دولت همه را با یک چوب می‌راند

گویا اعلام تصمیمات ناگهانی و شوک آور به روالی ثابت برای دولتمردان تبدیل شده است. عملکرد دولت ها علی الخصوص دولت یازدهم طی دو سال گذشته به گونه‌ای بوده است که مردم نیز همچون کارشناسان پیش بینی هایی برای افزایش قیمت سوخت داشتند اما گمان نمی کردند در مدت زمان کوتاه، سوختی که سه سال پیش با نرخ 100 تومان می خریدند امروز مجبورند با افزایش تصاعدی 10 برابری معادل 900 درصد نسبت به نرخ مبنا، سوخت خودروهای بی کیفیت اما گران قیمت خود را تأمین کنند.

دلایل نگرانی مردم

بارها و بارها از دولتمردان شنیده شده است که قیمت سوخت در ایران پایین است و قیمت آن باید به نرخ فوب خلیج فارس برسد. این نگرش از سوی مردم مورد انتقاد است.آنان می‌گویند مسئولان زمانی می توانند انتظار فروش سوخت مطابق با سایر کشورها را داشته باشند که درآمد و نرخ حقوق و دستمزد آنان نیز مطابق با استانداردهای جهانی باشد اما گوش دولت به این حرفا بدهکار نیست و کار خودش را می‌کند.

مردم نگرانند.نه به خاطر آن که باید هر لیتر بنزین را هزار تومان بخرند بلکه نگران تبعات تورمی آن و گران تر شدن کالاهای مورد نیازشان هستند.افزایش کرایه های حمل و نقل در همه بخش ها اعم از مسافر و حمل بار و تاثیر آن بر روی هزینه تولید و سایر معاملات و در نتیجه کوچک تر شدن سفره‌هایشان عمده ترین دلیل نگرانی مردم است.

مردم حق دارند نگران باشند چون؛ درآمدشان مطابق با نرخ تورم بالا نرفته و کاهش تورم بر زندگی آنان تاثیری نداشته، هر روز با نوسان قیمت مواجه هستند و روزنه امیدوارکننده ای برای بهبود اقتصاد کشور نمی بینند.نکته ای که حتی فرشاد مومنی اقتصاددان برجسته کشور نیز با بیان این جمله که؛ «روحانی سیاست های غلط احمدی نژاد را اصلاح نکرد » درست بودن نگرانی مردم را تأیید می‌کند.

تاوانی که فقرا برای اغنیا دادند

مدتهاست که دولت می خواهد یارانه اغنیا را حذف کند اما مدام امروز و فردا می کند و سرانجام به خاطر تأمین منافع همین ثروتمندان، مردمان کم درآمد و آسیب پذیر را قربانی کرد.دولت حذف یارانه تعدادی از ثروتمندان را از ماه گذشته آن هم بی سرو صدا آغاز کرد اما این کار هم با خطاهای قابل توجهی به واسطه حذف تعدادی از یارانه بگیران کم درآمد انجام شد.

دولت همچنان به فکر اغنیا است تا فقرا. درست است که طی روزهای اخیر، دولت اعلام کرده که یارانه 6 میلیون ثروتمند حذف می‌شود اما گویا دولت زورش به کم درآمدها بیش از اغنیا می‌رسد.برای همین، اول با حذف یارانه سوخت کار خود را آغاز کرد تا به ثروتمندان بگوید نگران نباشید منافع شما همچنان تأمین است و شما می توانید با گران شدن اجناس، ضرر حاصل از حذف 45 هزار تومان را با سودهای کلان چند صد درصدی جبران کنید.

نکته‌ای که الیاس نادران، نماینده مجلس در گفت و گو با خانه ملت به گونه ای به آن اشاره کرده و گفته است؛ «منابع حاصل از حذف سهمیه سوخت خودروهای شخصی در مقایسه با منابع حاصل از حذف دهک‌های ثروتمند مبلغ کمی است بنابراین باید کار اصلی یعنی حذف دهک‌های ثروتمند صورت گیرد.»

نماینده مردم تهران در بخش دیگر اظهارات خود به دولتمردان یادآوری می کند؛ «کسانی که مشمول دریافت سهمیه بنزین 60 لیتری در ماه هستند؛جزء دهک‌های ثروتمند جامعه،اغلب محسوب نمی‌شوند این درحالی است که با حذف سهمیه سوخت،یارانه سوخت این قشر حذف می‌شود و این اقدام جنبه‌های منفی روانی و تورمی در پی دارد.»

*کاسه چه کنم، چه کنم

وزارت نفت برای منطقی و درست نشان دادن تصمیم حذف یارانه سوخت، گزارش های مکرری را بر روی سایت سازمانی خود «شانا» ارسال می‌کند. در بخشی از یکی از این گزارش‌ها نوشته شده است « هم اکنون هزینه تولید بنزین در ایران به لیتری دو هزار و ۵۰۰ تومان رسیده و از این رو فروش بنزین با قیمت‌های ارزان منجر به اختصاص یارانه های کلان توسط دولت شده است.»

باید از دولت محترم این سوال را پرسید آیا مصرف خودروهای 4 سیلندر پراید، پژو و ال 90 مورد استفاده عامه مردم با خودروهای سوپر لوکس و سوپر اسپرت همچون بوگاتی، مازاراتی، پزادو و سایر خودروهای شیکی که این روزها در خیابان های تهران رژه می روند، می توان یکسان دانست که خشک و تر را با یک چوب می‌راند؟

سهیلا فلاحی-جام جم آنلاین