان مسابقه ای پایاپای بود اما بازیکنان تیم ملی والیبال ایران بدون انگیزه و استراتژی وارد میدان شدند. کواچ راه بازی گرفتن از بازیکنان تیم ملی والیبال ایران را بلد نیست.

این کارشناس و مفسر والیبال در ادامه گفت: بازیکنان تیم ملی والیبال ایران در جام جهانی به گونه ای بازی می کنند که گویا تونس با روسیه برای آنها تفاوتی ندارد. در صورتی که همین تیم ملی لهستان برای مسابقه با ایران تاکتیک خود را عوض کرده بود و تیم ملی روسیه نیز جابجایی های زیادی در تقابل با ایران داشت.

جمشید حمیدی افزود: متاسفانه کواچ علیرغم سرمایه گذاری های انجام شده در تیم ملی والیبال نتوانست از این موقعیت به خوبی استفاده کند و بازیکنان تیم ملی هم از دست او عاصی شدند. باید گفت که بازیکنان تیم ملی والیبال ایران «تو سری خور» شده اند.

وی در پاسخ به این پرسش که اکنون چه راهکاری برای تیم ملی والیبال ایران در جام جهانی برای نتیجه گیری بهتر وجود دارد گفت: هیچ چاره ای وجود ندارد البته داورزنی (رییس فدراسیون والیبال) قرار است به ژاپن برود که حضور او در کنار تیم بازیکنان را از لحاظ روحی و روانی تقویت می کند. من پیشنهاد می کنم کواچ را کنار بگذارند و یک مربی خوب به خدمت بگیرند.

کارشناس برجسته والیبال ایران یادآور شد: تیم ملی والیبال ایران پتانسیل المپیکی شدن دارد. در رقابت های گزینشی المپیک که در ژاپن برگزار خواهد شد امید زیادی داریم تا این تیم به المپیک ریو برسد. اکنون تیم ملی زمین خورده است و باید دست تیم ملی را بگیریم.

حمیدی خاطرنشان کرد: اطمینان دارم پس از بازگشت تیم ملی به ایران فدراسیون والیبال مربی تیم ملی را عوض خواهد کرد. فدراسیون باید دنبال مربی ای باشد که مورد قبول بازیکنان باشد. باید مواظب باشیم به اشتباهات تکراری دچار نشویم و دنبال مربیان درجه دو و سه نرویم.

کشتی و یک دنیا انتظار

شاید اگر تیم دیگری از آسیا نتایج تیم ایران را در هر دو بخش آزاد و فرنگی در رقابت های جهانی به دست آورده بود این نتایج موفقیت آمیز تلقی می شد اما برای تیم ملی ایران که از قدرت های بلامنازع کشتی جهان است به هیچ عنوان قابل قبول نیست.

تیم ایران با یک بغل از مقام های چهارمی و پنجمی و البته چند مدال نقره و برنز که اصلا مورد دلخواه جامعه کشتی ایران نیست به کشور برمی گردد. نه آزادکاران موفق به کسب نتیجه ای درخشان شدند و نه فرنگی کاران. کسب مدال طلا حسرت بزرگی بود که بر دل کشتی ایران در این دوره از رقابت های جهانی ماند. چه اتفاقی افتاده است که در برخی اوزان خیلی راحت سهمیه المپیک از دست رفت؟ اصلا همان هایی هم که سهمیه المپیک را گرفتند می توانند در آوردگاه عظیم ریودوژانیرو نتایج مطلوبی بگیرند و خاطره خوش المپیک 2012 لندن را تکرار کنند؟

با توجه به نتایج تیم های ملی کشتی فرنگی و آزاد در رقابت های جهانی آمریکا باید گفت متاسفانه خیر. نکته مهم تر از آن این است که در دو سال اخیر کشتی فرنگی بارها نام محمد بنا را فریاد زده است، مربی ای که سنگ بنای موفقیت تیم ملی کشتی فرنگی را بنا نهاد. از زمان کنار رفتن وی ، تیم ملی فرنگی ایران سرگردان و بی برنامه برسد، به گونه ای که حتی حمید سوریان ، پرافتخارترین کشتی گیر فرنگی تاریخ ایران در رقابت های جهانی اخیر چیزی جز یک ناکام نبود.

ناکامی های احتمالی در المپیک ریو تلخ تر خواهد بود. تلخی را هنگامی حس می کنیم که فدراسیون کشتی نخواهد در فاصله کمتر از یک سال باقی مانده به المپیک چاره ای بیاندیشد. بازگشت بنا مهم ترین برنامه می تواند تلقی شود. مربیان بعد از او هرگز نتوانستند جانشین شایسته ای برای او باشند. پس شایسته سالاری در ورزش کجا می رود؟

احمد دباغ کارشناس کشتی در اینباره به جام جم ورزشی گفت: دو سال است که در کشتی آزاد درجا می زنیم. این اتفاق با آمدن رسول خادم شروع شد. کشتی گیران ما چیزی از کشتی گیران روس کم ندارند و اصلا از آنها بالاتر هستند پس چه دلیلی باعث می شود که کشتی گیران ما در فینال برخلاف روس ها کم بیاورند؟

وی در اینباره اظهار داشت: کشتی گیر خوب ما یزدانی همه را در این رقابت ها ضربه می کند اما وقتی به فینال می رسد به حریف روسی خود می بازد. باید یک نکته مهم را اینجا مدنظر داشت. مربیان روس فهیم هستند و کار می کنند. آنها کشتی گیران را می بینند که با چه سبکی کشتی می گیرند بنابراین به خوبی همه چیز را آنالیز می کنند. به همین راحتی نسخه کشتی گیران ما را می پیچند. ما متاسفانه همه چیز را واگذار کردیم به خود کشتی گیر. حالا این پرسش مطرح می شود که نقش مربی ما چیست؟ ما در رقابت های جهانی هیچ موفقیتی نداشتیم و دریغ از کسب یک مدال طلا. حداقل باید یک طلا می گرفتیم.

دباغ یادآور شد: با این شرایط ما هیچ شانسی برای المپیک ریودوژانیرو نداریم. اگر مدال می خواهیم باید منتظر این باشیم که در فدراسیون کشتی تغییر و تحول بزرگی ایجاد شود.

وی خاطرنشان کرد: کشتی فرنگی ما هم نتیجه نگرفت. چه کسی می خواهد عذرخواهی کند؟ چه کسی باید پاسخگو باشد. ما در حال درجا زدن هستیم.

هیلدا حسینی خواه - خبرنگار جام جم ورزشی