آبتنی در تابستان، تفریحی با چاشنی مرگ و بیماری

بنابراین دور از انتظار نیست که شهروندان مناطق دیگری بجز شناگاه‌های رسمی را برای آبتنی انتخاب می‌کنند، چون براساس اطلاعاتی که در گزارش پزشکی قانونی آمده بیشتر قربانیان در رودخانه‌ها و محدوده‌های خارج از شناگاه‌های مجاز ساحلی غرق شده‌اند. شاید برخی کارشناسان علت اصلی مرگ این افراد را بی‌احتیاطی از سوی آنها بدانند، اما نباید فراموش کرد که شرایط نامناسب شناگاه‌های مجاز علت این تصمیم اشتباه شهروندان است، زیرا آلودگی و کمبود امکانات بهداشتی و رفاهی در این محدوده‌ها سبب شده بیشتر شهروندان تمایلی به استفاده از این مناطق نداشته باشند و برای شنا تن به آب‌های مناطقی بسپارند که ایمن‌سازی نشده‌اند.

باید یادآور شد 433 نفر در سال گذشته در رودخانه‌ها و محدوده‌های خارج از طرح سالم سازی دریا جان خود را از دست داده‌اند و در این میان در شناگاه‌های رسمی فقط هفت غرق‌ شدگی به ثبت رسیده. شاید در نگاه اول آمار تعداد غرق شدگان در شناگاه‌های رسمی مثبت ارزیابی شود، اما واقعیت دیگری نیز در این بین وجود دارد و آن چیزی نیست جز این‌که شرایط و تجهیزات نامناسب شناگاه‌های رسمی سبب شده این مناطق جذابیتی برای گردشگران نداشته و به قول معروف شهروندان عطای ایمنی این شناگاه‌ها را به لقایش ببخشند.

در واقع نبود امکانات و تجهیزات بهداشتی مانند سرویس بهداشتی مناسب، آب آشامیدنی، دوش، بهداشت محیط مناسب و بوفه را باید دلیل اصلی فاصله گرفتن شهروندان از شناگاه‌های ساحلی مجاز دانست، زیرا وقتی امکانات دیگر مناطق ساحل فرقی با مناطق مجاز نداشته و در آنها خبری از ازدحام جمعیت نیز نیست، نباید توقع داشت برخی شهروندان برای شنا جذب این مناطق شوند.

بنابراین باید از مسئولان وزارت بهداشت، محیط زیست و وزارت کشور خواست در کنار تلاش برای کاستن از آلودگی سواحل و آمار قربانیان غرق‌شدگی تدبیری نیز برای تجهیز این مناطق به امکانات بهداشتی و رفاهی بیندیشند تا این مناطق برای شهروندان جذابیت پیدا کرده و با حضور بیشتر شهروندان در شناگاه‌های مجاز آمار غرق‌شدگی کاهش پیدا کند.

مهدی آیینی - گروه جامعه