از صحبت در جمع می‌ترسم

پاسخ مشاور: لکنت زبان نوعی اختلال ارتباطی است که باعث ایجاد وقفه در توانایی فرد برای شکل دهی کلمات و جملات لازم به منظور برقراری ارتباط کلامی با دیگران می‌شود. در پدید آمدن این اختلال، عوامل فیزیولوژیکی، عاطفی، اجتماعی یا ترکیبی از این عوامل نقش دارند.
درباره اینکه گفته‌اید برای درمان اقدام کرده‌اید و خوب نشده‌اید باید از شما بخواهم از خوددرمانی پرهیز کنید و حتما از یک گفتاردرمانگر متخصص در این زمینه کمک بگیرید. با این حال توجه شما را به چند نکته مهم جلب می‌کنم.

عوامل موثر بر لکنت زبان

این اختلال معمولا از سنین ۲ تا ۴ سالگی که کودک آغاز به صحبت می‌کند، خود را نشان می‌دهد، اما در برخی افراد در سنین شروع مدرسه یا در دوران بلوغ به طور کامل نمایان می‌شود. با توجه به اینکه شما ۳۰ ساله هستید باید بدانید که از عوامل موثر بر لکنت زبان در سن شما می‌توان به عوامل زیستی و روانی- اجتماعی اشاره کرد:

* عوامل زیستی مانند آسیب‌های قبل از تولد، حین تولد و دوران کودکی و وجود ناهنجاری‌هایی در دستگاه صوتی.
* عوامل روانی – اجتماعی مانند احساس تهدید و ناامنی، احساس پذیرفته نشدن از سوی اعضای خانواده، احساس اضطراب در موقعیت‌های ویژه و شوک‌های عاطفی و روانی.

از یک گفتار درمانگر کمک بگیرید

درمان انتخابی برای لکنت زبان استفاده از روش‌های رفتاری، اصلاح روش تنفس و مراجعه به گفتار درمانگر است. توجه داشته باشید که دارو درمانی در این اختلال به جز در موارد خاص جایگاهی ندارد و یک گفتاردرمانگر نقش موثرتری در این خصوص ایفا می‌کند. البته گاهی باید از کمک یک روان‌شناس نیز بهره برد چون در بسیاری موارد یک علت روانی و یک اضطراب نهفته در این اختلال وجود دارد که باید آن را شناخت و برطرف کرد.

۵ توصیه به افراد مبتلا به لکنت زبان

* همواره سعی کنید در هنگام صحبت کردن آرامش داشته باشید، خونسرد باشید و ارتباط چشمی خود را با طرف مقابلتان در همه حال حفظ کنید.
* لکنت زبان یک مشکل قابل حل است؛ بنابراین به عنوان یک نقطه ضعف غیر قابل حل به آن نگاه نکنید و آن را بپذیرید و درصدد درمان و رفع آن برآیید.
* هنگام صحبت کردن همه حواس خود را متوجه لکنتتان نکنید بلکه بیشتر روی انتقال منظور خود متمرکز شوید.
* سعی نکنید لکنت خود را از دیگران پنهان کنید. اگر مخاطب شما از این مشکل باخبر باشد راحت‌تر آن را می‌پذیرد و واکنش عجیبی نخواهد داشت.
* نکته مهم دیگر هم اینکه هیچ‌گاه به خاطر این مشکل کوچک، خود را از حضور در موقعیت‌های مهم زندگی برای رسیدن به موفقیت محروم نسازید. (نسیم احمدی، کار‌شناس ارشد روان‌شناسی بالینی/ خراسان)