برای اینکه این حیوان زبان بسته که معلوم نیست از کجا و چگونه وارد محیط شهری شده نجات پیدا کند با پلیس 110 تماس گرفتم و اپراتور، شماره 137 را برای پیگیری اعلام کرد.
سپس با شماره 137 تماس گرفتم. ابتدا آقایی تلفن را پاسخ داد که معلوم بود تلفن را روی بلندگو گذاشته و مشغول کارهای خود است؛ به این دلیل که اصلا به صحبت و توضیحات من توجه نکرد و تلفن را نیز قطع کرد!
دوباره تماس گرفتم که این بار به یک اپراتور دیگر وصل شد. موضوع را برای وی توضیح دادم که وی مکان حضور این روباه را جویا شد حتی مکان دقیق این روباه را پرسید و اینکه الان در کدام کوچه است و به کدام سمت حرکت میکند.
خیالم داشت راحت میشد که برای حیوان بی زبان پناهگاهی تهیه میشود و دستکم به انجمن حمایت از حقوق حیوانات سپرده خواهد شد که اپراتور محترم نکتهای گفت بسی جالب: آیتمی به نام روباه نداریم. ما آیتم موش و سگ داریم اما باید برای این حیوان و سایر حیوانات مشابه جداگانه گزارش کنم! توضیح دادم که این حیوان سرگردان است و ممکن است یا تولید مزاحمت کند یا مورد مزاحمت و خطر قرار گیرد.
بعد هم پرسیدم کی ماموران شما به اینجا میرسند؟ پاسخ این مقام مسئول در نوع خود بسیار جالب و البته تاسف بار بود: «به دلیل اینکه مورد شما را جزو غیرهها ذکر میکنیم فردا صبح که مسئولان بر سر کار آمدند رسیدگی میکنند»!... بقیه ماجرا را نیز خودتان حدس بزنید.
واقعا ما دوستدار حیوانات هستیم؟ آیا فقط شعار نمیدهیم؟ یک روز کمپین حمایت از پلنگ تیر خورده راه میاندازیم و روز بعد به یک حیوان درنده در شهر بیتفاوت هستیم. هرچه بود این شد که این روباره در شلوغی تهران که حالا روز را بخود دیده بود گم شد و این است که ما میمانیم و وظایف انسانی و اخلاقی که در اجرای آن کوتاهی میکنیم...
محمدحسین علی اکبری - گروه اقتصاد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
بهتاش فریبا در گفتوگو با جامجم:
رضا کوچک زاده تهمتن، مدیر رادیو مقاومت در گفت گو با "جام جم"
اسماعیل حلالی در گفتوگو با جامجم: